ΧΑΡΗ
ΤΖΑΜΑΚΛΗ
……………….
Η συμπλήρωση 97 ετών από τη Γενοκτονία των Ποντίων καθιστά επιτακτική
την ανάγκη να καθορίσουμε τη στάση μας όχι μόνον έναντι του γεγονότος αυτού
καθ’ εαυτού, αλλά και έναντι των όποιων διφορούμενων προσεγγίσεων.
Η θανάτωση από τους Νεότουρκους 353.000 Ελλήνων Ποντίων και η εκδίωξη
χιλιάδων άλλων από τις πατρογονικές τους εστίες συνιστά σαφώς γενοκτονία και
έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας από το Ελληνικό
Κοινοβούλιο, που συμβάλλει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στην
αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, δεσμεύει όλους τους Έλληνες ηθικώς και
πολιτικώς και οφείλουμε να την προτάσσουμε έναντι αντιθέτων επιστημονικών ή
«επιστημονικών» προσεγγίσεων. Η συνεχής μνεία αυτής της αναγνώρισης του
Ελληνικού Κοινοβουλίου συμβάλλει πολλαπλώς στην αποδοχή του αιτήματος για
αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων και από την Τουρκική πολιτική και πνευματική
ηγεσία.
Η διαρκώς εκδηλούμενη αλληλεγγύη των Ελλήνων πολιτών προς τους πρόσφυγες
του σήμερα έχει βαθιές ρίζες και δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο. Είναι ρίζες
που ξεκινούν από τις αρχές της ιστορικής μας διαδρομής. Η προσφυγιά των Ποντίων
είναι ιστορικώς πρόσφατη και δρα με καταλυτικό τρόπο στη συμπεριφορά μας προς
τους πρόσφυγες του σήμερα, αφού οι Πόντιοι πρόσφυγες δίδαξαν σε όλους μας
αξιοπρέπεια, ήθος και αλληλεγγύη.
