ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ….. ΤΗΣ ΜΟΡΝΑΣ……
ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΓΑΣ!!
18Ο Μέρος
Γράφει ο Α. Π. ΤΕΡΖΗΣ
Η παρατεταμένη χρονικά
εκκρεμότητα αυτή (σχεδόν 20 ετών)
επέβαλε την αναλυτική και λεπτομερή αυτή δημοσιοποίηση όλων αυτών των στοιχείων
που είχαμε στη διάθεσή μας. Ο στόχος μας
παραμένει σταθερός: Η αξιοποίηση της
τεράστιας αυτής επένδυσης που έγινε αποκλειστικά για να υδροδοτήσει τα μέλη του
Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων Πιερίας (έδρα ΜΕΘΩΝΗ), που είναι οικισμός της
Δυτικής Πιερίας και το σύνολο των οικισμών της Βόρειας Πιερίας.
Τυχόν διαφορετικές
σκέψεις ή επιλογές θα προκαλέσουν στους πολίτες – κατοίκους της συγκεκριμένης
αυτής περιοχής, όχι δυσφορία και αγανάκτηση, αλλά οργή σε ηγεμονικές
συμπεριφορές οι οποίες μάλιστα μπορούν να προκαλέσουν ενδεχόμενες παρενέργειες
στους φορείς που χρηματοδότησαν το έργο αυτό.
Διότι η κατασκευή και χρηματοδότηση είχε ονοματεπώνυμο «Υδροδότηση
Βόρειας Πιερίας».
Αναφορικά με τον τρόπο
και τις επιλογές που υπήρξαν για τη διαχείριση του έργου, εξαρχής μέχρι σήμερα,
το βέβαιο είναι πως υπάρχουν ευθύνες, προφανώς περισσότερες σ’αυτούς, που με
πρόθεση και εκ προμελέτης υπονόμευσαν τη λειτουργία του (καταστροφές στους
αγωγούς και τις λοιπές εγκαταστάσεις, διυληστήριο, φρεάτια κ.λπ.) καθώς και για τη σημερινή του εικόνα, όπως
αυτή εμφανίστηκε από τη ΔΙΟΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
Εύλογα όμως διερωτάται
κανείς, η πρόσφατη απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής
Αλλαγής (Αριθ. Πρωτ. 173707/09.07.2014) ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ, πως και γιατί
προεκλήθη; Έκπληκτος διαβάζει κανείς στην εξ 27 σελίδων απόφαση αυτή, στο «έχοντας υπόψη» ογδοντα πέντε (85)
επικλήσεις εγγράφων, ενώ κοινοποιείται,
η απόφαση αυτή σε 22 αποδέκτες!
Δημιουργείται όμως εύλογα η δικαιολογημένη περιέργεια: Τι έπραξαν άραγε οι αποδέκτες;
Τονίζεται αυτό, διότι στον α/α 83 «των
έχοντες υπόψη», διατυπώνονται τα παρακάτω ιδιαίτερα σημαντικά:
83. «Το γεγονός ότι α) ο υφιστάμενος ταμιευτήρας χρησιμοποιείται ως πηγή υδροδότησης
έργων ύδρευσης οικισμών του Βορείου Τμήματος του Ν. Πιερίας. β)
η συνέχιση της χρήσης του ταμιευτήρα είναι απολύτως απαραίτητη για την κάλυψη
των υδρευτικών αναγκών των ως άνω οικισμών.
γ) ο ταμιευτήρας της Μόρνας
δεν διαθέτει ΑΕΠΟ (Σημείωση συντάκτη :άγνωστο τι σημαίνει το ΑΕΠΟ) για την
υδρευτική λειτουργία (χρήση) του, και δ)
το έργο του θέματος αποτελεί κατ’ουσίαν επέκταση – βελτίωση του ταμιευτήρα
Μόρνας, αφού αποσκοπεί κατά κύριο λόγο στην ενίσχυση της επάρκειας του ως πηγής
υδροδότησης, Κατά συνέπεια κρίνεται
σκόπιμο να εγκριθούν περιβαλλοντικοί όροι για τη λειτουργία του ταμιευτήρα
Μόρνας στα πλαίσια της έκδοσης ΑΕΠΟ του έργου χωρίς την εν λόγω γνωμοδότηση».
Τελικά ποιοι, ποιους
κοροϊδεύουν; Παραπλανούνται οι πάντες και εμπαίζεται ακόμη κι ο Υπουργός που
νομίζει πως λειτουργεί η υδροδότηση από ένα εγκαταλειμμένο έργο που έχει εικόνα
κατάρρευσης! Τελικά το έργο αυτό τι είναι; Το φράγμα, ταμιευτήρας ή διευθέτηση χειμάρρου!
Υπάρχει όμως και μια
δεύτερη απορία: Πως και γιατί εμπλέκονται στο θέμα αυτό και οι Περιφερειακές
ενότητες Κοζάνης και Λάρισας. Η
αναζήτηση ευθυνών μάλλον κρίνεται απαραίτητη και η πλήρης διερεύνηση
επιβεβλημένη.
Όμως, πέραν όλων αυτών, η
λειτουργία του Συνδέσμου, κρίνεται άμεση και αποτελεσματική, όχι βέβαια στη
λογική της αποκλειστικής διοίκησης από το Δήμο Κατερίνης, αλλά στη λογική της συλλογικής διοίκησης από τους αντιπροσώπους όλων
των οικισμών με βάση τον πληθυσμό του.
Δηλαδή αυτό που ίσχυε και προ του «Καποδίστρια» και «Καλλικράτη». Πιθανόν ν’ απαιτείται σχετική νομοθετική
ρύθμιση η οποία και εφικτή είναι και σύντομα μπορεί να προωθηθεί. Οι αποφάσεις πρέπει να είναι δίκαιες και
αντικειμενικές.
Είναι πολύ σημαντική
παράλειψη η διατήρηση της εκκρεμότητας αυτής η οποία πλην του τεράστιου κόστους
κατασκευής του συνολικού έργου, επιβάρυνε οικονομικά με πολύ σημαντικά
χρηματικά ποσά τους Δήμους και Κοινότητες του Συνδέσμου με ανορύξεις νέων
υδρευτικών γεωτρήσεων, πρόσθετων εξοπλισμών, γραμμές ηλεκτροδότησης της ΔΕΗ,
δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας των αντλιοστασίων, οικισμούς κ.λπ.
Αλλά και η «συντήρηση του προβλήματος μεταξύ μας»
προφανώς ενισχύει τις υποψίες των πολιτών, που πιστεύουν πως παρόλο που υπάρχουν ευθύνες ποτέ δεν
αναδείχθηκαν αυτές, πολύ περισσότερο δεν καταλογίστηκαν και ποτέ δεν έγινε
καμία δημόσια λογοδοσία και ενημέρωση.
Κλείνοντας την έρευνα
αυτή, για το τόσο σημαντικό αυτό θέμα, θεωρώ πως οι δύο δημοτικές αρχές, που
πρόσφατα ανέλαβαν τα καθήκοντά τους, θα επιδιώξουν, με ειλικρινή διάθεση και
ταχύτητα να λειτουργήσουν τις εγκαταστάσεις αυτές και να υδροδοτήσουν τις 34
Κοινότητες και τους 2 Δήμους.
Η έρευνα για ό,τι συνέβη
τα προηγούμενα χρόνια είναι χρέος και
ευθύνη άλλων.
Ελπίζω να μη προκύψει λόγος
επαναφοράς αυτού του θέματος, ούτε βέβαια να επιβεβαιωθεί (αυτό που ισχύει για
τελευταία κυρίως χρόνια) ότι ο ισχυρότερος δεσμός μεταξύ των ανθρώπων είναι η
συνενοχή!
ΤΕΛΟΣ
