Την περασμένη Παρασκευή – και ενώ διαρκούσαν οι πολύ δύσκολες διαπραγματεύσεις με την τρόικα – ο οίκος αξιολόγησης Fitch διατήρησε τη βαθμολογία της Ελλάδας στο B, με σταθερές προοπτικές.
Η είδηση πέρασε σχεδόν στα ψιλά, καθώς και το γεγονός ότι ο οίκος έκανε ειδική αναφορά στην «αξιόλογη δημοσιονομική προσαρμογή» της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, καθώς και στην πρόβλεψη για ανάπτυξη 0,5% του ΑΕΠ για το 2014 και 2,5% για το 2015, αλλά και στο γεγονός ότι ο προϋπολογισμός της Ελλάδας βρίσκεται σε καλό δρόμο για την επίτευξη του στόχου του 2014.
Σύμφωνα με τον οίκο, το πρωτογενές πλεόνασμα θα φτάσει φέτος το 1,5% του ΑΕΠ.
Όλα αυτά καλά, αλλά…
Από την έκθεση του οίκου (για την ακρίβεια και από την έκθεση του οίκου), προκύπτει το γνωστό μεγάλο «αλλά…».
Ποιο είναι αυτό;
Μα ο κίνδυνος της πολιτικής αστάθειας, καθώς, όπως αναφέρεται, «οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο του 2015 είναι ένα πιθανό σενάριο και υπάρχει κίνδυνος η επόμενη ελληνική κυβέρνηση να υποστηρίζει λιγότερο τις οικονομικές και δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις».
Παρά το γεγονός ότι ο οίκος εκτιμά πως η πιο οδυνηρή φάση της προσαρμογής της Ελλάδας έχει περάσει και οι ανάγκες χρηματοδότησής της καλύπτονται μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2015 χωρίς την έκδοση ομολόγων ή κεφάλαια από την τρόικα, ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης είναι υπαρκτός.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα μπορούν να καταστραφούν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ίσως να μην γίνεται κατανοητό, εξαιτίας της μεγάλης παραπληροφόρησης και των κούφιων υποσχέσεων, αλλά ο κίνδυνος είναι υπαρκτός.
Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτε για μια χώρα που μετά από έξι χρόνια ύφεσης ετοιμάζεται να βγάλει το κεφάλι από το νερό, αλλά στην επιφάνεια την περιμένει χαμογελαστός αυτός που θα της κάνει την «πατητή».
Μια «πατητή» που προετοιμάζεται συστηματικά, με υποσχέσεις και διακηρύξεις περί μη τήρησης των συμφωνιών.
Αυτός που θα αποφασίσει, είναι βέβαια ο ελληνικός λαός, που, ωστόσο, θα ενημερωθεί πριν αποφασίσει αν θα διαλέξει την «πατητή» ή το «μπουρνούζι».