Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Ε.Ε … Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ 2 ΑΚΡΩΝ

Η αντικομουνιστική φιέστα που έλαβε χώρα στην Εσθονία, εντάσσεται στην προσπάθεια εξίσωσης του φασισμού με τον
κομμουνισμό, που επιχειρούν τα διεθνές επιτελεία παραχάραξης και διαστρέβλωσης της ιστορίας των ιμπεριαλιστών,  μέσα από την αντιεπιστημονική και ανιστόρητη  θεωρία των 2 άκρων, που σημαιοφόρος αυτής της συκοφαντικής εκστρατείας ταύτισης του κομμουνισμού με τον φασισμό  είναι  η Ε.Ε.
                  Πρόκειται για μια επεξεργασμένη πολιτική τακτική -  κατεύθυνση  της Ε.Ε, για να συκοφαντηθεί  ο σοσιαλισμός, οι  ιδέες του κομμουνισμού. Για αυτό ξοδεύει εκατομμύρια ευρώ στήνοντας φιέστες όπως αυτό της Εσθονίας,  συγκροτώντας  <<ινστιτούτα μελέτης>>, διοργανώνοντας  διάφορες εκδηλώσεις, για δώσει δήθεν επιστημονικοφανή περιεχόμενο στις ανιστόρητες αυτές αναφορές.  
                  Ο αντικομουνισμός αποτελεί βασική ιδεολογία της Ε.Ε,  βρίσκεται στο DNA της σαν ένωση καπιταλιστικών χωρών, για αυτό λυσσομανά για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό, που αποτελεί νομοτελειακή κοινωνική εξέλιξη και διέξοδο  για τους λαούς, που καταβαραθρώνονται και υποβαθμίζονται  καθημερινά οι ζωές τους, από το αδηφάγο, εκμεταλλευτικό, σύστημα του  καπιταλισμού.
                  Δεν είναι τυχαίο ότι 26 χρόνια μετά της ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών  στην Ανατολική Ευρώπη, την Κεντρική Ασία και Ρωσία, οι ιμπεριαλιστές συνεχίζουν να  συκοφαντούν τον σοσιαλισμό και δαπανούν για αυτό εκατομμύρια, γιατί γνωρίζουν ότι η ιστορία δεν σταματά σε αυτούς, σαν οικονομικοκοινωνικό σύστημα με εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής και οι αδυσώπητοι νόμοι της ταξικής πάλης, αποτελούν την κινητήρια δύναμη της κοινωνικής αλλαγής, της κοινωνικής και πολιτικής ανατροπής τους.
                   Ο σοσιαλισμός παρά τα λάθη του, της ελλείψεις και αδυναμίες του, απέδειξε την ανωτερότητα του από τον καπιταλισμό.
                  Έλυσε σε μικρό σχετικό διάστημα κοινωνικά ζητήματα  που δεν μπόρεσε και δεν μπορεί ο καπιταλισμός.
                   Εκμηδένισε την ανεργία, έλυσε το ζήτημα της στέγης για όλο τον λαό, για αυτό ποτέ δεν αντιμετώπισε  φαινόμενο αστέγων, που στις χώρες του καπιταλισμού σήμερα  αρχίζει και παίρνει μεγάλες διαστάσεις, έδωσε την δυνατότητα σε όλο τον λαό να έχουν υψηλές παροχές υγειονομικής περίθαλψης, σε ένα καθολικό δημόσιο και δωρεάν σύστημα, υψηλό επίπεδο παροχής και αυτό καθολικό δικαίωμα δημόσιο  και δωρεάν  ήταν η μόρφωση και η παιδεία του λαού, για αυτό πολύ γρήγορα η Ρωσία στην αρχή,  καταπολέμησε τον αναλφαβητισμό του Ρώσικου λαού,  κληρονομιά του παλιού εκμεταλλευτικού συστήματος. 
                  Η  πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά, νερό, ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, ήταν σε όλους σχεδόν δωρεάν και πλήρωναν ένα συμβολικό αντίτιμο, η ψυχαγωγία ήταν και αυτό δικαίωμα που απολάμβανε ο καθένας στον ελεύθερο χρόνο του, έχοντας πρόσβαση στον πολιτισμό, της καλές τέχνες, τον αθλητισμό, την μουσική κ.α.  Οι εργαζόμενοι είχαν πρωτόγνωρα εργασιακά - κοινωνικά δικαιώματα για την εποχή, κάτι που υποχρέωσε  τους καπιταλιστές των  δυτικών  χωρών να παραχωρήσουν  δικαιώματα στους εργαζόμενους, φυσικά κάτω και από την πίεση, σκληρών εργατικών -  ταξικών αγώνων των ίδιων των εργαζομένων.
                  Ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός είναι αυτός που τσάκισε το ναζιστικό τέρας,  τον φασισμό, παιδί του συστήματος του καπιταλισμού.  Που όταν το  σύστημα κλονίζεται συθέμελα από της οικονομικές κράσεις του, το αμολάνε, για να δυσκολέψει τους λαούς να κάνουν το ιστορικό βήμα προς τα εμπρός, αφήνοντας πίσω τους το ξεπερασμένο ιστορικά, εκμεταλλευτικό σύστημα των παραγωγικών σχέσεων, απαντώντας στην κοινωνική ανάγκη της εξέλιξης, για την κοινωνική ευημερία και προκοπή των λαών.
                   Κοινωνική εξέλιξη που  περνάει μέσα από την αντιστοίχιση των παραγωγικών δυνάμεων με νέες παραγωγικές σχέσεις, που θα έχουν  για βάση τους την κοινωνική ιδιοκτησία, την αλλαγή του σκοπού παραγωγής – κατανομής.
                  Αυτό είναι το νέο, το καινούργιο, το σύγχρονο, το κοινωνικά αναγκαίο, στην ιστορική – κοινωνική εξέλιξη, που στέλνει τον καπιταλισμό στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, σαν μια ιστορική ανάμνηση ενός μοχθηρού, βάρβαρου, απάνθρωπου, εκμεταλλευτικού συστήματος.
                  Αυτό φοβούνται οι εκμεταλλευτές των λαών, οι ιμπεριαλιστές, τα μονοπώλια, οι καπιταλιστές, οι αστικές τάξεις όλων των καπιταλιστικών χωρών, για αυτό επιτίθονται  με λύσσα, ψέματα, συκοφαντίες και λάσπες στον σοσιαλισμό – κομμουνισμό και για να προσδώσουν και επίπεδο στα ψέματα τους,  διοργανώνουν  φιέστες τύπου Εσθονίας.
                  Η Ε.Ε δεν διστάζει να νεκραναστήσει τα ναζιστικά φαντάσματα, ώστε ο αντικομουνισμός να πάρει πιο απροκάλυπτα και επιθετικά χαρακτηριστικά.
                  Για αυτό στηρίζει την φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, τσιμουδιά δεν βγάζει για το ότι οι Εσθονοί μέλη των ταγμάτων των ΒΑΦΕΝ ΕΣ – ΕΣ, αποτέλεσε ναζιστικό στράτευμα που σήμερα επίσημα από την Εσθονική κυβέρνηση χαρακτηρίζονται << εθνικοί >> ήρωες όσοι το υπηρέτησαν και τους τιμάνε με γιορτές σε συγκεκριμένες ημερομηνίες.
                  Αυτούς αξιοποιούν σήμερα για να μετατρέψουν την αλήθεια σε ψέμα και το ψέμα σε αλήθεια παραχαράσσοντας την ιστορία. Βλ. την << χρυσή αυγή >> στην χώρα μας.
                   Αυτοί εγκλιμάτισαν εις βάρος των λαών, τους αιματοκύλησαν και τους αιματοκυλούν για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, των μονοπωλίων, των καπιταλιστών.
                   Αντιστρέφουν την πραγματικότητα και κάνουν συνέδρια – φιέστες  για τα <<εγκλήματα>>  του κομμουνισμού και να χεις στο εγχώριο σκηνικό σου πλύστρες, κολαούζους τύπου Γεωργιάδη, Βορίδι, αλλά και λοιποί, Βενιζέλοι, ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙΣΙΟΙ ΚΑΙ ΛΕΒΕΝΤΗΔΕΣ  και ο καθένας με ξεχωριστές  σκοπιμότητες, να ξεπλένουν το σύστημα του καπιταλισμού, αφού όλοι τους συμπλέουν σε αυτή την στρατηγική και συμφωνούν,  αποθεώνοντας το σαν μοναδικό και θεματοφύλακα της <<δημοκρατίας >> και <<ελευθερίας>>.  Και εδώ η υποκρισία αρχίζει και περισσεύει.
                  Μιλάνε για ελευθερία και δημοκρατία σε μια χώρα που έχει επίσημα 1.500.000 ανέργους, 1.000.000 που υποαπασχολούνται, 600.000 εργαζόμενοι που δεν πληρώνονται,  η πρόσβαση στην υγεία όλο και μειώνεται για τον λαό, σε ένα διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας, η παιδεία γίνεται όλο και πιο ακριβή για την λαϊκή οικογένεια, οι συνταξιούχοι βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης, οι αυτοκτονίες είναι καθημερινό φαινόμενο και πολλά άλλα.
                  Και αυτή την ζωή, σε αυτό το σύστημα και δεν είναι Ελληνικό το φαινόμενο το ονομάζουν ελευθερία και δημοκρατία.
                   Είναι κατά επίφαση ελευθερία και δημοκρατία αυτό που ζούμε, η καλύτερα είναι η αστική δημοκρατία αυτή, που μια κοινωνική μειοψηφία απολαμβάνει  πλούτη και χλιδή, εκμεταλλεύοντας τον μόχθο και τον ιδρώτα των πολλών, υφαρπάζοντας την υπεραξία τους, σαν κάτοχοι των μέσων παραγωγής, ιδιοποιώντας  τον παραγόμενο πλούτο, με σκοπό το κέρδος.
                   Έγκλημα είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που ευθύνεται για 2 παγκοσμίους  πολέμους για να προσπεράσει τα αδιέξοδα του και να ξαναμοιράσουν της αγορές μεταξύ τους οι ιμπεριαλιστές, είναι αυτός που μέσο του Αμερικάνικου  ιμπεριαλισμού έριξε 2 ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα, Ναγκασάκι, αυτός ευθύνεται για εκατοντάδες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπως στην Κορέα, το Βιετνάμ , σε χώρες της λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής , αυτός στήριξε δικτατορίες, στρατιωτικά πραξικοπήματα, αυταρχικά καθεστώτα που βασάνιζαν τους λαούς τους, αυτός βομβάρδισε και σκότωσε με <<έξυπνες>>  βόμβες τον Σερβικό λαό το 1999, αυτός ευθύνεται για το ασταμάτητο αιματοκύλισμα σε Αφγανιστάν, Ιράκ, τώρα Συρία.
                  Αυτοί είναι εγκληματίες και  δολοφονούν λαούς για να διαιωνίσουν το άθλιο – βάρβαρο, απάνθρωπο  σύστημα τους, που η ακόρεστη δίψα των καπιταλιστών για κέρδη και οι μεταξύ ανταγωνισμοί τους, ανάβουν το φυτίλι των πολέμων .
                  Όσα συνέδρια παρωδίες και να κάνουν, όσες αντικομουνιστικές φιέστες, όσα ψέματα και να πουν, η ιστορία θα βαδίσει μπρος τα μπροστά, οι σοσιαλιστικές επαναστάσεις  και η προοπτική τους του αρχίζουν και πλανώνται πάλι  σαν φάντασμα  πάνω στο άθλιο σύστημα του ιμπεριαλισμού.
                  Ο Ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος, οι λαοί θα νικήσουν.
                  Ο κάθε λαός στην χώρα του να πάρει της τύχες στα χέρια του ενάντια στα μονοπώλια και τους καπιταλιστές, για να είναι νικηφόρα η έκβαση αυτού του αγώνα, για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας – οικονομίας, με της λαϊκές – κοινωνικές ανάγκες στο επίκεντρο αυτής.  
                  Σε αυτό τον δρόμο, σε αυτή την προοπτική συνεχίζουμε.

Σαββίδης Παναγιώτης