Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας για να συνεννοηθούμε.
«Έφταιγε το ΚΚΕ (το οτι δεν έφταιγε θα το τεκμηριωσουμε παρακάτω) για την αποτυχία των διαπραγματεύσεων που είχαν ως περιεχόμενο τον τρόπο συγκρότησης εθνικου στρατού μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον γερμανικό ζυγο». Αυτό ισχυρίζεται ο αρθρογράφος κ. Ζαρκανελας.
Λοιπόν; Τι θέλει να πει ο Α.Ζ.; Για αυτή την υποτιθεμενη ευθύνη , την διαφωνία και αποχώρηση έπρεπε νατιμωρηθεί από τους Άγγλους και τους πολιτικούς ομοϊδεάτες του με εκατομβη θυμάτων .
---Ότι έπρεπε να χτυπηθούν τρία ειρηνικα συλλαλητηρια (το πρώτο με 300.000 κόσμο) στην Αθήνα με πάνω από 70 νεκρούς? ( Ο Α.Ζ. μας λέει ότι άρχισαν οι συγκρουσεις .Ετσι ξαφνικά? Δεν άκουσε τιποτα για 70 νεκρούς διαδηλωτες; )
---Ότι έπρεπε να επέμβουν τα εγγλέζικα ταγκς και αεροπλάνα για να αιματοκυλισουν τον Αθηναϊκό λαό?
Ακόμη και ο αστός πολιτικός Καφανταρης φώναξε στον Γ. Παπανδρέου στην πολιτική σύσκεψη των παρατάξεων (26/12/44), όταν ο Τσόρτσιλ ήρθε στην Αθήνα. "Αν ο κ. Παπανδρέου ενόμιζε ότι έπρεπε να οδηγηθούμε σε σύρραξη θα όφειλε να διαλέξει άλλες αφορμές και όχι το ζήτημα των 2.000 πραιτοριανών, όταν μάλιστα είχε δεχτεί τη διάλυσή τους και κατόπιν υπαναχώρησε." (Π. Ρούσου, "Η Μεγάλη Πενταετία", τόμος Β`, σελ. 367 και "Λευκή Βίβλος ΕΑΜ", σελ. 61. ).
Όμως ας δούμε γιατί απετυχαν οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο ΕΑΜ (στο οποίο συμμετειχε το ΚΚΕ) και στις αστικές πολιτικές δυνάμεις? ( μαζί με τους Εγγλέζους).
1)Στις 18-10-1944 σε λόγο του ο πρωθυπουργός Γ.Παπανδρεου έλεγε «Βάσις του εθνικου μας στρατού για το μέλλον …..θα είναι η τακτική στρατολογια.(που σημαίνει διαλυση όλων των εθελοντικών στρατιωτικών δυνάμεων).
2) Στις 19-11-1944 ο γραμματέας του ΚΚΕ Σιαντος δήλωνε: «Συμφωνήσαμε να αποστρατευτουν όλα τα εθελοντικα σωματα που δημιουργηθηκαν στο εξωτερικό και εσωτερικό». Αυτή η θέση ήταν ένας σοβαρος συμβιβασμος για το ΕΑΜ , γιατί όλες οι άλλες στρατιωτικές δυνάμεις (Ορεινη ταξιαρχια, Ιερος λοχος, ΕΔΕΣ ) δεν ξεπερνουσαν τις 10.000 αντρες, ενώ οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ, από μόνες τους και χωρίς τον εφεδρικο ΕΛΑΣ, ξεπερνουσαν τις 50.000 , χώρια που σηκωσαν το κύριο βάρος της αντίστασης στον κατακτητή.
3) Στις 21-11-1944 ο υπουργός εσωτερικων Εμμανουηλιδης δηλωνε « Θα διαλυθουν όλες οι ενοπλες δυνάμεις εσωτερικου και εξωτερικου».
4) Στις 22-11-1944 αποφασίστηκε η ολοκληρωτικη αποστρατευση όλων των εθελοντικων δυνάμεων . Στο σχετικό σχεδιο που μονογραψε ο Παπανδρεου, στο άρθρο 2 &2 αναφερονταν ότι « εις τους ανδρας της Ορεινής ταξιαρχιας θα παρασχεθουν αδειαι δια τας εστιας των».
Και ενώ όλα πήγαιναν καλά ο κ. Παπανδρεου επανέρχεται και εξαιρει από τη διαλυση την Ορεινη ταξιαρχια και τον Ιερο λοχο , γιατί εκτός των άλλων «ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ». Οι προστατες είχαν άλλη γνώμη…
Ας δούμε πως παρουσιάζει τα γεγονότα ο καθηγητης Σβωλος συνεργαζομενος με το ΚΚΕ στο ΕΑΜ (εφημερίδα "ΜΑΧΗ" στις 5/12/1945): "… Δυστυχώς ο Παπανδρέου μετέβαλε τη συμφωνία, …….η βρετανική κυβέρνηση (ειδικότερα η επιθυμία του Τσόρτσιλ) …….δεν επέτρεψαν τη διάλυση της Ορεινής ταξιαρχίας... Λαμβάνοντας υπόψη την επιθυμία του πρωθυπουργού .... Υποβάλαμε, ο σ. Ζέβγος, ο Τσιριμώκος κι εγώ στον Παπανδρέου, …., ένα σχέδιο δημιουργίας μεικτού στρατιωτικού τμήματος που θ' απαρτίζετο από την υφισταμένη τότε Ορεινή Ταξιαρχία, τον Ιερό Λόχο, ένα τμήμα του ΕΔΕΣ και μια ταξιαρχία του ΕΛΑΣ που συμφωνήθηκε να έχει δύναμη και οπλισμό, ίσα με το σύνολο όλων των άλλων δυνάμεων που θα διατηρούνταν. Το τμήμα αυτό ………….. θα είχε ……… ενιαία διοίκηση. ……….Δυστυχώς ο Παπανδρέου, ενώ συμφωνήσαμε στη βάση αυτή, δημοσίευσε την άλλη μέρα εντελώς αλλιώτικο το μέρος αυτό του σχεδίου μας, έτσι που εματαιώνετο ο σκοπός του...(αυτό σημαινε περιορισμό της δύναμης του ΕΛΑΣ στο 25%, από 50%, της συνολικης δύναμης και χωριστες διοικησεις). Το ξέσπασμα της δυσπιστίας από την πλευρά της Αριστεράς ήταν δικαιολογημένο ………. Επιμείναμε ακόμα στη συνεννόηση. Ζητήσαμε από τον Παπανδρέου να επανέλθει στο αρχικό που είχε συμφωνηθεί, αλλά στο μεταξύ το ΚΚΕ, ζητώντας ριζικότερες λύσεις, ξαναγύρισε σ' εκείνο που και ο Παπανδρέου θεωρούσε λογικό, αλλά αδύνατο, επειδή δεν το επέτρεπαν οι Αγγλοι, στην ιδέα της αποστράτευσης όλων, Ορεινής Ταξιαρχίας, Ιερού Λόχου και ανταρτών. Ο Παπανδρέου στο σχέδιο που του ανέπτυξε ο Σιάντος δεν αντέταξε παρά μόνο την άρνηση των Άγγλων και την αδυναμία του να μεταβάλει τις αντιλήψεις τους».
Γιατί λοιπόν αυτές οι υπαναχωρήσεις και η αδιαλλαξία απ’ την μεριά των Εγγλεζων και του Παπανδρεου; (που ας σημειωθει ότι σε όλη τη διάρκεια της κατοχής παραθεριζε στην Αίγυπτο, όταν ο ελληνικος λαός ματωνε αντιστεκόμενος στον κατακτητή).
ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΙΧΑΝ ΛΗΦΘΕΙ ΠΙΟ ΠΡΙΝ
Μα γιατί οι αποφάσεις είχαν ληφθει πιο πριν.
Να τι έγραφε με περίσσιο κυνισμο ο Παπανδρεου.
«Το συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή “ΔΩΡΟΝ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ”.
Αλλά δια να υπάρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να έχωμεν έλθη εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν με την συμμετοχήν του ΚΚΕ εις την κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον… Και δια να ευρεθούν οι Βρεττανοί εδώ, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι δια την νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή η συμφωνία της Καζέρτας… Και δια να επιτευχθή η εκκαθάρισις, έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμόν του ή να επιχειρήση την στάσιν, υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίαι οδηγούν εις την συντριβήν του. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια». (Άρθρο του Γ. Παπανδρέου στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 2/12/1948).
Άλλα και ο προστατης του πρωθυπουργου, ο Τσόρτσιλ, στις 7 Νοέμβρη 1944 με τηλεγράφημά του προς τον Ηντεν αναφερόταν απερίφραστα και κυνικά στην προετοιμαζόμενη επίθεση κατά των δυνάμεων της Εθνικής Αντίστασης:
«Δεν θα έπρεπε - έγραφε - να διστάσωμεν να χρησιμοποιήσωμεν βρετανικά στρατεύματα δια να υποστηρίξωμεν την ελληνικήν βασιλικήν κυβέρνησιν του κ. Παπανδρέου... Η ελληνική ταξιαρχία θα φθάσει συντόμως, ελπίζω, και δεν θα διστάσει να ανοίξει πυρ εάν είναι τούτο αναγκαίον. …….. Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι θα έχωμεν σύγκρουσιν μετά του ΕΑΜ και ότι δεν πρέπει να προσπαθήσωμεν να την αποφύγωμεν υπό τον όρον να ελέγξωμεν καλώς το έδαφος»
Σε άλλο τηλεγραφημα του(5-12-1944) στον στρατηγο Σκομπυ, και ενώ είχε ξεκινήσει η μάχη του ηρωικου Δεκέμβρη 1944 έλεγε «ΜΗ ΔΙΣΤΑΣΕΤΕ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΤΕ ΣΑΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΣΕ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΠΟΛΗ». Η κατοχή της Ελλάδας συνεχιζοταν. Χθες οι Γερμανοι , σήμερα οι Εγγλεζοι και οι εθνικιστές στο πλευρο τους. Τετοιος πατριωτισμός….
ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Στη μάχη του Δεκέμβρη οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και οι νέοι κατακτητές δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν και ενόπλους από τους δωσιλογους της κατοχής αποδεικνυοντας, για μια ακόμη φορά, ότι πίσω από τις μικροδιαφορες τους , όταν κινδυνεύει το σύστημα τους , ο καπιταλισμός, ενώνονται για να το υπερασπίσουν και αυτό και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Δεξιοι, κεντρώοι, ναζιστές-εθνικιστές άλλαζαν προστατη για να κρατησουν το καθεστώς της εκμετάλλευσης.
Το ομολογει ο Τσωρτσιλ. Το ταξικό του ενστικτο , ως πολιτικός εκπροσωπος του εγγλεζικου ιμπεριαλισμού παραμεριζει το κοινοβουλευτικο, δημοκρατικο και αντιφασιστικο του παραμυθι , προκειμένου να υποστηρίξει τη βρετανική αυτοκρατορία και το κράτος των αστών στην Ελλάδα.
«Θεωρώ ότι οι συνεργάτες των Γερμανών έκαναν ότι μπορούσαν για να προστατεύσουν τον ελληνικό πληθυσμό… Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ… Δεν τίθεται ζήτημα έντασης της αυστηρότητας προς τους δοσίλογους με σκοπό να κερδηθεί η επιδοκιμασία των κομμουνιστών.». (Ουίνστον Τσόρτσιλ «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», Εκδόσεις «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ») Και συμπληρωνει ο τότε, υφυπουργος Στρατιωτικών στρατηγός Λεωνίδας Σπαής που δημοσιεύθηκε στα «Πολιτικά Θέματα» της 4ης Δεκεμβρίου 1976.«Αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν κατά του ΕΑΜ τα Τάγματα Ασφαλείας.
Η εισήγηση ήταν των Άγγλων και η απόφαση δική μου.
……η στρατιωτική μας δύναμη ήταν ανύπαρκτη..
Χρησιμοποιήσαμε 12.000, ….Δεν είναι αλήθεια ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν Τάγματα Ασφαλείας στα Δεκεμβριανά… Χρησιμοποιήθηκαν περίπου οι μισοί από όσους είχαν συλληφθεί και αυτή είναι η αλήθεια που αποκαλύπτω σήμερα». Ποιοι ήταν οι αρχηγοί των ταγματων ασφαλείας?
Η εισήγηση ήταν των Άγγλων και η απόφαση δική μου.
……η στρατιωτική μας δύναμη ήταν ανύπαρκτη..
Χρησιμοποιήσαμε 12.000, ….Δεν είναι αλήθεια ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν Τάγματα Ασφαλείας στα Δεκεμβριανά… Χρησιμοποιήθηκαν περίπου οι μισοί από όσους είχαν συλληφθεί και αυτή είναι η αλήθεια που αποκαλύπτω σήμερα». Ποιοι ήταν οι αρχηγοί των ταγματων ασφαλείας?
Το 1944 δύο απ' αυτούς, ο Μιχάλ-αγάς και ο Κισά-Μπατζάκ, ταξίδεψαν με γερμανική πρωτοβουλία στη Βιέννη. Στο διάστημα της παραμονής τους δέχθηκαν τις γερμανικές περιποιήσεις που περιλάμβαναν ξεναγήσεις στην πόλη και λήψη αναμνηστικών φωτογραφιών.
Δεστε ποιος ήταν ο ορκος τους:
«ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ».
Τον Ιούλιο του 1944, μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατά του Χίτλερ, η ηγεσία του «Εθελοντικού Εθνικού Ελληνικού Στρατού» (Ε.Ε.Σ.) του απέστειλε τηλεγράφημα το οποίο υπέγραφαν οι δύο φιλοξενηθέντες αλλά και οι Κώστας Παπαδόπουλος, Σοφοκλής Βασιλειάδης, Καπνόπουλος και Παναγιώτης Δαδούλης. Σ' αυτό σημείωναν:
«Ημείς, οι Έλληνες, οι οποίοι μετά των εντίμων και ανδρείων Γερμανών στρατιωτών αγωνίζόμεθα εντός του εδάφους της αιωνίας ημών πατρίδος υπέρ των αιωνίων ιδεωδών του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, της θρησκείας, της οικογένειας και της πατρίδος ΥΜΝΟΥΜΕΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΜΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗΝ ΥΜΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΧΝΟΝ ΘΕΟΝ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΣΩΣΕΝ ΥΜΑΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΦΥΡΕΡ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ και ολοκλήρου της Ευρώπης από τους όνυχας των κακών και πονηρών δαιμονίων οι οποίοι ηθέλησαν να Σας δολοφονήσουν. Επ' ευκαιρία της διασώσεως Σας εκφράζομεν προς Υμάς τα αδελφικά φιλικά αισθήματα και δεόμεθα του παντοδυνάμου Θεού να χαρίση εις Υμάς ζωήν και ικανότητα προς δράσιν διά να αγωνισθήτε υπέρ της Ευρώπης εναντίον των άτιμων Εβραιοπλουτοκρατών και των απαίσιων πρακτόρων της Μόσχας, εναντίον των κοινών αυτών δολοφόνων και εχθρών της πραγματικής ελευθερίας και της ευημερίας του εργαζόμενου και τιμίου λαού ολοκλήρου της ανθρωπότητος». Τέτοια ξεφτιλα…….
Ας δούμε όμως και την γνώμη ενός τριτου για τα Τ.Α.
Όταν την άνοιξη του 1944 ο σουηδός πρέσβης Τυμπεργκ στην Αθήνα επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη, βρέθηκε μπροστά σε μια ασχημη κατάσταση. Σε έκθεσή του σημείωνε χαρακτηριστικά:
«Για τους Γερμανούς αποδείχθηκε πολύ πιο εύκολο και πιο αποτελεσματικό, αντί να πολεμάνε κατευθείαν τους παρτιζάνους, να διαμορφώσουν συνθήκες που θα οδηγούσαν 'Έλληνες να χτυπάνε 'Ελληνες.
Κατέφυγαν σε δόλια μέσα. Και τη διαδικασία αυτή τους εξασφάλισαν τα λεγόμενα Τάγματα ασφαλείας. Τις μονάδες αυτές τις συγκρότησε αρχικά η κυβέρνηση της Κατοχής με επικεφαλής τον Ράλλη. Αλλά ο οπλισμόςτους χορηγήθηκε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ. Σχεδόν μόλις συγκροτήθηκαν, έφτασαν στη Θεσσαλονίκη. Είναι εξτρεμιστές, εθνικιστές και αντικομμουνιστές. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για πρόσωπα που δεν έχουν καμιά ιδεολογία αλλά σκοτεινό παρελθόν. (Η δίωξη) του κομμουνισμού αποτελεί γι' αυτούς πρόσχημα. Εκείνο που ενδιαφέρει τα μέλη των … Ταγμάτων Ασφαλείας είναι η λεηλασία, η αρπαγή και η καταστροφή της μακεδονικής γης. Η χωρίς όρια καταστροφή. …..Το πρώτο ταγμα που εκπαιδεύτηκε στην Αθήνα έχει την ονομασια Ε.Ε.Σ. ( Κισα- Μπατζακ)».
Πίσω από τους πολέμους πάντα βρίσκονται ταξικα συμφέροντα. Ακόμη και αν ντυνονται τον μανδύα του εθνικου , φυλετικου, θρησκευτικου πολέμου. Στη διάρκεια της κατοχής και του εμφυλιου πολέμου κινδυνεψαν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης από το λαϊκό κίνημα. Αυτή την ερμηνεία των γεγονότων την αποφευγουν, όπως ο διάολος το λιβανι, οι απολογητες του καπιταλισμού.
Η μάχη του Δεκεμβρη χάθηκε και οι μαχητες δεν γυρίζουν πίσω. Όμως δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχασουμε ούτε να μην αποκαθιστούμε την ιστορική αλήθεια. Δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχασουμε, γιατί ο ταξικος πόλεμος συνεχιζεται και σήμερα και όσο υπάρχει καπιταλισμός. Η βια είναι διαχυτη σε κάθε πτυχη της κοινωνίας.
Γιατί βια είναι όταν συσσωρεύονται πλουτη σε λίγα χέρια, μαζί και ελληνικα ( 2 τρις. δολλαρια σε φορολογικους παραδεισους) και φτώχεια και αθλιότητα στα λαϊκά στρώματα ( σχολεία χωρίς θέρμανση και βιβλία -- νοικοκυριά χωρίς ρεύμα και νερό -- βρεφονηπιακοί σταθμοί και παιδιά χωρίς φαγητό --οι εργαζόμενοι απλήρωτοι για μήνες και για χρόνια--οι συνταξιούχοι με συντάξεις πείνας --οι ασθενείς χωρίς φάρμακα και τα νοσοκομεία χωρίς ιατρικά εφόδια).
Αυτός κι αν είναι πολεμος, μονοπλευρος ανελεητος, καταστροφικος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρωματα. Και μέχρι τώρα αναπάντητος.
Ελπίζουμε όχι για πολύ…..
Ν. Σαλπιστης
Μέλος της Τ.Ε. Πιερίας του Κ.Κ.Ε.
