Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΖΑΜΑΚΛΗ ΚΑΛΗ. ΑΛΛΑ…
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τζαμακλής έκανε μια πρόταση προς στα τρία Δημοτικά Συμβούλια του Νομού Πιερίας ζητώντας από αυτά να λάβουν αποφάσεις για τον χαρακτηρισμό «ως Μαρτυρικών Πόλεων και Μαρτυρικών πόλεων και χωριών του Νομού Πιερίας που έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές σε ανθρώπινες ζωές και υλικές ζημίες κατά την αντίσταση εναντίον των δυνάμεων κατοχής 1941-44».
Είναι μια πρόταση που πρέπει να συζητηθεί και να συζητηθεί σοβαρά. Με την υπευθυνότητα που παρέχει η χρονική απόσταση που μας χωρίζει από τα γεγονότα αλλά και η γνώση και εμπειρία που έχει στο μεταξύ συσσωρευτεί. Είναι ανάγκη να δούμε, με αφορμή τις εγκληματικές πράξεις και ακρότητες των Γερμανών, τις υπολογισμένες, μαζικές και τυφλές συλλήψεις και δολοφονίες απλών Ελλήνων στα χωριά Ελατοχώρι και Άγιος Δημήτριος, τα ονόματα των οποίων κοσμούν τα τοπικά Πάνθεα, τα Ηρώα που είναι στημένα στο Ελατοχώρι και στην Κατερίνη για τους Αϊ-Δημητρινούς. Είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε αν οι οικείοι ή/και οι τοπικές κοινωνίες μπορεί να έχουν κάποιο αντιστάθμισμα οικονομικό, αναπτυξιακό και εν πάσει περιπτώσει να συμπεριληφθούν και αυτά στις όποιες συμφωνίες γίνουν με τη Γερμανία.
Αυτό είναι το πρακτικό, το ωφελιμιστικό μέρος που, χωρίς να χάνει την αξία και τη σημασία του, δεν είναι, όμως, και το άπαν, ιδιαίτερα σε μια εποχή όπου ο υλιστικός υπολογισμός της αριστεράς στο όνομα ενός «εθνοπατριωτικού» αριστερής έμπνευσης ιδεαλισμού έχει ήδη υπολογίσει ότι «οι Γερμανοί μας χρωστούν – τυχαίο; - τόσα όσα χρωστάμε εμείς σε όλους τους Ευρωπαίους Εταίρους μαζί» αυτοαπορρίπτοντας την όποια επιχειρηματολογία μας. Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε οι ζωές των απλών κατοίκων των δύο αυτών χωριών να αποτιμηθούν, απλώς, σε ΕΥΡΩ και «πολιτικό κέρδος» για κάποιους «πατριώτες». Τα δύο αυτά χωριά πληρούν, καταρχήν και αντικειμενικά, λόγω του αριθμού και της σύνθεσης των θυμάτων που θρήνησαν, σίγουρα τα κριτήρια του νόμου για να χαρακτηριστούν ως Μαρτυρικά Χωριά. Και αυτό είναι ευκαιρία να γίνει τώρα.
Είναι επίσης μια θαυμάσια ευκαιρία να συζητήσουμε, γιατί έγινε αυτή η επίθεση των Γερμανών σε δύο φιλήσυχα ορεινά και απομονωμένα και στρατηγικά «ουδέτερα» χωριά. Τι προηγήθηκε; Ήταν αντίδραση των Γερμανών για τη σύλληψη και δολοφονία Γερμανών, και πόσων; Από ποιους, κάτω από ποιες συνθήκες και με ποιο σκοπό (τακτικό, στρατιωτικό, εθνικό) έγινε οι σύλληψη και εκτέλεση των 6 Γερμανών στο Ελατοχώρι και των 2 στον Άγιο Δημήτριο; Πού ήταν οι «απελευθερωτές» αντάρτες την ημέρα που, κατόπιν προηγηθείσας προειδοποιήσεως, επιτέθηκαν οι Γερμανοί στα χωριά, συνέλαβαν και κατακρεούργησαν επί τόπου τους 32 και άφησαν 30 βαριά τραυματισμένους στο Ελατοχώρι (Ιανουάριος 1944) και συνέλαβαν τους 35 στον Άγιο Δημήτριο, τους μετέφεραν στην Κατερίνη, μαζί με 5 Λιβαδιώτες που τυχαία βρήκαν στο δρόμο καθώς και τον αείμνηστο Δήμαρχο της Κατερίνης, για να συμπληρωθεί ο αριθμός 40 και όλους μαζί πια, σύνολο 40, τους εκτέλεσαν στην περιοχή του σιδηροδρομικού Σταθμού Κατερίνης (Φεβρουάριος 1943);
Με αφορμή την πρόταση του κ. Βουλευτή θα ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να δούμε, με βάση τα καινούργια στοιχεία και μαρτυρίες επιζώντων αλλά και από πηγές βιβλιογραφικές, κυρίως αριστερές, γιατί και πώς χάθηκαν δεκάδες άμαχοι πολίτες. Τι έκαναν οι ένοπλοι αντάρτες του ΕΛΑΣ όταν γινόταν οι εκτελέσεις και καίγονταν το Ελατοχώρι; Αμύνθηκαν για να σώσουν τα δύο χωριά ή παρακολουθούσαν από τα γύρω υψώματα τις συλλήψεις, το κάψιμο των χωριών και τις εκτελέσεις; Όπου, μάλιστα, στο Ελατοχώρι, είχε και το «Αρχηγείο» το Α’ Τάγμα του 50ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Ολύμπου-Πιερίων; Τι έκανε ο ΕΛΑΣ όταν επιτροπή του χωριού Άγιος Δημήτριος επισκέφθηκε το «Στρατηγείο» τους, στο Μοναστήρι του Σπαρμού, και τους ζήτησε «συμπόνεση» για τους αθώους συγχωριανούς τους;
Θα ήταν επίσης μεγάλη ευκαιρία να συζητήσουμε και για άλλους τόπους μαρτυρίου όπου χάθηκαν ζωές Ελλήνων και κάηκαν χωριά του νομού μας την ίδια περίοδο 1941-44, την περίοδο της κατοχής, όχι από τους κατακτητές Γερμανούς αλλά από άλλους, τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Δεν υπάρχει χωριό στην Πιερία που να μην έχει πάνω από δυο-τρία θύματα αμάχων με αποκορύφωμα τον Αρωνά όπου την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου 1944, πριν φύγουν οι Γερμανοί, σε γιορτή για τα τρία χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, σε μια νύκτα εκτελέστηκαν 50 άμαχοι Έλληνες πολίτες, άνδρες και γυναίκες. Αυτοί εκτελέστηκαν από τον ΕΛΑΣ, που ήταν ο στρατός του ΕΑΜ/ΚΚΕ, όταν ουσιαστικά είχαν αποχωρήσει οι Γερμανοί από την Πιερία και ήδη λειτουργούσε το ιδιόμορφο ΕΑΜικό Κράτος. Υπάρχουν φιλήσυχα χωριά που κάηκαν την ίδια περίοδο από τον ΕΛΑΣ (π.χ. Μοσχοπόταμος, Παλιάμπελα κλπ). Υπάρχουν συγκεκριμένες τοποθεσίες σε πολλά χωριά (Αγία Κόρη-Βροντού, Προφήτης Ηλίας-Λιτοχώρου, Άνω Μηλιά κλπ) όπου γίνονταν μαζικές εκτελέσεις Ελλήνων πατριωτών όχι από τους Γερμανούς κατακτητές, αλλά από τους Έλληνες «ελευθερωτές» του ΕΛΑΣ. Να συζητηθεί στα Δημοτικά Συμβούλια και να ζητηθεί από αυτά, τροποποίηση του νόμου Ν. 2503/1997 ώστε να συμπεριληφθεί και η κατηγορία των χωριών αυτών που υπέστησαν τις ίδιες καταστροφές και απώλειες ζωών κατά την περίοδο 1941-44, όχι από τις δυνάμεις κατοχής αλλά εξ αιτίας της ύπαρξης των δυνάμεων κατοχής, κάτω από την ομπρέλα της.
Και να ζητήσουν τα Δημοτικά Συμβούλια, στα πλαίσια των αποφάσεων τους για το θέμα αυτό, από όλους του Βουλευτές του νομού σε συνεργασία με τους συναδέλφους τους των νομών της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και της Θεσσαλίας που ήταν αντίστοιχα υπό Βουλγαρική και Ιταλική κατοχή την περίοδο που ορίζει ο νόμος, να κινηθούν αντίστοιχες διαδικασίες και για τον ίδιο σκοπό από τη Βουλγαρία και την Ιταλία. Χιλιάδες ήταν οι δολοφονημένοι Έλληνες από τους Βουλγάρους κατακτητές της Κατοχής, είτε πριν είτε μετά την είσοδο του Σοβιετικού Στρατού στη Βουλγαρία και την αλλαγή στα πηλίκια των Βούλγαρων στρατιωτών του Στέμματος με τον Ερυθρό Αστέρι..
