Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά την απελευθέρωση της Κατερίνης από
τον Τουρκικό ζυγό –την 16η Οκτωβρίου 1912 και κυρίως όλους αυτούς
που έπραξαν το πατριωτικό τους καθήκον, κάτω από δύσκολες συνθήκες,
προσφέροντας με το προσωπικό τους παράδειγμα ένα διαχρονικό μάθημα στις
επόμενες γενιές.
Έτσι, 104 χρόνια αργότερα,
μπορούμε και αναπνέουμε τον αέρα της ελευθερίας χάρη σε αυτούς που -
προτάσσοντας πάνω απ’ όλα, αξίες και ιδανικά – θυσιάστηκαν για την ελευθερία
του τόπου μας.
Την ελευθερία δεν τη γνώριζαν
αλλά συνεχώς την επιζητούσαν και ποτέ δεν συμβιβάστηκαν, δεν
αλλαξοπίστησαν, δεν έσκυψαν το κεφάλι στους τούρκους και κατάφεραν αυτό
που φάνταζε ακατόρθωτο. Νίκησαν.
Χρέος όλων μας σήμερα είναι η σθεναρή και αταλάντευτη
προάσπιση των εθνικών δικαίων μέσα σε κλίμα εθνικής ενότητας, ομόνοιας και
κοινωνικής αλληλεγγύης. Το χρωστάμε σ’ αυτούς –επώνυμους κι ανώνυμους – που
ανιδιοτελώς θυσιάστηκαν με μοναδικό τους γνώμονα το πάθος τους για λευτεριά.
Στις δύσκολες ώρες που περνάει η πατρίδα μας, οι ηρωικοί
πρόγονοί μας πρέπει ν’ αποτελούν για μας φάρο ελπίδας κι εθνικής ομοψυχίας. Ας
είμαστε άξιοι συνεχιστές άξιων προγόνων.
Και συγχρόνως να θυμηθούμε –
αυτό που συχνά λέμε αλλά και συχνά ξεχνάμε - ότι εμείς οι έλληνες είμαστε
ικανοί να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόβλημα, κάθε δυσκολία, κάθε εμπόδιο, αρκεί να
είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι να νικήσουμε.
Με τιμή,
Μαρία Νικολαίδου,
Πολιτευτής του κόμματος
«Τελεία-Απ. Γκλέτσος»
Ν. Πιερίας
