Οι συνομιλίες των τελευταίων ημερών γύρω από το ελληνικό ζήτημα – συσκέψεις ηγετών, συνεδριάσεις Eurogroup, συνομιλίες Τσίπρα με αξιωματούχους των δανειστών, δηλώσεις Μέρκελ και άλλων ηγετών – αποδεικνύουν ότι όλος ο χρόνος μετά τη δήλωση του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου ήταν χαμένος και επιζήμιος για την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου σπατάλησε τέσσερις πολύτιμους μήνες για δικούς της εσωτερικούς λόγους, για σκέτη προπαγάνδα και τελικά προς βλάβη της χώρας, αφού οδήγησε σε πολλαπλασίως σκληρότερα υφεσιακά και αντιαναπτυξιακά μέτρα.
Έλεγαν ότι δεν θα δεχθούν την 5η Αξιολόγηση και τώρα επιβεβαιώνεται – και αποδέχονται – την καταραμένη 5η Αξιολόγηση.
Έλεγαν ότι θα κάνουν πολιτική διαπραγμάτευση και τελικά αποδέχθηκαν καθαρά τεχνικά και δημοσιονομικά μέτρα. (Την περασμένη Δευτέρα, ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ το είπε ξεκάθαρα: Βάση για αποφάσεις η αξιολόγηση από τους τρεις
θεσμούς, δεν πρόκειται για νέα διαδικασία, αλλά για την διαδικασία η οποία ακολουθείται από την αρχή των προγραμμάτων διάσωσης, στόχος είναι να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα διαρθρωτικού και δημοσιονομικού χαρακτήρα. «Αν αυτά τα λέτε πολιτικά ή τεχνικά, είναι πάντως πολύ συγκεκριμένα», ξεκαθάρισε).
Έλεγαν ότι δεν θα κάνουν βήμα πίσω από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και ήδη με (άλλο ένα) non paper (22 Ιουνίου), μας είπαν πως «η πρόταση της κυβέρνησης δεν αποτελεί μέρος του προγράμματός της».
Έλεγαν πως δεν υπογράφουν τίποτε αν δεν διευθετηθεί το ζήτημα του χρέους (πραγματικό ψευδοπρόβλημα, αφού η αποπληρωμή του θα αρχίσει μετά το 2023 και ως τότε είτε ρυθμιστεί είτε όχι δεν θα έχει καμιά επίδραση στους Έλληνες) και ότι επιμένουν σε μια περίεργη πρόταση εξαγοράς των ομολόγων Τρισέ ύψους 27 δις ευρώ από τον ESM και έπεσαν πάνω στον τοίχο των Ευρωπαίων ηγετών που δεν δέχθηκαν κουβέντα.
Μάλιστα, η κ. Μέρκελ το είπε ξεκάθαρα: «Η αποπληρωμή του χρέους από την Ελλάδα δεν πιέζει αυτή τη στιγμή. Δεν συζητάμε για την ώρα αυτό το θέμα. Το χρέος αυτή τη στιγμή είναι βιώσιμο και μπορεί να αποπληρωθεί. Η χρηματοδότηση είναι το βασικό μας θέμα συζήτησης», διότι «η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί να αποπληρώσει μεγάλο μέρος του χρέους της πριν παρέλθουν αρκετά χρόνια».
Όχι μόνο αυτό: Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, το βράδυ της Δευτέρας – και ενώ μέχρι εκείνη την ώρα ξιφουλκούσε για το χρέος – εμφανίστηκε να έχει ξεχάσει εντελώς το θέμα και να παπαγαλίζει ό,τι είπε η κ. Μέρκελ: Μίλησε για «βιώσιμη λύση που θα καθιστά βιώσιμη την ελληνική οικονομία (και… όχι το χρέος) και πως στόχος τους είναι η εξασφάλιση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας»!
Έλεγαν ότι στις 20 Φεβρουαρίου δεν έγινε και τίποτε, δεν υπογράφηκε τίποτε, ανταλλαγή εγγράφων έγινε, δεν υπάρχει κάτι για να ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή και η κ. Μέρκελ επανέλαβε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι βάση των συζητήσεων αποτελεί η απόφαση του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου.
Και επειδή αφού υπέγραψαν στις 20 Φεβρουαρίου μετά έκαναν σα να μην τρέχει τίποτε, οι Ευρωπαίοι που κάηκαν στον χυλό και φυσάνε και το γιαούρτι – θυμίζω ότι το γερμανικό κοινοβούλιο έσπευσε πριν λήξει ο Φεβρουάριος να υπερψηφίσει τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου – έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν πως πρώτα η νέα συμφωνία θα ψηφιστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο και μετά από όλα τα υπόλοιπα.
Κατά τα λοιπά, μυαλό δεν βάζουν.
Και με τη νέα πρόταση έπιασε δουλειά η… κολυμπήθρα και βάφτισαν το ΕΚΑΣ «νέο πλαίσιο προστασίας των χαμηλοσυνταξιούχων» - με το οποίο θα… αντικατασταθεί το ΕΚΑΣ από το 2020, αλλά κατά τα λοιπά δεν θα… καταργηθεί!
Μας είπαν επίσης και το άλλο προπαγανδιστικό: Ότι κατά τη συνάντησή του με τον κ. Ντράγκι, ο κ . Τσίπρας έλαβε διαβεβαιώσεις ότι η σταθερότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι διασφαλισμένη μέχρι το τέλος του προγράμματος.
Μεγάλη επιτυχία κι’ αυτή: Εξασφάλισε αυτό που ήταν ήδη εξασφαλισμένο και που ο Ντράγκι τους το έλεγε από την προεκλογική περίοδο: Ότι η ΕΚΤ διασφαλίσει τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος μόνο σε χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα.
Αλλά ο κ. Τσίπρας και η παρέα του έλεγαν πως δεν δέχονται άλλα προγράμματα πλην του… προγράμματος της Θεσσαλονίκης!
Το μεγάλο ψέμα έφερε το μεγάλο φιάσκο!