Γράφει ο Τεύκρος
Σήμερα, είναι γεγονός ότι πολλοί οδηγοί προκειμένου να αποφύγουν ένα ακόμα χαράτσι, αυτό των διοδίων, καταφεύγουν σε παράδρομους, μ’ αποτέλεσμα να
εκτίθενται σε κίνδυνο.
Βέβαια, αυτό έχει σχέση αφ’ ενός με το άδικο του μέτρου -οι δρόμοι ανήκουν στον ελληνικό λαό και κανείς δεν μπορεί να τους χαρίσει στους ιδιώτες που τους εκμεταλλεύονται- αλλά και στο ότι πολλοί οδηγοί οριακά κινούν πλέον τα οχήματα τους, λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
εκτίθενται σε κίνδυνο.
Βέβαια, αυτό έχει σχέση αφ’ ενός με το άδικο του μέτρου -οι δρόμοι ανήκουν στον ελληνικό λαό και κανείς δεν μπορεί να τους χαρίσει στους ιδιώτες που τους εκμεταλλεύονται- αλλά και στο ότι πολλοί οδηγοί οριακά κινούν πλέον τα οχήματα τους, λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Ένα δρόμος που καθημερινά επιλέγεται από εκατοντάδες ή και χιλιάδες οδηγούς, προκειμένου να αποφύγουν τα διόδια του Αιγινίου, είναι το κομμάτι της παλιάς Εθνικής Οδού από τη διασταύρωση με την Εγνατία Οδό, μέχρι και το ύψος της Μεθώνης ή και του Μακρύγιαλου.
Ο δρόμος αυτός που κατασκευάστηκε τουλάχιστο έξη δεκαετίες πίσω, σχεδιάστηκε για τις ανάγκες εκείνης της εποχής και δεν είναι δυνατόν να δεχτεί ούτε το πλήθος των αυτοκινήτων που καθημερινά τον διασχίζουν αλλά ούτε και το μέγεθος κάποιων απ’ αυτά, όπως οι νταλίκες, που εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν.
Αναγκαστικά, λοιπόν, οι οδηγοί επιλέγουν αυτόν τον επικίνδυνο δρόμο, παρ’ όλο που έχουν επίγνωση των κινδύνων που ελλοχεύουν στη διέλευσή του.
Φυσικά είναι φοβερό και αδιανόητο! Ο ελληνικός λαός αφενός να πληρώνει αδρά τα δάνεια για την κατασκευή των σύγχρονων δρόμων και αφετέρου να μην έχει τη δυνατότητα να τους χρησιμοποιήσει. Αν και οι δρόμοι αυτοί, είναι προφανές, δεν κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες των φτωχών πλέον Ελλήνων αλλά για τη μεταφορά προϊόντων -χιλιάδες οι ξένες νταλίκες που καθημερινά τον διασχίζουν- με το όφελος να εστιάζεται σε μια ισχνή μειοψηφία ατόμων.
Βέβαια, σήμερα τα προβλήματα που έχουν συσσωρεύσει οι εκάστοτε κυβερνώντες στη συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων είναι τόσα πολλά, που ίσως αυτήν τη στιγμή το θέμα των διοδίων να μοιάζει παρωνυχίδα. Όμως το αίτημα για την κατάργηση όλων των διοδίων παραμένει πάντα επίκαιρο και κανένας μας δεν μπορεί να ξεχάσει τους αγώνες που δόθηκαν για την κατάργησή τους καθώς και το τίμημα που πλήρωσαν όσοι πρωτοστατούσαν σ’ αυτούς τους αγώνες.
Δεν ξεχνά όμως και το τι έλεγαν οι σημερινοί κυβερνώντες για τα διόδια, όπως και την υποκρισία των τοπικών κυβερνητικών παραγόντων σχετικά με τα διόδια και ιδιαίτερα αυτών του Αιγινίου.
Κράτος εν κράτει αποδεικνύονται τα αφεντικά των δρόμων ή καλύτερα Κράτος.
ΥΓ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε μ΄ αφορμή θανατηφόρο ατύχημα που έγινε πριν λίγες μέρες στο ύψος του Μακρύγιαλου.
