Η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας. Η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας ενώνει στην ίδια σκέψη και στους ίδιους στοχασμούς όλους τους ανθρώπους της γης.
Η Μητρότητα είναι για όλους το ίδιο ιερή. Λευκοί, Νέγροι, Μαύροι, Κίτρινοι και όλες οι άλλες φυλές , σε όποιο θεό και αν πιστεύουν ,όποια και αν είναι η
πατρίδα τους ή τα ιδανικά τους, την ίδια έννοια, την ίδια μορφή τιμούν και γιορτάζουν σήμερα (και κάθε μέρα): τη Μάνα… τη Μητέρα.
Είναι δύσκολο με λόγια να περιγράψεις το νόημα της σημερινής μέρας. Δεν είναι κάτι που μπορούμε να το αναλύσουμε, να το μελετήσουμε, να ξεχωρίσουμε τα πιο δικά του γνωρίσματα, να βρούμε τις έννοιες ή τον ορισμό και να το στολίσουμε με λέξεις όμορφες και περίτεχνες. Γιατί όσες και αν είναι οι λέξεις και όσα τα στολίδια, δεν θα δώσουν ποτέ την απόλυτη ,την τέλεια αποτύπωση.
Δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξυπνήσουν στην ψυχή μας την πρώτη, την αγνή, την πηγαία συγκίνηση. Αυτή τη συγκίνηση, την τρυφερότητα, την αλλιώτικη
και μοναδική, που πρώτη γνωρίσαμε όλοι μας μικρά και αθώα παιδιά και που μένει ωστόσο και τώρα πάντα ζωντανή στα πιο κρυφά βάθη της καρδιάς μας, της ζωής μας .
Αυτή τη λαχτάρα να την νιώθουμε κοντά μας σε κάθε χαρά, αυτή την ανίκητη ανάγκη να την έχουμε δίπλα μας σε όποια δύσκολη στιγμή μας, δεν μπορούν
να τη ζωντανέψουν μέσα μας λέξεις, εικόνες και έκφραση άλλη, παρά μόνο από μία: Μητέρα… Μάνα.
Στη σημερινή κρίση, οικονομική και κοινωνική, που βιώνει η Ελληνική Κοινωνία, ο ρόλος της Μητέρας επαναπροσδιορίζεται και αποκτά ιδιαίτερα μεγάλο ρόλο. Οι σημερινές δύσκολες συνθήκες, απαιτούν τεράστιες ψυχικές, πνευματικές και σωματικές δυνάμεις από μέρους της, για να μπορέσει να ανταποκριθεί με επιτυχία σ’ αυτή τη σύνθετη και εξαιρετικά δύσκολη αποστολή
Ιδιαίτερα όμως σήμερα, θα ήθελα όλες και όλοι μας να στρέψουμε τη σκέψη μας και να σκεφτούμε με αγάπη τις Μητέρες Πρόσφυγες που περιπλανώνται στα χώματα της Ευρώπης μόνες, άρρωστες, φοβισμένες, με τα παιδιά στην αγκαλιά και τα βρέφη στα στήθη και θα πρέπει όλοι μας να απαιτήσουμε και να βροντοφωνάξουμε για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά της επιβίωσης,της σίτισης, της αξιοπρέπειας , της ύπαρξης μέσα από την ελευθερία.
Με την προτροπή να μη ξεχάσουμε ποτέ , ότι η μητέρα είναι για τον καθένα και για την καθεμιά η ευτυχία, ο καλύτερος θησαυρός μας, το λιμάνι της προστασίας, το σύμβολο της απέραντης καλοσύνης.
Εύχομαι στη μητέρα μου και σε όλες τις μητέρες, Χρόνια Πολλά, υγεία και δύναμη για να συνεχίσουν τη μεγάλη , την ουσιαστική και ζωογόνο
αποστολή τους.
