Η Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κατερίνης Δέσποινα Κωνσταντίνου, μιλάει στον Βασίλη Δημούση από τον ιστότοπο 100Plus (www.100plus.gr).
Πως βλέπετε το μέλλον των εργασιακών θεμάτων στην Ελλάδα και πως διαφέρει από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες;
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με μία νέα πραγματικότητα η οποία οδηγεί στη ριζική μεταβολή και ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Οι ευέλικτες μορφές εργασίας που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια, αποσκοπούν στο συγχρονισμό και την προσαρμογή της ελληνικής πραγματικότητας με το κυρίαρχο μοντέλο εργασιακών σχέσεων στις περισσότερες χώρες, σε ανατολή και δύση, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ίσως ακούγονται ωραία οι «βέλτιστες πρακτικές» που θέλουν οι δανειστές, μήπως όμως στις ευρωπαϊκές χώρες που ισχύουν αυτές, υπάρχει ταυτόχρονα και αυστηρή προστασία και σεβασμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της προστατευτικής εργατικής νομοθεσίας; Δε χωρά αμφισβήτηση το γεγονός ότι η πολιτική που ακολουθείται, καταστρέφει το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας, διώχνει τη νεολαία στη μετανάστευση και διαλύει τον κοινωνικό ιστό και είναι επιτακτική η ανάγκη για αλλαγή με μέτρα που θα εφαρμόζονται και θα προστατεύουν ουσιαστικά τους εργαζόμενους.
Ποιες είναι οι δράσεις του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κατερίνης;
Είναι γνωστό ότι το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κατερίνης, ως δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση στην οποία ανήκει το σύνολο των εργατικών και υπαλληλικών σωματείων που έχουν την έδρα τους στο νομό Πιερίας αποτελεί τον κύριο αρωγό της συνδικαλιστικής δράσης των σωματείων-μελών του. Σκοπός του είναι να διευκολύνει την ανάπτυξη δράσης και την ανάδειξη αιτημάτων και προβλημάτων της εργασίας και να συμβάλει στην επίλυσή τους.
Παράλληλα, ο σκοπός του επεκτείνεται και στην προσπάθειά για ανάδειξη προβλημάτων ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος που ακουμπούν όμως και τη μισθωτή εργασία. Πιστεύουμε ότι το Εργατικό Κέντρο Κατερίνης έχει γίνει σημείο αναφοράς όχι μόνο για τους εργαζομένους του Νομού μας και ότι με την παρουσία και τη δράση του έχει δώσει λύσεις σε πάρα πολλά προβλήματα των εργαζομένων και άλλων συμπολιτών μας. Είναι πάντα δίπλα στον εργαζόμενο, στον άνεργο και τον συνταξιούχο για οποιαδήποτε θέμα τον απασχολεί και αυτό πλέον αναγνωρίζεται από όλους.
Παρατηρείτε μία κάμψη στη μαχητικότητα των εργαζομένων για νέες διεκδικήσεις. Ισχύει ή είναι κάτι προσωρινό;
Οι εργαζόμενοι έχουν δεχθεί τα χρόνια της κρίσης μία επίθεση συντονισμένη και έχουν δει ότι οι αγώνες των τελευταίων ετών όχι μόνο δεν είχαν άμεσο αποτέλεσμα στη διατήρηση των κεκτημένων, αλλά οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον εργοδοτικής αυθαιρεσίας, εργασιακής απομόνωσης και εξατομίκευσης.
Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να τίθενται υπό δίωξη συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και νόμοι που αποτελούν τα τελευταία «όπλα» των εργαζομένων. Ωστόσο, το γεγονός ότι η αντίδραση και η προσπάθεια για ανατροπή αντεργατικών πρακτικών δε φέρουν άμεσο αποτέλεσμα στην καθημερινότητα μας, δεν πρέπει να μας πτοεί. Μόνο μέσα από τη συλλογική δράση και την ενίσχυσή της, μπορούμε να διεκδικήσουμε με αξιώσεις την αλλαγή και αυτό αναμφίβολα θα γίνει αντιληπτό από τον κόσμο της εργασίας, γιατί είναι η μόνη λύση. Και θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε πολλούς «ενοχλούσε & ενοχλεί» το συνδικαλιστικό κίνημα και αυτό φαίνεται από τη συνεχή προσπάθεια δυσφήμησης και απαξίωσης του από τους εκάστοτε κυβερνώντες.
Υπάρχει μία αποστασιοποίηση της νέας γενιάς από τις συνηθισμένες μορφές κινητοποιήσεων (απεργίες, πορείες). Θεωρείτε ότι χρειάζεται μία νέα προσέγγιση για την προάσπιση των εργασιακών σχέσεων;
Όντως, οι νέοι και οι νέες εργαζόμενοι απέχουν από κάθε μορφής κινητοποίηση και απουσιάζουν από τις μάχες των συνδικάτων, και για το λόγο που αναφέραμε παραπάνω, της δυσκολίας δηλαδή να υπάρχει απτό αποτέλεσμα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά και γιατί ο συνδικαλισμός βρίσκεται στο στόχαστρο εδώ και χρόνια και από την ίδια την κοινωνία. Ωστόσο, είναι το μόνο όπλο και ως τέτοιο οφείλουμε να το υπερασπιστούμε, γιατί είναι διαχρονικά συνδεδεμένος με τις κοινωνικές κατακτήσεις.
Η βελτίωση της εικόνας των συνδικάτων είναι, πρωτίστως, ζήτημα του κόσμου της εργασίας και των εσωτερικών λειτουργιών της συλλογικής τους εκπροσώπησης και χρειάζονται αλλαγές που θα δώσουν κίνητρα στους εργαζόμενους να ενταχθούν και να διεκδικήσουν οργανωμένα και με επιχειρήματα την καλυτέρευση των όρων εργασίας τους, θα διευκολύνουν την ένταξη των επισφαλώς εργαζομένων και τη συνδικαλιστική δράση στις επιχειρήσεις που σε μεγάλο ποσοστό αποκλείονται από τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση! Παρατηρούμε ότι οι νέοι και οι νέες εργαζόμενοι δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τις γενικές καταγγελίες για την αναίρεση δικαιωμάτων που τους είναι παντελώς ανοίκεια, αλλά θεωρώ ότι η δική τους παρουσία και δυναμική θα μπορούσε να αποτελέσει τον αστάθμητο παράγοντα στις εξελίξεις γύρω από τα εργασιακά.
Ποια η θέση του εργατικού κινήματος στην εποχή του Διαδικτύου;
Είναι αλήθεια ότι το διαδίκτυο μας έχει δώσει δυνατότητες, που παλαιότερα ούτε φανταζόμασταν ότι θα έχουμε και υπάρχει ανάγκη προσαρμογής μας στη συνεχή, γρήγορη και αλματώδη ανάπτυξη του. Παρατηρούμε ότι ο «συνδικαλιστής της τραγιάσκας» δίνει βαθμιαία χώρο στο «συνδικαλιστή του κομπιούτερ» και ότι πρέπει να υπάρξει ένα αρμονικό «πάντρεμα» τους.
Το εργατικό κίνημα προσπαθεί να εγκαθιδρύσει τη διαδικτυακή παρουσία του, χρησιμοποιώντας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, εξειδικευμένους ιστοχώρους, διαδικτυακούς πίνακες ανακοινώσεων, αλλά και εφαρμογές αποστολής και λήψης άμεσων σύντομων μηνυμάτων, που βοηθούν στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του. Με αυτούς τους τρόπους μειώνεται ο απαιτούμενος χρόνος για την κινητοποίηση του κόσμου μιας και η πληροφορία στο διαδίκτυο μεταφέρεται σε κλάσματα του δευτερολέπτου, αναδύονται ομάδες με κοινωνικό και συνδικαλιστικό προσανατολισμό, διαμορφώνεται μια κοινή ηθική στις διαδικτυακές κοινότητες που παραμένει σταθερή και παρακάμπτονται οι συνηθισμένες ιεραρχικές δομές.
Μπορεί η τεχνολογία να συνδράμει τον εργαζόμενο στην καλυτέρευση της εργασιακής του πορείας, πχ μέσα από κοινωνικά δίκτυα και εφαρμογές στο κινητό του;
Ο ενημερωμένος εργαζόμενος είναι αυτός που μπορεί να αντισταθεί αποτελεσματικότερα σε κάθε προσπάθεια για εκμετάλλευσή του και να αξιοποιεί καλύτερα ευκαιρίες για την επαγγελματική του εξέλιξη. Αποτελεί καθήκον για τη Διοίκηση του Εργατικού μας Κέντρου να παρέχει ενημέρωση και πληροφόρηση στους εργαζόμενους της περιοχής μας. Αυτήν την ανάγκη της ενημέρωσης και της επικοινωνίας ήρθε να καλύψει η δημιουργία της ιστοσελίδας μας και οι εργαζόμενοι αγκάλιασαν αυτή μας την προσπάθεια.
Η ιστοσελίδα μας και η παρουσία μας στα κοινωνικά δίκτυα, έχει σκοπό να αποτελέσει ένα παράθυρο διαλόγου, προβληματισμού και ενημέρωσης για τους εργαζόμενους του Νομού Πιερίας λειτουργώντας συμπληρωματικά με όλες τις άλλες μορφές ενημέρωσης και προσέγγισης που έχουμε στη διάθεσή μας.
Το να γνωρίζει κάποιος τι συμβαίνει και ποια είναι η πραγματικότητα, αυτό είναι που μπορεί να τον παρακινήσει να αλλάξει νοοτροπία και να αναλάβει δράση… και αν γίνει αυτό, τότε υπάρχει ελπίδα.
