Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Πριν από λίγο καιρό και πολύ πριν από την πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα στον Πατριάρχη και τα όσα πολύ «όμορφα» έγιναν εκεί, ένας γνωστός
Τούρκος δημοσιογράφος με τον οποίο κατά καιρούς επικοινωνώ και για τον οποίο πάντα υποψιαζόμουν ότι ίσως έχει κάποιες κρυπτοχριστιανικές καταβολές, μου έγραψε το εξής που μου είχε έρθει σαν ηχηρό «χαστούκι». «Πως μπορεί κάποιος σήμερα στην Τουρκία να τρέφει συμπάθεια στην Ορθοδοξία και να επιδιώξει να γνωρίσει τα δόγματα της, όταν ο ίδιος Πατριάρχης σας έχει χαρακτηρίσει δημόσια πως το Κοράνι είναι ιερό βιβλίο και μάλιστα δεν χάνει τη ευκαιρία να το δωρίζει με όλες τις τιμές που του προσάπτει;». Προσπάθησα τότε να δικαιολογήσω τον Πατριάρχη όπως έκανα όταν ήμουν στην Τουρκία σαν ανταποκριτής και έγραφα συχνά για την καταπίεση του Πατριαρχείου από τις τουρκικές αρχές, αλλά τότε όλα τα σχετικά μου άρθρα κόβονταν στην Αθήνα από τους σημερινούς όψιμους, ένθερμους υποστηρικτές του Βαρθολομαίου. Μέσα μου όμως κάτι «κρύωνε» συνεχώς για τον προκαθήμενο.
Πριν από λίγες μέρες σε επικοινωνία που έχω με κάποιον Έλληνα φίλο που ζει πολλά χρόνια στην Γερμανία μου έγραψε το έξης που με προβλημάτισε έντονα. Όπως μου ανέφερε, εδώ και τρία χρόνια ένας φίλος Γερμανός, παπικός και πολύ θρησκευόμενος που έρχονταν συχνά να λειτουργηθεί στην δικιά μας ελληνορθόδοξη εκκλησία, είχε δείξει τάση να βαπτιστεί Ορθόδοξος. Δυστυχώς όμως, όπως μου ομολόγησε ο φίλος από την Γερμανία, εδώ και ένα χρόνο ο ιερέας της εκκλησίας μας έχει φορέσει παπικά άμφια, αφήνει τους παπικούς να μπαινοβγαίνουν ελευθέρα μέσα στην εκκλησία, ακόμα και στο ιερό, σαν να έχει ήδη γίνει η ένωση των εκκλησιών και το πιο φρικτό, όπως μου ανέφερε αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, κάνουν. κοινό ποτήρι. Βουτούν την Όστια στο δισκοπότηρο και κοινωνούν!!! Ο Γερμανός προσήλυτος μετά από όλα αυτά, όπως ανέφερε ο φίλος από την Γερμανία, διστάζει πλέον να βαπτιστεί γιατί όπως αναρωτιέται, αφού δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ Παπικών και Ορθοδόξων, αφού οι Παπικοί και οι Ορθόδοξοι είναι σε διαδικασία ένωσης τότε ποιος είναι ο λόγος να βαπτιστεί Ορθόδοξος ;;
Υπάρχουν Ορθόδοξοι ποιμένες που κηρύττουν, (ακόμα), πως η Ορθοδοξία είναι η μόνη οδός της Αλήθειας, είναι η μόνη Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Πως μπορεί όμως αυτό να καταξιωθεί σήμερα με όλα όσα γίνονται τα τελευταία χρόνια, με την θρησκευτική αποστασία να οργιάζει, με τον Οικουμενισμό να σαρώνει τα πάντα, με Πατριάρχες να δωρίζουν το Κοράνι σαν ιερό βιβλίο, με Ορθόδοξους ιερείς που εμφανίζονται εν πλήρη σύμπνοια με τους Παπικούς αλλά και ότι άλλο θρησκευτικό μόρφωμα μπορεί να φανταστεί κανείς ;
Ο πάτερ Παΐσιος είχε πει κάποτε πως, «για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού πάμε». Ο διάλογος με τους Παπικούς και τα αλλά χριστιανικά δόγματα είχε αρχίσει με την καλή θέληση να καταδειχτεί πως η μόνη Αλήθεια είναι η Ορθοδοξία και για να τους δοθεί η ευκαιρία να μετανοήσουν και να επιστρέψουν. Σήμερα ο διάλογος γίνεται για να καταδειχτεί πως όλα τα χριστιανικά δόγματα και ακόμα περισσότερο όλες οι θρησκείες, είναι τμήματα μιας «αλήθειας» και πως όλοι έχουν δίκιο και στο τέλος πως η θρησκεία είναι για τον καθένα ότι του αρέσει και ότι του βολεύει, όλα «ωραία» και «όμορφα». Έτσι δεν χρειάζεται να υπάρχει φόβος Θεού γιατί στο τέλος όλα συγχωρούνται και όλα είναι ανεκτά και γιατί όχι και οι ομοφυλόφιλοι ιερείς, οι γυναίκες επίσκοποι και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Η πανθρησκεία της φαντασίας! Για όλους αυτούς δεν υπάρχει καμία Κρίση των πράξεων μας, αλλά όλα είναι μυθεύματα που χρειάζονταν για άλλες καθυστερημένες και σκοτεινές εποχές.
Αλήθεια για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού πήγαμε! Η ευθύνη την ποιμένων που οδήγησαν τα πράγματα ως εδώ είναι τεράστια, αλλά και η ευθύνη του ποιμνίου που δεν αντιδρά γιατί θεωρεί πως κάνει «υπακοή» και πως δεν πρέπει να κάνουμε «κατάκριση» σε αυτούς τους ποιμένες, είναι επίσης τεράστια
Τι έχουμε να πούμε τώρα σε όλους αυτούς τους αλλόδοξους, ακόμα και αλλόθρησκους, (όπως γνώρισα προσωπικά πολλούς στην Τουρκία), που διψούν να ακούσουν από εμάς την γλώσσα της Αλήθειας ;
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-
