Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Ο αριστερός συμβιβασμός οδηγεί από την άνοιξη στο… καλοκαίρι!

26/11/2015
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μετά την άνευ όρων συνθηκολόγηση και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, ο κ. Τσίπρας, ο κ. Καμμένος, οι υπουργοί τους και οι βουλευτές τους δεν σταματούν να επαναλαμβάνουν ότι υποχρεώθηκαν σε συμβιβασμό, άλλοτε επειδή εκβιάστηκαν και άλλοτε ως μια τακτική υποχώρηση. 
Μιλώντας μάλιστα ενώπιον της 2ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας ήταν ξεκάθαρος.

Είπε: 
«Είναι ένας αγώνας μακροχρόνιος που χρειάζεται πολιτικές συμμαχίες, ανάδυση και ενίσχυση των κοινωνικών κινημάτων, συγκρότηση κοινωνικών δικτυώσεων και στρατηγικό σχεδιασμό. Χρειάζεται όμως και επιμονή, υπομονή αλλά και πρόσκαιρους συμβιβασμούς για να μην γίνει η αριστερά ένας διάττοντας αστέρας. Γιατί σύντροφοι και συντρόφισσες σε αυτόν τον αγώνα δεν θέλουμε να πέσουμε ηρωικά. Θέλουμε να νικήσουμε». 
Αναγνωρίζει δηλαδή στον εαυτό του το δικαίωμα να συμβιβάζεται για να μην πέσει στα πεδία των μαχών, ενώ παλιότερα όλοι μαζί αποκαλούσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους
«γερμανοτσολιάδες» και «Τσολάκογλου», που… ήθελαν να πολεμούν στο πλευρό των εχθρών! 
Και βέβαια, ο δικός του συμβιβασμός έχει ιερή αποστολή. Όπως είπε, «θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε η άνοιξη του ελληνικού λαού να μην είναι πρόωρη και μικρή. Να έχει συνέχεια.
Να οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε ένα γλυκό καλοκαίρι προοδευτικών μεταρρυθμίσεων για το βάθεμα της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων στο τόπο μας. Να οδηγήσει στο καλοκαίρι της ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής και εργασιακής προστασίας»! 
Δηλαδή, ο δικός του συμβιβασμός θα μας οδηγήσει από την άνοιξη στο καλοκαίρι!
Γι’ αυτό και προέτρεψε τους νεολαίους του κόμματός του:
«Μην έχετε ενδοιασμούς γιατί προχωρήσατε σε συμβιβασμό με την Ευρώπη.
Τα ιστορικά άλματα χρειάζονται ιστορικούς συμβιβασμούς για να σταθούν. Αλλιώς είναι άλματα στο κενό»!
Δηλαδή ο αριστερός συμβιβασμός κινείται μεταξύ άνοιξης και θέρους, ενώ ο δεξιός μεταξύ φθινοπώρου και χειμώνα!
Οπότε… χαλάλι του του (μέχρι πρόσφατα) ασυμβίβαστου. 
Και ιδού πώς περάσαμε από την επανάσταση στον συμβιβασμό (με ιερό και… καλοκαιρινό σκοπό, βεβαίως):


Διαβάστε τη συνέχεια εδώ