Μεντερές πρωθυπουργού Τουρκίας, Χάρολντ Μακμίλαν πρωθυπουργού Αγγλίας και Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και Φαζίλ Κιουτσούκ για τις αντίστοιχες κοινότητες Κύπρου, η γνωστή συμφωνία του Λονδίνου σε συνέχεια της όμοιας συμφωνίας της Ζυρίχης την 11/2/1959. Με τις συμφωνίες αυτές καθοριζόταν το μέλλον της Κύπρου που τελούσε υπό Βρετανική κυριαρχία:
Τα βασικότερα σημεία των εν λόγω συμφωνιών :
α. Απέκλειαν την Ένωση με την Ελλάδα με ρητή και αναλλοίωτη συνταγματική διάταξη.
β. Επέβαλαν πλήρη συγκυριαρχία με την Τουρκία με παραχώρηση του 30% στη διοίκηση και του 40% στην στρατιωτική παρουσία.
γ. Καθιέρωναν Τουρκικό Βέτο.
δ. Αναγνώριζαν την Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη.
ε. Παραχωρούσαν δικαίωμα μονομερούς επεμβάσεως σε κάθε μία από τις τρείς εγγυήτριες δυνάμεις. (Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύτηκε η Τουρκία το 1974 και κατέλαβε το 38% της Κύπρου)
Για τις συμφωνίες αυτές έγιναν τα παρακάτω σχόλια:
Σοφοκλής Βενιζέλος: (….πολέμησαν οι Έλληνες,εννοεί κατά των Βρετανών, και νίκησαν οι Τούρκοι.)
Ραουλφ Ντεκτάς: (….Από εκείνην την στιγμή οι Έλληνες είχαν χάσει το παιχνίδι….)
Ζουρλού, υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας:…( Εξασφάλισα την επάνοδον της Τουρκίας…. εκμηδένισα την Ελληνική θέση… η ένδοξος σημαία μας κυματίζει ήδη εις την Κύπρο….)
Την από εκεί και πέρα πορεία του Κυπριακού την γνωρίζουμε λίγο πολύ όλοι.
Εκκρεμεί ο περιβόητος φάκελος Κύπρου να ανοίξει.
Υστερόγραφο:
Την άνοιξη του 1956,(περίοδος αγώνα ΕΟΚΑ κατα των Βρετανών) χιλιάδες λαού κατέβηκαν στους δρόμους των Αθηνών διαμαρτυρόμενοι για την εκτέλεση από τους Άγγλους του Μιχαλάκη Καραολή και του Ανδρέα Δημητρίου. Η αστυνομία έριξε στο ψαχνό. Απολογισμός επτά (7) νεκροί και τριακόσιοι (300) τραυματίες.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
