Όταν στο Δημοτικό Συμβούλιο Πύδνας – Κολινδρού ο Γιώργος Γκαϊντατζής
πρότεινε η πρόσκληση και οι εισηγήσεις να αποστέλλονται κατ’ ελάχιστον 7 ημέρες
πριν τη συνεδρίαση και όχι 3 όπως ορίζει ο Καλλικράτης, οι περισσότεροι
Σύμβουλοι σχεδόν
γέλασαν. Μάλιστα μέλος
της μείζονος αντιπολίτευσης (πρώην αντιδήμαρχος) είπε το αμίμητο: «Μα αν μεσολαβήσουν 7 ημέρες θα ξεχάσουμε την
συνεδρίαση»!!!!
Η πρόταση φυσικά δεν πέρασε και η αντιμετώπισή της σημαίνει πολλά. Όταν υπάρχουν 30 ή 40 (και περισσότερα ίσως)
θέματα η προετοιμασία των Συμβούλων θέλει χρόνο. Κατ’ αρχήν να μεσολαβούν εργάσιμες ημέρες (κι
όχι Σαββατοκύριακο – όπως συμβαίνει συνήθως)
για να βρει κάποιος στον Δήμο ή σε άλλες υπηρεσίες πηγές
πληροφόρησης. Στοιχειώδης έστω
διαβούλευση με πολίτες και φορείς για να εμπλουτιστεί η ενημέρωση και να
εκφραστούν απόψεις και βέβαια συνεδρίαση του συλλογικού οργάνου της Δημοτικής
παράταξης που εκπροσωπεί. Αυτά δεν είναι
γραφειοκρατία. Είναι διαδιακασία
κανονικής προετοιμασίας Δημοτικών συμβούλων που κατανοούν την σοβαρότητα του
ρόλου τους και λειτουργούν δημοκρατικά, εκπροσωπώντας την παράταξή τους και
τους συμπολίτες τους.
Όμως τόσο η σύμβουλος που είπε το «θα ξεχάσουμε….», όσο και η πλειοψηφία
που απέρριψε την πρόταση, δεν τους απασχολεί η προετοιμασία τους. Βλέπουν τα θέματα τελευταία στιγμή
«ενημερώνονται» από την εισήγηση της διοίκησης και εκφράζουν απόψεις τυχαία ή
αυθόρμητα. Όσον αφορά δε τη σύγκλιση
συλλογικών οργάνων παράταξης ούτε λόγος.
Δεν υφίσταται παράταξη, δεν συνεδριάζουν όργανα, ο καθένας εκπροσωπεί
τον εαυτό του και συνήθως (99%) ψηφίζουμε ότι πει ο «αρχηγός».
Στην ίδια συνεδρίαση όταν συζητείτο ο Κανονισμός Λειτουργίας του Δ.Σ., ο
αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης ζήτησε «χαλαρότητα» στην εφαρμογή του και
να μην «αφαιρείται το δικαίωμα έκφρασης από συναδέλφους». Δηλαδή «μια παρέα είμαστε, ας το κάνουμε
καφενείο, να πετάγεται ο καθένας, να λέει ότι θέλει, χωρίς τήρηση χρόνου ή διαδικασίας». Να ψηφίσουμε τον Κανονισμό αλλά να μην τον
εφαρμόσουμε κι όλας!!!! Αφού κανένας δεν
προετοιμάζεται αν τούρθει κάτι στο μυαλό ας το πει. Κι ας γίνονται συνεδριάσεις 5-6 ώρες ανούσιες
με επαναλήψεις, αλληλοεπικαλύψεις, άσχετες τοποθετήσεις συμβούλων που συνήθως
παίρνουν μόνοι τους το λόγο, χωρίς καν να τον ζητούν από τον Πρόεδρο.
Αυτό λοιπόν είναι το κλίμα στο Δ.Σ. Πύδνας – Κολινδρού, αυτό είναι και
στα περισσότερα Δ.Σ. Όσο για τα υπόλοιπα
δημοκρατικά θεσμικά όργανα αντιπροσώπευσης (Δημοτικές – Τοπικές Κοινότητες
κ.λπ.) κατά συντριπτική πλειοψηφία δεν συνεδριάζουν καν και όταν το κάνουν δεν
το ανακοινώνουν επαρκώς. Στην αρχή της
θητείας τους ίσως μια δυο φορές και μετά…. «μας πήρε το ποτάμι». Και οι Λαϊκές Συνελεύσεις των Τοπικών
Κοινοτήτων που προβλέπονται υποχρεωτικά από τον Καλλικράτη; Έγινε ποτέ καμία; Έμαθε κανείς τίποτα;
Μετά από όλα αυτά πάντως εμφανίζεται αμείλικτο το ερώτημα: «Τι σημαίνει και πως λειτουργεί η
δημοκρατία;» Σε κάποιες πολιτικές
δυνάμεις είναι αδιάφορο. Αυτές όμως που
υποτίθεται ότι το θέτουν ως πρωτεύων ζήτημα, έχουν απάντηση; Και κυρίως όταν έχουν θεσμική θέση, έχουν
πρόταση και ανάλογη πρακτική;
