Σωτήρης Μιχ. Τσιλίκας
Δεκέμβριος 2015
Το δίλημμα
Μαγνητίζουν τα χαλκοκίτρινα φύλλα στον μικρό πλάτανο
Ένας ζωντανός πίνακας, με πλαίσιο τον καταγάλανο ουρανό
Και μια αστραφτερή άσπρη λωρίδα, που φαρδαίνει συνέχεια
Η πανούκλα που ξαπλώνεται και αρρωσταίνει το γαλάζιο
Το παραμυθένιο πορτρέτο με τις χρυσαφένιες ανταύγειες
Σαγηνεύει καταλυτικά με την αντίθεσή του, στο νοσηρό φόντο
Επίδοξοι φωτογράφοι απαθανατίζουν το σκηνικό
Αστραπιαίες πινελιές με φτηνό χρωστήρα το κινητό
Ανέμελοι ζωγράφοι στη ζωή, που την κυκλώνει ο θάνατος
Αλήθεια, ποια είναι η Αλήθεια;
Περιγελούν την διαίσθηση και αλυσοδένουν την γνώση
Μοιράζουν λαχταριστούς ώριμους λωτούς
Η λησμονιά είναι ύπνος βαθύς, σωστός λήθαργος
Να γευτώ τον λωτό και να ξαπλώσω στη λήθη;
Αν μείνω ξυπνητός, μπορώ να γίνω πολεμιστής;
Τα χαλκοκίτρινα φύλλα στον μικρό πλάτανο, παιχνιδίζουν αδιόρατα
Αφήνονται με το απαλό αεράκι λεύτερα στο ταξίδι τους
Μένω ακίνητος, συγκλονισμένος. Ποιαν απόφαση να πάρω;
