Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

Ευχαριστήριο της Ιζαμπέλ Δέδε

Το Κέντρο Ξενών Γλωσσών μου στο Αιγίνιο Πιερίας
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΌΛΟΥΣ…
Ειλικρινά, ειρωνικά,με αγάπη και με πίκρα…

Μετά από μια ακόμη φορτούνα στην ζωή μου (ούτε θαλασσοπόρος να ήμουν) ήρθε η ώρα να γράψω κάποιες αλήθειες.
Η ζωή είναι μια περιπέτεια και η κάθε μέρα σου επιφυλάσσει διάφορες εμπειρίες. Εννοείται πως είναι στο χέρι μας να διαχειριστούμε σωστά τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν για να πούμε στο τέλος της ημέρας ότι περάσαμε καλά …
Οι απαιτήσεις μας είναι, πολλές φορές, εξωφρενικές και χωρίς να το καταλάβουμε δυσκολεύουμε την ζωή μας μόνοι μας. Δυστυχώς, άλλες τόσες φορές, μας δυσκολεύουν τη ζωή οι γύρω μας. Συγγενείς, φίλοι, γείτονες, συνάδελφοι, αφεντικά, πελάτες, κυβερνητικά στελέχη και κρατικοί παράγοντες . Όσο αυτά τα προβλήματα παραμένουν στην κατηγορία των μικρών προβλημάτων τα οποία δεν θέτουν σε κίνδυνο το προς το ζην η κατάσταση παλεύεται σε καθημερινή βάση. Όταν όμως οι πράξεις των γύρω σου επηρεάζουν το έργο που προσφέρεις στην εργασία σου και απειλούν την ύπαρξη της ίδιας της εργασίας τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά, τα τραύματα πιο βαθιά και τα αισθήματα πιο πικρά.
Επί 16 χρόνια είχα την δική μου επιχείρηση…. Ένα Κέντρο Ξενών Γλωσσών το οποίο είχα ξεκινήσει δειλά δειλά με την βοήθεια μιας γνωστής μου που έγινε στενή φίλη. Στην φίλη αυτήν χρωστάω ένα τεράστιο ευχαριστώ διότι χωρίς την ώθηση της δεν θα τολμούσα ποτέ να ανοίξω το σχολείο αυτό.
Το ξεκίνημα δύσκολο με τα γνωστά εμπόδια που σου δημιουργούν οι υπηρεσίες αλλά ευτυχώς έβαλε το χεράκι του ο ιδιοκτήτης του χώρου που νοίκιαζα και ξεπεράστηκαν όλα τα εμπόδια. Τον ευχαριστώ λοιπόν, για την χρήσιμη επέμβαση του, την υπομονή του και τις συμβουλές του.
Η ανεύρεση μαθητών δεν είναι κάτι εύκολο και ήμουν πολύ τυχερή που κάποιοι δάσκαλοι και καθηγητές διέκριναν αμέσως την όρεξη μου, την αγάπη μου για την δουλειά μου και την τρομερή θέληση μου να πετύχω το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα με τους μαθητές μου. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για την στήριξη τους και για τα καλά λόγια που ήταν και είναι πάντα έτοιμοι να πουν για μένα και για την δουλειά μου.
Με τα χρόνια οι μαθητές πολλαπλασιάστηκαν και χρωστάω ένα ευχαριστώ στους γονείς που πίστεψαν σε μένα, εκτίμησαν την ειλικρίνεια μου όσον αφορά την απόδοση των παιδιών τους και σεβάστηκαν τον τρόπο δουλειάς μου, τα μαθήματα σωστής συμπεριφοράς και τα μηνύματα ζωής σε συνδυασμό με την διδασκαλία της ξένης γλώσσας. Γονείς που μετά από τόσα χρόνια ακόμη μιλούν θετικά για μένα και με αναζητούν διότι νοιώθουν ότι υπάρχει ένα κενό στον χώρο από τότε που έκλεισα το σχολείο μου.
Υπάρχουν και οι άλλοι γονείς, αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν την συμπόνια μου για να καθυστερήσουν την τακτοποίηση των οφειλών τους, που έδιναν κάποια χρήματα κάπου κάπου, με τα χίλια ζόρια και κάποια στιγμή ξέχασαν ότι χρωστάνε ακόμη και κάνουν τις πάπιες όταν με βλέπουν… Σε αυτούς χρωστάω ένα ευχαριστώ γεμάτο λύπη επειδή λυπάμαι τα παιδιά τους που μεγαλώνουν με τέτοιες αρχές.
Υπάρχουν και οι γονείς που δεν έχουν αρχές να διδάξουν στα παιδιά τους .. Γονείς που ποτέ δεν είχαν λεφτά για να πληρώσουν τα δίδακτρα, αλλά λεφτά είχαν για να βγουν κάθε Σάββατο στην ταβέρνα, να αγοράσουν επώνυμα ρούχα και να δώσουν το πενηντάρικο στο παιδί τους για να γλεντήσει με τους φίλους του !! Σε όλους αυτούς τους »έξυπνους» τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ γεμάτο πίκρα διότι συνέβαλαν συνειδητά στο να κλείσω την επιχείρηση, απλά, επειδή σε περίοδο ευημερίας αυτές οι καταστάσεις παλεύονται αλλά σε περίοδο κρίσης τέτοιες συμπεριφορές υπογράφουν το πιστοποιητικό θανάτου μιας επιχείρησης.
Σας ευχαριστώ, λοιπόν, όλους, ειλικρινά, ειρωνικά, με αγάπη και με πίκρα, ο καθένας όπως του αναλογεί και είμαι σίγουρη ότι όσοι που τους αφορά άμεσα το ευχαριστήριο αυτό γνωρίζουν πολύ καλά σε ποια κατηγορία των ευχαριστιών ανήκουν !!!
Ευτυχώς η ζωή έχει γυρίσματα, καλά γυρίσματα… Βρήκα αμέσως δουλειά σε έναν εντελώς διαφορετικό χώρο όπου οι ευθύνες είναι πολλές πάλι αλλά εντελώς διαφορετικές …. και η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο…. Όσον αφορά τους »καλούς» ανθρώπους που χρωστάνε και το παίζουν αδιάφοροι…. δεν αγχώνουμε επειδή ξέρω πως θα τα βρουν μπροστά τους και τα χρωστούμενα τους σε μένα θα γίνουν δεκαπλάσια χρωστούμενα σε αυτούς … Όλα πληρώνονται σε αυτόν τον κόσμο είτε με έναν τρόπο είτε με έναν άλλον.
Η ουσία όμως είναι μια : η ζωή είναι μικρή και κακώς περνάμε τον χρόνο μας να τρωγόμαστε μεταξύ μας…. Όλοι το ξέρουμε αλλά λίγοι το έχουμε καταλάβει. Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται μεγάλη υπομονή και επιμονή για να καταφέρει κανείς να απολαύσει τις απλές καθημερινές στιγμές της ζωής…. Θα έπρεπε να το μάθουμε όλοι, όμως, ώστε έτσι να μην περνάνε τα χρόνια γεμάτα απογοητεύσεις και πίκρα. Η ζωή είναι μικρή και η κάθε στιγμή χαράς και γέλιο είναι πολύτιμη για να μπορέσουμε να πούμε όταν θα κοιτάμε κάποια μέρα πίσω: » Τελικά πέρασα μια ωραία και ευχάριστη ζωή .. »

Ιζαμπέλ Δέδε

https://isabellededes.wordpress.com/


Τα εγκαίνια με την απονομή πιστοποιήσεων στα παιδιά που πέτυχαν στις εξετάσεις

Το ξενοδοχείο Vergina όπου εργάζομαι τώρα