Σε μια χρονική περίοδο που το Καθεστώς νιώθει εγκλωβισμένο στο αδιέξοδο της πολιτικής σκευωρίας που στήθηκε εις βάρος της Χρυσής Αυγής και μπροστά στην λαϊκή κατακραυγή,
αναλαμβάνει το παρακράτος να επιβάλλει τη θέληση του Καθεστώτος δια της πολιτικής τρομοκρατίας.
Η είδηση, όπως μεταδόθηκε από το tovima.gr, έχει ως εξής: «Τέσσερις κουκουλοφόροι εισέβαλλαν στις 12.00 την Τετάρτη στο γραφείο του δικηγόρου Γιάννη Παγορόπουλου και έσπασαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, φωτοτυπικά και άλλα έπιπλα του γραφείου του στο κέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με πληροφορίες τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι η επίθεση έγινε λόγω της ανάληψης της υπεράσπισης του Ν. Μιχαλολιάκου και ενόψει της δίκης της Χρυσής Αυγής η οποία επαναλαμβάνεται αύριο Πέμπτη».
Το πλέον οξύμωρο της ιστορίας, είναι το γεγονός πως εκείνοι που απαιτούν την καταδίκη της Χρυσής Αυγής (παρότι δεν υφίσταται ούτε ίχνος ενοχοποιητικού στοιχείου) ως υποκινήτρια της βίας και της τρομοκρατίας, είναι αυτοί που ασκούν βία και τρομοκρατία κατά της τρίτης πολιτικής δύναμης του τόπου! Έτσι εννοεί το αντισυνταγματικό τόξο την «δίκαιη δίκη»;
Όπως ακόμη και τα δημοσιεύματα των καθεστωτικών μέσων αναφέρουν, «η επίθεση έγινε λόγω της ανάληψης της υπεράσπισης του Ν. Μιχαλολιάκου και ενόψει της δίκης της Χρυσής Αυγής». Πρόκειται σαφώς για οργανωμένη επιχείρηση τρομοκράτησης κατά ανθρώπων που ανέλαβαν το έργο της υπεράσπισης πολιτικά διωκόμενων Εθνικιστών, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι πολιτικά δεν ανήκουν στο Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, εξ ου και η απόδειξη της οργανωμένης δράσης των ακροαριστερών συμμοριών με τις πλάτες των κρατικών αρχών, ουδεμία σύλληψη έγινε αν και η επίθεση συνέβη μέρα-μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας. Επίσης, αναμενόμενο το γεγονός ότι κανείς από το «δημοκρατικό» τόξο δεν μπήκε στον κόπο να καταδικάσει την επίθεση.
Αυτά τα εξόχως διαφωτιστικά, για να γνωρίζει ο Ελληνικός Λαός τον τρόπο με τον οποίο οι πραγματικές -και με στοιχεία- εγκληματικές συμμορίες που εξουσιάζουν τυραννικά την Πατρίδα και το Λαό μας, επιχειρούν να επηρεάσουν με αθέμιτα μέσα μια δίκη και τους συντελεστές της (από τους δικαστές μέχρι τους μάρτυρες), προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς της πρωτοφανούς πολιτικής σκευωρίας.