του Λεωνίδα Κουμάκη**, μέλους ΙΗΑ
Είναι γνωστό πως ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται, σύμφωνα με
το Forbes, στην κορυφή των καλύτερα «αμειβόμενων» πολιτικών (43,2 εκατ. Λίρες ή 48,4 εκ. Ευρώ ετησίως) με την προσωπική του περιουσία να ξεπερνάει τα 139 εκατ. Λίρες (156 εκ Ευρώ) με τρία τουλάχιστον παλάτια απίστευτης χλιδής και συνεχείς διακηρύξεις για «ταπεινή και λιτή ζωή, σύμφωνα με τους κανόνες του Ισλάμ» - για όλους τους άλλους και φυσικά όχι για τον εαυτό του.
Όλοι βέβαια «οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν πως ο ψευτο- σουλτάνος της Άγκυρας έχει μετατρέψει την Τουρκία σε γωνιακό κατάστημα ολόκληρης της οικογένειας Ερντογάν, ξοδεύοντας αμύθητα ποσά σαν σύγχρονος χαλίφης μιας εικονικής αυτοκρατορίας στην οποία πιστεύει πως ζει, με την Εμινέ Ερντογάν να είναι πλέον διάσημη για τα υπέρογκα ποσά που σκορπάει αφειδώς σε άχρηστες αγορές – όπως ακριβώς οι Σαουδάραβες με τα πετροδολάρια.
Ο Έντι Ράμα, Αλβανός πολιτικός, δήμαρχος των Τιράνων (2000-2011) και πρωθυπουργός της Αλβανίας από το 2013, ηγείται στις μέρες μας της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης που γνώρισε η γειτονική χώρα. Στις 3 Αύγουστου 2013, ένα μήνα πριν αναλάβει την εξουσία στην Αλβανία, έσπευσε στην Άγκυρα όπου συναντήθηκε για 2,5 ώρες με τον ψευτο-χαλίφη Ερντογάν. Εκεί φαίνεται πως συμφωνήθηκε το τελικό σχέδιο τουρκοποίησης της Αλβανίας, όπως προκύπτει από τα 300.000 έγγραφα της Τουρκικής κυβέρνησης που διέρρευσε στη δημοσιότητα η γνωστή ομάδα Wikileaks, στις 23 Ιουλίου 2016. Εκεί φαίνεται ότι έλαβε όλα τα απαραίτητα «ανταλλάγματα» και τις οδηγίες ώστε να μετατραπεί σε ένα πιστό και πειθήνιο Τσιουάουα του μεγάλου «χαλίφη».
Η πρώτη αποστολή που ανέλαβε ήταν η ακύρωση «στην πράξη» της συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας που υπεγράφη το 2009, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας και με βάση την «μέση γραμμή» που προκαλεί διαδοχικά εγκεφαλικά επεισόδια στην αρπακτική βουλιμία του ψευτο-χαλίφη της Άγκυρας.
Ο Έντι Ράμα, όταν ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση, φρόντισε να προσφύγει στο Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο το οποίο «ακύρωσε» την συμφωνία μέσα σε όργιο φημών για δωροδοκία των δικαστών από την Τουρκία. Ο ίδιος, εκτελώντας μέχρι κεραίας τις εντολές που παίρνει από την Άγκυρα, έχει κατά καιρούς δείξει την διαφωνία του με την συμφωνία για την ΑΟΖ η οποία όμως τυπικά εξακολουθεί να ισχύει.
Επειδή «τρώγοντας έρχεται η όρεξη», ο σημερινός πρωθυπουργός της Αλβανίας μιμούμενος την γνωστή Τουρκική πολιτική, από την μία πλευρά μοιράζει συνεχώς κούφια λόγια «ειρήνης και συνεργασίας με την Ελλάδα» και από την άλλη πλευρά άρχισε να παίρνει μαθήματα, πως μια περιοχή με πληθυσμό 90% Ελληνοχριστιανικό, οδηγείται μεθοδικά στον αφανισμό και στον περιορισμό του «ανεπιθύμητου» πληθυσμού μόλις …στο 1%!
Η «εμπειρία» της Τουρκίας σε παρόμοια θέματα βρίσκεται σε επίπεδο Διδακτορικού. Έχει εφαρμοστεί πρακτικά –μεταξύ πολλών άλλων περιπτώσεων- στα νησιά Ίμβρος και Τένεδος που προσφέρθηκαν σαν δώρο στην Τουρκία με την Συνθήκη της Λωζάνης έχοντας Ελληνικό πληθυσμό σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% και ρητά δικαιώματα αυτοδιοίκησης του τοπικού πληθυσμού. Έχει επίσης εφαρμοστεί πρακτικά και στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης ο οποίος το 1923 που υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάνης αριθμούσε 120.000 Έλληνες χριστιανούς.
Σήμερα βέβαια ο Ελληνικός πληθυσμός των νησιών Ίμβρος και Τένεδος είναι μόλις 1%, ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης έχει συρρικνωθεί σε μόλις λίγες χιλιάδες που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός μόνο χεριού και η Συνθήκη της Λωζάνης δεν αρέσει πλέον στον Ρ. Τ. Ερντογάν!
Για τα εντυπωσιακά αυτά «αποτελέσματα» έχουν εφαρμοστεί πάρα πολλά «εργαλεία» όπως ψυχρή και μεθοδική γενοκτονία, πλιάτσικο ακίνητης περιουσίας χριστιανών με κατασχέσεις, πογκρόμ, τρομοκρατία, διώξεις, απελάσεις, επιλεκτική φορολογία χριστιανών και άλλα πολλά.
Μέσα από τόσο πολλές επιλογές, ο Έντι Ράμα στην Αλβανία διάλεξε τις πιο «κατάλληλες εφαρμογές» για να επιλύσει «το πρόβλημα» του Ελληνισμού της Χιμάρας με μεθόδους… αλα Τούρκα.
Και δεν έμεινε μόνο εκεί. «Κόλλησε» και την αρρώστια του ψευτο – χαλίφη της Άγκυρας και νομίζει πως διδάσκει και αυτός «ιστορία». Θέλει να μας πείσει πως η Ακρόπολη σώθηκε από ένα Αλβανό, πως οι Έλληνες της Χιμάρας ξέμειναν εκεί πεινασμένοι από την Ελλάδα, με αποτέλεσμα έκτοτε η Αλβανία να τους … ταΐζει και ανακάλυψε ξαφνικά πως το «τσάμικο» είναι Αλβανικό εθνικό ζήτημα και αφορά «δικαιώματα επί της περιουσίας» σε βάρος φυσικά της Ελλάδος! Για «σύνορα της καρδιάς» του δεν μας μίλησε ακόμα, αλλά όπου νάναι θα το ακούσουμε και αυτό!
Τα Μεξικανικά Τσιουάουα πωλούνται πανάκριβα, αλλά είναι πολλά τα λεφτά Άρη*…
Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ : Κλείνοντας, αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε προσεκτικά μια ανακοίνωση που συνυπογράφουν στις αρχές Νοεμβρίου 2016, οι ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ / ΚΕΑΔ – παράρτημα Χιμάρας, η Ένωση Χειμαρριωτών «Η ΧΕΙΜΑΡΡΑ» (Ελλάδα), η Ένωση Χειμαρριωτών Αμερικής και η Ένωση Χειμαρριωτών Τιράνων:
«Σχετικά με τον θόρυβο που προκλήθηκε τις δύο τελευταίες μέρες με την απαράδεκτη επίθεση που δεχόμαστε από την αλβανική κυβέρνηση και προσωπικά από τον πρωθυπουργό της χώρας πιστεύουμε ότι ως αμέσως βαλλόμενοι είμαστε οι πιο κατάλληλοι για να απαντήσουμε.
Όπως έγινε ευρέως γνωστό, στις 28 Οκτωβρίου την ημέρα που στην Χιμάρα γιορτάζαμε την εθνική μας επέτειο, εστάλησαν 19 ειδοποιητήρια από τον δήμαρχο Χιμάρας για την κατεδάφιση αντίστοιχων σπιτιών και καταστημάτων, ορισμένα από τα οποία είναι πάνω από 100 ετών. Τα ειδοποιητήρια αυτά εστάλησαν αποκλειστικά σε ελληνικής καταγωγής πολίτες, ήταν «λιτά» χωρίς καν αναφορά στο νομικό πλαίσιο της διαταγής.
Το ειδοποιητήριο έδινε προθεσμία εκκένωσης εντός 5 ημερών με την δικαιολογία ότι θα συνεχιστεί το έργο ανάπλασης του ιστορικού κέντρου της Χιμάρας. Ενώ η κοινή γνώμη ευαισθητοποιήθηκε στο άκουσμα αυτής της είδησης, η ενέργεια αυτή δεν είναι μεμονωμένη αλλά αποτελεί συνέχεια ενός οργανωμένου σχεδίου για την υφαρπαγή της περιουσίας μας, την απογύμνωση από οικονομικούς πόρους και εν τέλει τον εξαναγκασμό μας σε εγκατάλειψη της Χιμάρας. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε πως την ώρα που κατεδαφίζονται αυτά τα κτίσματα, στις Παραλίες του Λειβαδιού, στο Ποτάμι, στον Δραλαίο και στο Κηπαρό έχουν δοθεί άδειες ανέγερσης πολυώροφων κτισμάτων (ξενοδοχείων / πολυκατοικιών) σε μη ντόπιους με διάτρητα και πλαστά έγγραφα.
Ημερομηνία ορόσημο της τελευταίας πράξης του δράματος που ζούμε ως κοινότητα ήταν η 31η Ιουλίου του 2014 όταν ο αλβανός πρωθυπουργός αποκάλυψε σαφώς την σκοπιμότητά του για την Χιμάρα. Από το βήμα της αλβανικής βουλής, κατά την συνεδρίαση για την νέα διοικητική διαίρεση ανέφερε χαρακτηριστικά προσπαθώντας να κερδίσει την συναίνεση των εθνικιστών Αλβανών βουλευτών «η Χιμάρα είναι ένα πρόβλημα για την Αλβανία που με την καινούρια διοικητική διαίρεση θα το λύσω μια για πάντα».
Έτσι στην λήξη της συνεδρίασης ψηφίστηκε η καινούρια διοικητική διαίρεση της Αλβανίας που ένωνε τον δήμο μας με άλλες περιοχές, ξένες προς τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό μας σε αντίθεση με όσα προβλέπει ακόμα και το ίδιο το αλβανικό σύνταγμα. Αμέσως μετά η συνέχεια του σχεδίου εξελίχθηκε κατά τις δημοτικές εκλογές του 2015 όταν ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, έκανε τα πάντα για να εκλεγεί το πειθήνιο όργανο του ο Γκόρος. Για να είναι εντελώς σίγουρος ότι δεν θα ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχό του παρά την εγγύηση που του έδινε η υλοποίηση της διοικητικής διαίρεσης, ασχολήθηκε προσωπικά με το διορισμό του Γκόρου ως δημάρχου. Ερχόμενος τρεις φορές προεκλογικά στην Χιμάρα, έστησε ένα σκηνικό τρόμου για να εκβιάσει τον λαό της και να υφαρπάξει την ψήφο του.
Τελικά αφού πήγαμε σε εκλογές χωρίς παρατηρητές και χωρίς συμμετοχή στην εφορευτική επιτροπή, το αποτέλεσμα για τον κύριο Ράμα και τον κύριο Γκόρο ήταν το επιθυμητό. Θέλουμε να καυτηριάσουμε και να παραδώσουμε στην χλεύη της ιστορίας όλους αυτούς τους «Έλληνες» οι οποίοι συνεργάστηκαν και συναίνεσαν ώστε να έχουμε το μοιραίο τρίδυμο Ράμα – Κοκδήμα - Γκόρο στην εξουσία της Χιμάρας. Αμέσως μετά την εκλογή του κυρίου Γκόρου μπήκε μπροστά το σχέδιο υφαρπαγής των περιουσιών και αφελληνισμού της Χιμάρας καλυπτόμενο πίσω από όμορφα λόγια και υποτιθέμενους σχεδιασμούς όπως πολεοδομική ανάπτυξη, τουριστική ανάπτυξη, επαναξιοποίηση κτλ.
Όλοι εμείς, εδώ και ενάμιση χρόνο καταγγέλλουμε σε όλους τους τόνους αυτό το ύπουλο και καταστροφικό σχέδιο βρίσκοντας συνήθως μη ευήκοα ώτα (4 διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην Χιμάρα, υπομνήματα σε φορείς και ξένες πρεσβείες, επιστολές προς την πολιτεία, παρεμβάσεις σε ΜΜΕ κ.α.)
Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν πως ο Αλβανός πρωθυπουργός δεν κρατά ούτε καν τα προσχήματα αφού τρομοκρατεί τον λαό της Χιμάρας παραχαράσσοντας την ιστορία του. Προχωρά σε μία από τις μεγαλύτερες των ύβρεων αμφισβητώντας της ελληνική εθνική μας καταγωγή και στερώντας το δικαίωμά μας στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό.
Σχετικά με την φιλοδοξία του να παριστάνει τον ιστορικό, έχουμε να του συστήσουμε να περιοριστεί στα καθήκοντά του γιατί έχει την θλιβερό προνόμιο να πρωθυπουργεύει στην φτωχότερη χώρα της Ευρώπης και να ηγείται της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ η Αλβανία.
Έχουμε να δηλώσουμε κατηγορηματικά πως είμαστε γηγενείς κάτοικοι, με ιστορική, εθνική, πολιτιστική και ανθρωπολογική συνέχεια σε αυτές τις εστίες εδώ και πάνω από 3000 χρόνια και με την αποφασιστικότητά μας, τον αγώνα μας και την βοήθεια του Θεού, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε για πολλές χιλιετίες ακόμα. Κλείνοντας θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους όσους στέκονται στο πλευρό μας, υπερασπιζόμενοι τα δίκαιά μας.»
Όλοι οι Έλληνες από τα πέρατα της οικουμένης προσυπογράφουν και προσθέτουν την δική μας φωνή διαμαρτυρίας στις Αλβανικές μεθοδεύσεις που κατευθύνονται άκομψα από την Τουρκία. Και μάλιστα από ανθρώπους που μέσα από ψεύτικα λόγια και μεγάλα ισχυρίζονται πως εκφράζουν την βούληση του Αλβανικού λαού και θέλουν να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής οικογένειας!
* Η διαχρονική ατάκα του ηθοποιού Σπύρου Καλογήρου όταν ο Νίκος Κούρκουλος τον ρώτησε «Γιατί θες να με φας;» (Ελληνική ταινία «Λόλα» του Ντίνου Δημόπουλου, 1964)
**Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 - 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (1992) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε τον σύντομο «Αποχαιρετισμό».
