Άρθρο του Λάμπρου Β. Φαρμάκη, Δρ. Χημείας
Καλοκαίρι. Μέσα Ιουλίου. Ζέστη. Ο υδράργυρος ανεβαίνει επικίνδυνα. Το ίδιο και η ερωτική διάθεση των ανθρώπων. Οι παραλίες γεμάτες από (ημί)γυμνα κορμιά,
παραδομένα στον καυτό ήλιο. Μάτια κόκκινα, βλέμματα υγρά. Εικόνες μνήμης. Εμπειρίες βιωματικές. Και έπειτα απομεσήμερο. Λίγο ούζο, μια παγωμένη μπύρα, ένα πιάτο καλό φαγητό. Ξαφνικά, ένα δροσερό αεράκι σηκώνεται και η διάθεση όλων αλλάζει. Είναι όμως το αεράκι, είναι η θάλασσα ή το φαγητό;
Το ερώτημα επανέρχεται στο προσκήνιο: μπορεί ένα φαγητό να αλλάξει την ερωτική διάθεση των ανθρώπων;
Η σχέση των κοινωνιών με τα αφροδισιακά χάνεται στον χρόνο. Στην αρχαιότητα για παράδειγμα πολιτισμοί όπως των Κινέζων, των Ινδών, των Αιγύπτιων, των Ρωμαίων, των Ελλήνων χρησιμοποιούσαν φυσικές αφροδισιακές ουσίες με σκοπό την ενίσχυση της σεξουαλικής τους λειτουργίας. Η επιστημονική βάση της δράσης αυτών των αφροδισιακών δενήταν γνωστή. Τα υποτιθέμενα, όμως, αποτελέσματά τους κατέστησαν ευρεία την χρήση τους στους λαούς αυτούς, αφού εκτός από την αύξηση της ερωτικής απόλαυσης, έδιναν λύσεις και σε κοινωνικά θέματα, όπως η έλλειψη απογόνων.
Ο όρος αφροδισιακό προέρχεται από την ελληνική μυθολογία, όπου η Αφροδίτη ήταν η θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Η ελληνική λέξη«Αφροδίσια» σημαίνει σεξουαλική ευχαρίστηση.Ο ορισμός της συγκεκριμένη λέξης μπορεί σήμερα να ποικίλει, αλλά θεωρείται γενικά ως μια ουσία που αυξάνει τη σεξουαλική επιθυμία(λίμπιντο) ή/και τη σεξουαλική ευχαρίστηση. Ο ορισμός αυτός έχει επεκταθεί για να συμπεριλάβει τις ουσίες που ενισχύουν τη σεξουαλική απόδοση ή την εύρυθμη λειτουργία των αρσενικών και θηλυκών αναπαραγωγικών οργάνων.
Τα αφροδισιακά μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με τα αποτελέσματά τους, ότανκαταναλωθούν ή χορηγηθούν. Μπορούν να έχουν ψυχολογικές επιπτώσεις, αυξάνοντας έτσι τη σεξουαλική επιθυμία και ευχαρίστηση μέσα από παραισθησιογόνες ιδιότητες ή άλλες ιδιότητες τόνωσης της διάθεσης. Μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ενισχύοντας τη στύση μέσω ορμονικών αλλαγών, αυξημένης ροής του αίματος και μυοχαλαρωτικών ιδιοτήτων.
Η σεξουαλική επιθυμία ελέγχεται και ρυθμίζεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα το οποίο ενσωματώνει απτικά, οσφρητικά και ψυχικά ερεθίσματα. Ορισμένα αφροδισιακά, λόγω υψηλής θρεπτικής αξίας, βελτιώνουν την άμεση υγεία ή την ευημερία των καταναλωτών και, κατά συνέπεια, τη σεξουαλική τους απόδοση και λίμπιντο. Άλλα έχουν επίδραση σε φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού, αλλά δεν είναι ψυχολογικά ενεργά.
Μπορούν να επηρεάσουν τη ροή του αίματος και τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας. Η τρίτη ομάδα αφροδισιακών απαρτίζεται από ενώσεις που είναι ψυχοφαρμακολογικές, δηλαδή μεταφέρονται στον εγκέφαλο και διεγείρουν κάποια περιοχή ελέγχου της σεξουαλικής δράσης. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει ευρύ φάσμα νευροδιαβιβαστών, ορμονών και φαρμάκων που παρεμβαίνουν στην φυσιολογική λειτουργία αυτών των μορίων.
Η συγκεκριμένη κατηγορία είναι πιο δύσκολο να μελετηθεί, διότι οι γνώσεις μας σχετικά με τον μηχανισμό της σεξουαλικής διέγερσης και των ψυχοδραστικών ιδιοτήτων των φαρμάκων είναι ακόμα περιορισμένες.
Ως αφροδισιακά χρησιμοποιούνταν, ανέκαθεν, φυτικές ουσίες όπως, σύκα, μπανάνες, σοκολάτα και κακάο. Στην αρχαιότητα, μάλιστα, σε χώρες της Ασίας χρησιμοποιούνταν έντομα ή και μέρη ζώων. Σήμερα χρησιμοποιούνται ουσίες, όπως ο βασιλικός, η κανέλα, το κουκουνάρι, το σκόρδο, το τσίλι-πιπέρι, το κάρδαμο, οι ξηροί καρποί, τα θαλασσινά, το αλκοόλ, η πιπερόριζα, το μέλι, το ελαιόλαδο κλπ. Κοινό γνώρισμα όλων αυτών των προϊόντων είναι ότι αυξάνουν την εγκεφαλική δραστηριότητα μέσω της διέγερσης των νευροδιαβιβαστών.
Οι νευροδιαβιβαστές είναι χημικές ουσίες που αποτελούνται κυρίως από αμινοξέα, η λειτουργία των οποίων καθορίζεται από τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Επίσης η Βιταμίνη C,το σελήνιο και το μαγνήσιο ασκούν προστατευτική και επιδιορθωτική δράση πάνω τους. Βασιζόμενοι σε αυτή την άποψη, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι σαν αφροδισιακά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τα αμινοξέα (τρόφιμα ζωικής προελεύσεως), η βιταμίνη Β1 (φασόλια, αρακάς, φακές, καρύδια, μαύρο ρύζι, αλεύρι ολικής αλέσεως, γιαούρτι, χοιρινό κρέας), η βιταμίνη Β3 (παντζάρι, μαγιά μπύρας, φιστίκια, ξιφίας, σολομός, γαρίδες, τόνος) η βιταμίνη Β6 (μπανάνες, καρότο, αβοκάντο, αυγά, φιστίκια, γαρίδες, τόνος, σολομός), το φυλικό οξύ (πράσινα λαχανικά, ρεβίθια, φιστίκια, τυρί, τόνος, σολομός),
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
