συμφωνιών (μνημονίων?) με τους θεσμούς της ΕΕ.
Αλλά
τι σημαίνει «ρεαλισμός» για έναν/μία νέο/α ηλικιακά (μέχρι 40 ετών) που η νέα
Κοινή Γεωργική Πολιτική-CAP
τον βρήκε ως Νέο Αγρότη το 2013? Όσο ποιο απλά σημαίνει σχεδόν καταστροφή
επαγγελματική, μετά την υιοθέτηση από την πολιτική ηγεσία του τότε ΥπΑΑΤ της
πελατειακής ψηφοθηρικής επιλογής, σε γενικές γραμμές, της προταθείσας από τα
«ΚΑΠΗ» των αγροτών ηγεσίας της ΠΑΣΕΓΕΣ. Η υιοθετηθείσα πρόταση της ΠΑΣΕΓΕΣ, και
πλέον υποβληθείσα επιλογή του ΥπΑΑΤ, δεν μπορεί να αλλάξει, παρά μόνο το 2017,
και μάλιστα σε μικροδιορθώσεις
Βασική
σκέψη της τελικής, μη δυνάμενης να αλλάξει, πρότασης είναι να καταργηθούν
«εμφανισιακά» οι «αγρότες του καναπέ», αυτοί δηλαδή που μπορούσαν αν μην
καλλιεργούν το 100% των δηλούμενων εκτάσεων, και να αντικατασταθούν με τους
«αγρότες της πολυθρόνας, δηλαδή με τους αγρότες που υποχρεούνται να καλλιεργούν
τουλάχιστον το 50% των δηλούμενων εκτάσεων. Θα έπρεπε να παίρνουν ενίσχυση ανά
στρέμμα «όσοι καλλιεργούν για όσα καλλιεργούν». Κάθε τι άλλο δημιουργεί
στρεβλώσεις.
Μια
ακόμα βασική σκέψη ήταν πώς να μην «χάσουν» ή έστω να χάσουν τα λιγότερα δυνατά,
όσοι έπαιρναν, ότι έπαιρναν, καλώς ή ψευδώς (αυτό γράφεται διότι οι
καταλογισμοί λόγω λαθών, και άλλων «λαθών», εκτιμάται ότι έφθασαν τα 1,5-2 δις
€ συνολικά, συμπεριλαμβανομένων και των «λαθών Χατζηγάκη και Κοντού»).
Εδώ
κυριάρχησε το ψηφοθηρικό-καταστρεπτικό «μότο»: να προσέξουμε το 94% των
ψηφοφόρων μας, που είναι οι άνω των 35 ετών ψηφοφόροι, έναντι του μέλλοντος του
αγροτικού κόσμου, που είναι μόνο 6%, και ηλικιακά από 18 έως 35 ετών … Επομένως
και πάλι «κάηκαν» οι νέοι αγρότες, ιδιαίτερα διότι εκείνη την περίοδο δεν
υπήρξε συγκροτημένη προώθηση των θέσεων των Νέων Αγροτών, αν είχαν συγκρότηση
και αν είχαν θέσεις, που να τις υποστήριξαν σθεναρά κάπου. Απέναντι υπήρχε η κατεστημένη
δομή της τότε ΠΑΣΕΓΕΣ, η οποία μάλιστα με χρήματα της ΕΕ ανέλαβε να μελετήσει
(!...) τις επιδράσεις της νέας ΚΓΠ-CAP στα ελληνικά αγροτικά νοικοκυριά,
και έκανε πάρα πολλές προεκλογικές εκδηλώσεις (πάντα με χρήματα της ΕΕ) για να
ενημερώσει (διαφημίσει …), πως θα χάσουν οι άνω των 35 ετών, ηλικιωμένοι και
υπερήλικες, τα λιγότερα δυνατά. «πνίγοντας» τους νέους αγρότες και
καταστρέφοντας το μέλλον του αγροτικού κόσμου.
Στις
«παράλληλες απώλειες» της κρίσης, σε συνδυασμό με μια περίεργη εχθρότητα του
δημοσιοϋπαλληλικού κόσμου, μπορούμε να εντάξουμε την τότε πολυδιαφημισθείσα
(αλήθεια την θυμάται κάποιος?) προσπάθεια να ενισχυθεί ο πτηνοκτηνοτροφικός
τομέας με νέους κτηνοτρόφους. Όλοι προσέκρουσαν με βία και καταστράφηκαν στους
ογκόλιθους των αδειών πτηνοκτηνοτροφικών εγκαταστάσεων-στάβλοι και στους
βοσκοτόπους. Πυροσβεστικές προσπάθειες προσέγγισης της πραγματικότητας άλλαξαν
πάρα πολλά στις αδειοδοτήσεις των στάβλων, αλλά οι ημερομηνίες πέρασαν και οι
τότε νέοι αγρότες (κτηνοτρόφοι) καταστράφηκαν, ως νέοι επαγγελματίες, και αν
δεν γίνει κάτι συντονισμένα και γρήγορα θα καταστραφούν και σαν άνθρωποι,
συμπαρασύροντας όλη την ελληνική αγροτική κοινωνία (ή μήπως είναι επιθυμητό? …).
Όσοι
Νέοι Αγρότες επέλεξαν, με ισχυρή τότε (2006) διαφήμιση, να γίνουν κτηνοτρόφοι,
έπεσαν πάνω στις συμπληγάδες των αδειών των στάβλων. Στάβλοι που λειτουργούσαν
30-40 χρόνια, και δέχθηκαν να φιλοξενήσουν τα νέα κοπάδια των νέων αγροτών,
μέχρι να σταθεροποιηθούν επαγγελματικά βρέθηκαν εκτεθειμένες και αγωνίσθηκαν
για την επιβίωσή τους, αφήνοντας τους τότε φιλοξενούμενους παντελώς
εκτεθειμένους στην κρίση. Πολλές απεντάξεις, αλλά και καταλογισμοί, ως
παράλληλες απώλειες της κρίσης.
Στο
άρθρο 61, του Νόμου 4235 (11-2-2014) έγινε προσπάθεια να διορθωθεί η
καταστροφική κατάσταση για τους νέους κτηνοτρόφους με την φράση «παρ 1. Γεωργοί
που εντάχθηκαν στο Μέτρο 3.1 «εφάπαξ πριμοδότηση….» και δεν προσκόμισαν την
άδεια ίδρυσης-λειτουργίας της πτηνοκτηνοτροφικής μονάδας τους, απαλλάσσονται
μεν από την επιστροφή …κλπ». Η δημόσια διοίκηση, παρά την φαινομενική
αναγνώριση της κρίσης, δείχνει «εχθρική», «εκδικητική» & «διαστροφική»,
διότι απαιτούσε να αναγνωρίσεις την «εξουσία» της προσκομίζοντας. Δεν
συγχωρούσε τους καταστραφέντες νέους και νέες που απλά δεν προσκόμισαν, αλλά
απαιτούσε να είχαν υποβάλλει αίτηση και φάκελο για την λήψη δεύτερης δόσης.
Συγχωρούσε όσους είχαν «αναγνωρίσει» την εξουσία της και είχαν υποβάλλει. Το
σωστό θα ήταν να έγραφε το άρθρο 61 του Νόμου 4235, «…παρ 1. Γεωργοί που
εντάχθηκαν στο Μέτρο 3.1 «εφάπαξ πριμοδότηση….» και δεν προσκόμισαν την άδεια
ίδρυσης-λειτουργίας της πτηνοκτηνοτροφικής μονάδας τους, είτε δεν υπέβαλλαν αίτηση και φάκελο για την λήψη της δεύτερης δόσης,
λόγω της έλλειψης της αδείας ίδρυσης-λειτουργίας της πτηνοκτηνοτροφικής μονάδας
τους, απαλλάσσονται μεν από την επιστροφή … κλπ».
Και
ενώ οι νέοι αγρότες αντιμετωπίζονται γενικά εχθρικά, στην νέα ΚΓΠ-CAP μπαίνει, όχι αθώα, η ερμηνεία ότι
νέος δεν είναι μόνο ο ηλικιακά νέος ή νέα, αλλά ο καινούργιος στο επάγγελμα,
αυξάνοντας τους δικαιούχους των όποιων διαθέσιμων χρημάτων όχι μόνο στους νέους
αλλά σε όλους τους νεοεισερχόμενους στα αγροτικά επαγγέλματα, μειώνοντας
αναλόγως την δύναμη των μέτρων για νέους και νέες.
Γενικά
όλοι έχουμε ακούσει για τα περίπου ποσά ανά στρέμμα σε κάθε περιοχή (βοσκήσιμες
γαίες, αροτριαίες, και δενδρώδεις). Αν ένας καινούργιος μπει στα αγροτικά
επαγγέλματα μετά το 2013, θα πάρει επιδότηση από το εθνικό απόθεμα (40 εκ €
ετησίως) με ολόκληρο το ποσό ανά στρέμμα πχ για αροτριαίες περίπου 43€, για όσα
στρέμματα χωράνε στα λεφτά που θα είναι διαθέσιμα, και εκτιμώνται ίσως, στα
2.000€ ανά δικαιούχο ετησίως.
Όσοι
έτυχε, για κακή τους τύχη να είναι ηλικιακά νέοι/ες και ήταν αγρότες το 2013,
θα συγκλίνουν σιγά-σιγά, μέσα σε 5 χρόνια, μέχρι το 2019 στο 30%, δηλαδή 12,9€
(και μέχρι το 60%, ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ! …)
από όσα παίρνουν σήμερα. Δεν ξεχνάμε ότι οι Νέοι Αγρότες πήραν από το εθνικό
απόθεμα, μέχρι 1200€ ετησίως, ανεξαρτήτως στρεμμάτων που έπρεπε να καλλιεργούν
για να αιτιολογήσουν την αρχική τους αίτηση για να ενταχθούν στο μέτρο 3.1 της
εφάπαξ πριμοδότησης πρώτης εγκατάστασης. Τώρα πλέον αυτό υπέστην την μείωση
όλων των ενιαίων ενισχύσεων -8% και τώρα άλλα -15%, δηλαδή κάπου στο
συγκλονιστικό ποσό των 938€ ετησίως … Δηλαδή αν, λέμε αν, καλλιεργούσε 100
στρέμματα, διαιρούμενο με το 938€ ετησίως, σημαίνει για τον υποθετικό Νέο
Αγρότη 9,38€/στρέμμα, και θα φθάσει εγγυημένα στα 12.9€/στρέμμα, σταδιακά. Σε 5
ισόποσα στάδια, δηλαδή 12,9-9,38=3,52ε, διηρεμένο σε 5 ζτάδια
σημαίνει 0,7€ ετησίως αύξηση. Το 2015 ο Νέος Αγρότης (που ήταν αγρότης το 2013)
θα πάρει 9,38+07=10,08€/στρέμμα, και για 100 στρέμματα 1008€ συνολικά. Το 2016
θα πάρει 9,38+0,7+0,7=10,78€/στρέμμα. Το 2017 θα πάρει 11,48€, το 2018 θα πάρει
12,18€/στρέμμα και το 2019 θα πάρει 12,88€/στρέμμα και για τα 100 στρέμματα 1288€.
Μάλλον πρόκειται για χοντρό «δούλεμα» και βαριά ολίσθηση όλου του διοικητικού
σχήματος εις βάρος των Νέων ηλικιακά Αγροτών. Μια ολόκληρη χαμένη γενιά
αγροτών.
Στην
ΚΓΠ-CAP
προβλέπεται ένα επιπλέον 25% στους καινούργιους αγρότες για μια 5ετία. Όσοι δεν
ήταν αγρότες το 2013 και γίνουν τώρα θα πάρουν πλήρη τον μέσο όρο της περιοχής,
πχ 43€/στρέμμα και επιπλέον 25%, δηλαδή τελικά 53,75€/στρέμμα. Όσοι ήταν Νέοι
Αγρότες το 2013, πιθανόν με την προκήρυξη του 2009, έχουν ήδη συμπληρώσει 5ετία
και δεν παίρνουν στα
Ο
Νέος Αγρότης του 2013 θα φθάσει εγγυημένα το 2019 στα 13€/στρέμμα (30%) και αν
υπάρχουν λεφτά, όπως λέει η ΥΑ, στα 25€ περίπου ανά στρέμμα. Και όλα αυτά ενώ ο
παππούς του θα καλλιεργεί το ίδιο προϊόν στα ίδια στρέμματα και θα παίρνει, ότι
έπαιρνε τα προηγούμενα χρόνια με μείωση το ανώτατο -30%. Είναι κλασική
περίπτωση νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού, με διαφοροποίηση μεταξύ νέων
αγροτών και ηλικιωμένων. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ
ΚΑΤΑΦΟΡΗ ΑΔΙΚΙΑ, και για όσους σκέφτονται λίγο περισσότερο, πρόκειται για
συνειδητή εχθρική στάση και ενέργεια προς τους νέους, αλλά και προς όλη την
αγροτική κοινωνία και καταστροφική ενέργεια για το μέλλον της Ελλάδος. Ποιος θα μας ταΐση το 2030, αν φύγουν και
αυτοί οι λίγοι (περίπου 6%, κατά μέσο όρο στην ΕΕ) Νέοι Αγρότες?
Αν
στα παραπάνω προσθέσεις την συνεχή υφαρπαγή των καλύτερων κομματιών των
αγροτικών επαγγελμάτων, όπως της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και της παροχής
τουριστικών υπηρεσιών από αγρότες (αγροτουρισμός), σε ετεροεπαγγελματίες, με
τον αυθαίρετο ορισμό τους ως αγροτών, τότε το σκηνικό για τους νέους ηλικιακά
αγρότες γίνεται πολύ μαύρο.
Αν
στα παραπάνω προσθέσεις την ανάγκη να ενισχύονται οι νέοι και οι νέες για να
ξεκινήσουν την νέα τους αναγεννητική κοινωνική διαδικασία, τότε πρόκειται για
σαφή αδικία εις βάρος των νέων. Διότι οι νέοι εκτός των συνήθως επαγγελματικών
τους δραστηριοτήτων έχουν ΕΠΙΠΛΕΟΝ
πρόσθετες ανάγκες για χρόνο για κοινωνικοποίηση, πρέπει να επιλέξουν τον
επαγγελματικό χώρο δράσης τους, πρέπει να στήσουν το σπιτικό τους, να βρουν
σύντροφο, να κάνουν οικογένεια και να μεγαλώσουν παιδιά (που δεν τα έχουν οι
ηλικιωμένοι, ή μάλλον τα έχουν τακτοποιημένα και ήδη τους ενισχύουν) και
απαιτούν ειδική επιπλέον προσπάθεια για να σταθεροποιήσουν την επαγγελματική
τους επιλογή, να κάνουν επενδύσεις και να σταθεροποιήσουν την επιχειρηματική
τους εκμετάλλευση.
Ίσως
όλα αυτά να συμβαίνουν επειδή τα τελευταία χρόνια το κίνημα των νέων αγροτών
δεν είναι επαρκώς ορατό στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ίσως επειδή το
αγροτσυνδικαλιστικό πελατειακό «ΚΑΠΗ» έχει ακόμα δυνατότητες να «παίζει»
πολιτικά «παιχνίδια».
Ίσως
γιατί η κοινωνία μας έχασε (αποχαυνώθηκε από επιδοτήσεις και εικόνες) τα
αυτοσυντηρητικά της ανακλαστικά και απλά ευδαίμων εισπράττει επιδοτήσεις και
πηγαίνει προς το τέλος της.
Ίσως
γιατί το κυβερνητικό σχήμα κατάντησε αυτοσκοπός και όχι υπηρέτης των πολιτών
και της κοινωνίας των πολιτών.
Για
όλα τα παραπάνω οι νέοι αγρότες είναι οι χαμένοι της νέας Κοινής Γεωργικής
Πολιτικής-CAP,
ενώ οι καινούργιοι αγρότες απλά είναι σε δυσμενή θέση. Πάντως σαν κοινωνία
«σκοτώνουμε» τους νέους μας και «κόβουμε» το μέλλον της Ελλάδος. Στον
ανταγωνισμό μεταξύ της αγροτικής κοινωνίας και των αστών, οι αγρότες έχασαν
μέχρι σήμερα πάρα πολλά, ακόμα και από το «αστικοποιηθέν» ιερατείο του
αγροτοσυνδικαλιστικού ΚΑΠΗ. Και, μέχρι σήμερα, δεν μιλά κανείς επαρκώς. Ούτε
καν οι νέοι αγρότες.
Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης,
6998282382