Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Αρθρο-παρέμβαση του Αντώνη Νταγλιούδη: "Το Grexit του αυτισμού και της απαισιοδοξίας"

Το Grexit του αυτισμού και της απαισιοδοξίας
                                                                   Του Αντώνη Νταγλιούδη
    Η επιχειρηματολογία των υποστηρικτών της ρήξης και της εξόδου της χώρας από το Ευρώ και την ΕΕ συνήθως εστιάζεται σε δύο άξονες:
  α)Να αναπτυχθούμε αυτοδύναμα.
  β)Να φύγουμε με υπερηφάνεια από το μαντρί με τους λύκους.
    Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η έξοδος αυτή θα ευνοήσει την ανάπτυξη .Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από ανοργάνωτους αλλά σημαντικούς τομείς στα αγροτικά και στις υπηρεσίες και σχεδόν ανύπαρκτη μεταποίηση πλην φωτεινών εξαιρέσεων(Όπως η OLYMPIA ELECTRONICS και η GINOX στην περιοχή μας). Πώς η εκτός ΕΕ λειτουργία θα δώσει εκκίνηση; Καλύτερα :Ποιες ενέργειες και δράσεις για την ανάπτυξη δεν μπορούμε να τις υλοποιήσουμε τώρα; Τι μας εμποδίζει; Η Μέρκελ ή το στραβό μας το κεφάλι;
    Η ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ πέρα από τον πληθωρισμό της νομισματικής    υποτίμησης θα άνοιγε την όρεξη των κερδοσκόπων για μυθικά κέρδη μέσω της ανελέητης αύξησης τιμών στα βασικά αγαθά .Ποιός θα τους εμποδίσει; Έχουμε μήπως έστω και υποτυπώδεις ελεγκτικούς μηχανισμούς;
    Η ΕΕ διέπεται από κανόνες σκληρούς υπέρ του κεφαλαίου που πρέπει να αλλάξουν και να προσανατολιστούν στις ανάγκες των απλών ανθρώπων. Υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας που πρέπει να διευρυνθεί με ευέλικτους και αποτελεσματικούς θεσμούς οι οποίοι θα μετατοπίζουν τα κέντρα λήψης αποφάσεων προς τους πολίτες ,την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Ευρωκοινοβούλιο .Όμως επίσης υπάρχει , λειτουργεί και βελτιώνεται ένα ευρύ θετικό κανονιστικό πλαίσιο σε πολλούς τομείς .Τα σκουπίδια της Τρίπολης δείχνουν ξεκάθαρα το πού φτάνουμε στη Ελλάδα. Παρά τα πρόστιμα επιμένουμε .Διαφθορά και διαλυμένη δημόσια διοίκηση δείχνουν την εικόνα μας. Φυσικά και πρέπει να αλλάξουν όλα αυτά, αλλά τι μας εμποδίζει η Ευρώπη; Γιατί να μην έχουμε την υποχρέωση συμμόρφωσης σε θετικές ρυθμίσεις;
         Γενικά νομίζω ότι η συζήτηση αυτή εντάσσεται σε μια θεμελιώδη διαφορά που εμφανίζεται στους κόλπους του προοδευτικού κινήματος:
       -Από τη μια υπάρχει μια άποψη αυτιστική και φοβική με τον κόσμο :Όλοι πλην ημών(των ολίγων αλλά καλών)είναι λύκοι ,κερδοσκόποι ή προδότες .Δεν έχουμε καμιά δουλειά μ’αυτούς ,δεν συνευρισκόμαστε δεν διαβουλευόμαστε .Κτίζουμε τείχη γύρω μας και παλεύουμε .Αγωνιζόμαστε να γίνουμε περισσότεροι ,δυνατότεροι και μετά θα τους κατατροπώσουμε.
      -Από την άλλη υπάρχει η άποψη της ανοικτής λειτουργίας με την οποία συντάσσομαι. Πατρίδα μας είναι και η Ευρώπη. Δεν τους τη χαρίζουμε .Έχουμε δίκιο, έχουμε πρόταση, έχουμε δύναμη. Παρεμβαίνουμε μέσα στους θεσμούς ,μέσα στην κοινωνία (αυτήν που υπάρχει) και αγωνιζόμαστε .Θα αλλάξουμε τη χώρα ,θα αλλάξουμε την Ευρώπη ,θα αλλάξουμε τον κόσμο .Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να είμαστε αισιόδοξοι και να συνεχίζουμε .Το χρωστάμε στις επόμενες γενιές.

                                                                                                                  30-4-15