Διαπραγμάτευση ανάμεσα σε δύο μέρη σημαίνει πως υπάρχει αντιπαλότητα ή διαφωνία και πως οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικά συμφέροντα, αντιτιθέμενες επιδιώξεις και προωθούν
διαφορετικούς στόχους. Η κυβέρνηση και οι λεγόμενοι «θεσμοί» δεν είναι αντίπαλοι και δεν διαφωνούν, αντίθετα έχουν συμφωνήσει στο τρίτο μνημόνιο και οι επιδιώξεις και οι στόχοι τους ταυτίζονται, θέλουν και τα δύο μέρη να προωθήσουν αυτά που συμφωνήθηκαν μεταξύ τους, η έννοια της συμφωνίας αυτή είναι. Η διαπραγμάτευση, αν έγινε ποτέ μέχρι τώρα αληθινή διαπραγμάτευση, αφορά ενδεχομένως τις συζητήσεις που είχαν γίνει για να καταλήξουν στην αποδοχή ως τετελεσμένων του πρώτου και δευτέρου μνημονίου και στη συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο. Εφόσον υπάρχει ήδη η συμφωνία μεταξύ τους, αυτά που λένε, πως ακόμα και τώρα διαπραγματεύονται, είναι εντελώς παραπλανητικά! Μάλιστα, έχουν το θράσος να μιλούν και για δήθεν «σκληρές διαπραγματεύσεις» προβάλλοντας την παράταση των συνομιλιών!
Στην ουσία βέβαια αυτό που κάνουν δεν έχει καμιά σχέση με διαπραγμάτευση. Αυτό που κάνουν είναι πολύ απλά συνομιλίες και συνεννοήσεις για να βρεθεί η βέλτιστη μεθόδευση, ώστε να υλοποιηθούν με τον καλύτερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο αυτά που συμφωνήθηκαν. Η δε κυβέρνηση όχι απλά δεν διαπραγματεύεται, αλλά με τις «προτάσεις» με τις οποίες προσέρχεται στις συνομιλίες παίζει το ρόλο του εγγυητή πως η μεθόδευση της υλοποίησης αυτών που συμφωνήθηκαν θα είναι τέτοια ώστε τα μέτρα που θα πάρουν στο πλαίσιο των συμφωνιών που προβλέπονται στο τρίτο μνημόνιο να μη διακινδυνέψουν από τις λαϊκές αντιδράσεις αυτών που θιγούν, δηλαδή από τις αντιδράσεις και την αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων!
Με άλλα λόγια, στόχος της κυβέρνησης δεν είναι η υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, αλλά ο περιορισμός και η αποφυγή των λαϊκών αντιδράσεων σ’ αυτά που προωθούν και στα μέτρα που θέλουν να πάρουν! Μιλούν για «διαπραγμάτευση» καθαρά για λόγους επικοινωνιακούς! Το είπε πρόσφατα και ο πρωθυπουργός, πως δεν θα δεχτούν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτά που έχουν συμφωνήσει, δηλαδή, δεν θα δεχτούν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την περαιτέρω φτωχοποίηση που έχει συμφωνηθεί για να επιτευχθεί η ανταγωνιστικότητα και η ανάκαμψη-ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας. Ακόμα και εκλογές να γίνουν τελικά, θα γίνουν κι αυτές στο πλαίσιο της μεθόδευσης για να διασφαλιστεί με όσο το δυνατό μικρότερους κραδασμούς και απώλειες η προώθηση των συμφωνηθέντων με το τρίτο μνημόνιο, της πολιτικής δηλαδή της ανταγωνιστικότητας και της ανάκαμψης-ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των εκλογών αυτών.
