Η εκ μέρους του υπουργού Επικρατείας κ. Φλαμπουράρη αποτίμηση των 100 πρώτων ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στη διάρκεια πρόσφατης «ανοιχτής εκδήλωσης» οργανώσεων του κόμματός του, είναι κάτι παραπάνω από εξοργιστική.
Γνωστός για τη δήλωσή του ότι η Ελλάδα θα πληρώσει τους δανειστές της με αέρα - δήλωση που βρέθηκε στον αντίποδα της δήλωσης Βαρουφάκη στην κ. Λαγκάρντ ότι η χώρα μας θα πληρώνει στο διηνεκές, αλλά και της συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου περί πλήρους και έγκαιρης αποπληρωμής – ο κ. Φλαμπουράρης δήλωσε υπερήφανος για το έργο του ΣΥΡΙΖΑ στις περίφημες αυτές πρώτες 100 ημέρες.
Ως παράδειγμα, δεν είχε να φέρει τίποτε άλλο εκτός από επαναπροσλήψεις – στην δημόσια τηλεόραση και στο δημόσιο γενικά με το διαβόητο πλέον για το ρεκόρ των τροπολογιών του «νομοθέτημα» Κατρούγκαλου.
Γνωστός για τη δήλωσή του ότι η Ελλάδα θα πληρώσει τους δανειστές της με αέρα - δήλωση που βρέθηκε στον αντίποδα της δήλωσης Βαρουφάκη στην κ. Λαγκάρντ ότι η χώρα μας θα πληρώνει στο διηνεκές, αλλά και της συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου περί πλήρους και έγκαιρης αποπληρωμής – ο κ. Φλαμπουράρης δήλωσε υπερήφανος για το έργο του ΣΥΡΙΖΑ στις περίφημες αυτές πρώτες 100 ημέρες.
Ως παράδειγμα, δεν είχε να φέρει τίποτε άλλο εκτός από επαναπροσλήψεις – στην δημόσια τηλεόραση και στο δημόσιο γενικά με το διαβόητο πλέον για το ρεκόρ των τροπολογιών του «νομοθέτημα» Κατρούγκαλου.
Πρωτοφανή πράγματα για μια χώρα που έχει βυθιστεί στην ύφεση και παρ’ όλα αυτά οι υπουργοί προσλαμβάνουν και τακτοποιούν συγγενείς, εκλεκτούς και την εκλογική τους πελατεία.
Πρωτοφανή πράγματα για μια χώρα που τελεί υπό πιστωτική ασφυξία και παρ’ όλα αυτά βουλευτές νομοθετούν για να προσλάβουν τους εαυτούς τους, ενώ υπουργοί νομοθετούν για να προσλάβουν τους πελάτες των γραφείων τους.
Έρρευσε η υπερηφάνεια εκ των μπατζακίων του κ. Φλαμπουράρη για όλες αυτές τις ρουσφετολογικές «κατακτήσεις».
Φυσικά, δεν βρήκε λέξη να πει για την κατάσταση στην πραγματική οικονομία, που έχει φθάσεις στο χείλος του γκρεμού.
Δεν βρήκε λέξη να πει για τους μικρομεσαίους που έχουν αποκλειστεί από τον τραπεζικό δανεισμό, για το γεγονός ότι απειλούνται με λουκέτο ακόμη και οι υγιείς επιχειρήσεις, για την αδυναμία όλων να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις, για τα 60 περίπου λουκέτα την ημέρα, για την ανεργία που προκαλείται από το κλείσιμο των επιχειρήσεων, για την αδυναμία των επιχειρήσεων να προμηθεύονται πρώτες ύλες, αφού τους ζητείται να πληρώνουν τοις μετρητοίς και να προπληρώνουν τις παραγγελίες τους, για το γεγονός ότι στην Ελλάδα ο δείκτης μεταποίησης εμφάνισε τον Απρίλιο πτώση-ρεκόρ 22 μηνών, την ώρα που στην ευρωζώνη εμφάνισε άνοδο.
Σωστά. Διότι αν ο κ. Φλαμπουράρης αναφερόταν σε όλα αυτά, τότε δεν θα ένιωθε υπερηφάνεια, αλλά ντροπή.
Μετά από τέσσερις μήνες από την προκήρυξη των εκλογών – με ευθύνη των κ.κ. Τσίπρα και Καμμένου – η χώρα βολοδέρνει στο πουθενά.
Και ανάλογα με τις ανάγκες της προπαγάνδας, πότε πλησιάζει και πότε απομακρύνεται από τη συμφωνία με τους εταίρους της.
Ας θυμούνται πως πολύ εύκολα μπορεί να περάσει κανείς από την περηφάνεια στην καταφρόνηση.