Αγαπητοί σύντροφοι,
Καλωσορίζουμε και υποστηρίζουμε την υποψηφιότητά σας για τις Ευρωεκλογές. Δίνει μια καλή δυνατότητα να παρουσιαστούν οι επαναστατικές τροτσκιστικές θέσεις στην εργατική τάξη.
Είναι προφανέστατο ότι η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή της ταξικής πάλης στην Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή μπουρζουαζία χρησιμοποιεί τη χώρα σας ως δοκιμαστικό εργαστήριο για τις προσπάθειές της να λύσει την κρίση σε βάρος της εργατικής τάξης. Όμως η Ελλάδα είναι επίσης ένα εργαστήριο για το εργατικό κίνημα. Ο συσχετισμός δύναμης έχει αλλάξει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, όπως δείχνει η κατάρρευση ΠΑΣΟΚ/ΠΑΣΚΕ, η κρίση του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα προγράμματα και οι προτάσεις των διαφορετικών ρευμάτων. Ο καθένας μπορεί να δει ότι το απολιθωμένο μίγμα ρεφορμισμού και σεχταρισμού οδηγεί σε αδιέξοδο. Οι αυταπάτες για το ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι πιο «ζωντανές», αλλά στο τέλος ο ρεφορμιστικός πλουραλισμός δεν προσφέρει καμία διέξοδο για την ελληνική εργατική τάξη. Και το ίδιο ισχύει για τις αναρχικές ομάδες: ο «ριζοσπαστισμός στο δρόμο» δεν δίνει προοπτική για τους ταξικούς αγώνες και την πάλη για την εξουσία.
Η κατάσταση στην Ελλάδα δείχνει με οδυνηρό τρόπο την απουσία ενός επαναστατικού κόμματος. Ακόμα πιο σημαντικές είναι εκείνες οι δυνάμεις που πραγματικά προσπαθούν να χτίσουν ένα τέτοιο κόμμα – και όχι έναν nebulous «αριστερή» συμμαχία. Μ’ αυτή την έννοια, θεωρούμε σημαντικό ότι η ΟΚΔΕ συμμετέχει στις Ευρωεκλογές ανοιχτά με τη σημαία της.
Φυσικά, μια εργατική λύση στην καπιταλιστική κρίση μπορεί να είναι μόνο μια διεθνής λύση. Έτσι, υποστηρίζουμε το σύνθημά σας για την «ανάγκη να συντονίσουμε και ν’ αναπτύξουμε τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες σε όλη την Ευρώπη, ενάντια σε κάθε αυταπάτη για ‘εθνικές λύσεις’». Συμφωνούμε μαζί σας ότι πρέπει «να παλέψουμε για μια επαναστατική, κομμουνιστική εναλλακτική, ενάντια στα ρεφορμιστικά και νεο-ρεφορμιστικά ρεύματα, που κάνουν τόση πολύ ζημιά στο εργατικό κίνημα, του αγώνες και τις προοπτικές του». Και είμαστε μαζί με το σύνθημα-κάλεσμά σας «για μια Ευρώπη των Εργαζομένων, δημοκρατική, ριζοσπαστική, σοσιαλιστική».
Είναι απαραίτητο να εναντιωθούμε τόσο στους θεσμούς της Ε.Ε. όσο και στις εθνικές μπουρζουαζίες. Αυτό είναι αλήθεια για την Ελλάδα, όπου η εθνική κυρίαρχη τάξη επιβάλλει όλες τις επιθέσεις μαζί με την Τρόικα. Και είναι ακόμα περισσότερο αλήθεια για την κεντρικές χώρες-μέλη της Ε.Ε., όπως η Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία ή Αυστρία. Στην Αυστρία, στις Ευρωεκλογές υπάρχει μεγάλη δεξιά κριτική προς την γραφειοκρατία της Ε.Ε. κ.λπ. Αλλά το γεγονός είναι ότι η σημερινή πολιτική λιτότητας προωθείται από την ίδια την αυστριακή κυβέρνηση, για να πληρώσει για μια χρεοκοπημένη τράπεζα.
Η οργάνωσή μας (ARKA – Εργατική Πάλη) καλεί για ταξικό αγώνα ενάντια στην αυστριακή μπουρζουαζία και τη μπουρζουαζία της Ε.Ε. Επικεντρώνουμε σε παρεμβάσεις σε εργοστάσια και νοσοκομεία. Στα τελευταία, έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στα έντυπά μας στις εξελίξεις στο ελληνικό σύστημα υγείας και την πάλη των εργαζομένων σ’ αυτό.
Καθώς βλέπουμε την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή της ταξικής πάλη στην Ευρώπη, παρακουλουθήσαμε τους αγώνες στη χώρα σας όσο πιο στενά μπορούσαμε. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για ν’ αντιταχθούμε στα ψέμματα της μπουρζουαζίας στην αυστριακή εργατική τάξη σχετικά με τους «τεμπέληδες Έλληνες» κ.λπ. Και πιστεύουμε ότι, στο κάτω-κάτω, η καλύτερη διεθνιστική αλληλεγγύη είναι η ανάπτυξη των ταξικών αγώνων και της ταξικής συνείδησης ενάντια στην ίδια μας την αστική τάξη.
Είμαστε σε επικοινωνία και επαφή με την ΟΚΔΕ εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια. Εκτιμούμε πολύ τη σοβαρή πάλη της οργάνωσής σας – ειδικά τον επίμονο προσανατολισμό σας στην εργατική τάξη και την έμφαση που δίνετε στην οικοδόμηση ενός επαναστατικού τροτσκιστικού κόμματος. Ευχόμαστε τα καλύτερα στην εκλογική σας καμπάνια και στους επερχόμενους αγώνες,
Συντροφικά
Μαρία Πάχινγκερ – Έρικ Βέγκνερ
(για την Εργατική Πάλη, Αυστρία)
Ευρωεκλογές 2014: στήριξη της υποψηφιότητας της ΟΚΔΕ από την «Εργατική Δημοκρατία» (Τουρκία)
Απεργίες και εργατικές εξεγέρσεις, εκρήξεις της νεολαίας, διασχίζουν τις ηπείρους, από την Κίνα στη Νότια Αφρική, μέσω της Χιλής, Ελλάδας και Τουρκίας. Υπάρχουν εκατομμύρια στον κόσμο που ορθώνουν το ανάστημά τους και αντιμετωπίζουν τη σκληρότητα των «σχεδίων προσαρμογής» που ο ιμπεριαλισμός και η μπουρζουαζία επιβάλλουν, ώστε οι εργάτες και οι λαοί να πληρώσουν για την κρίση. Όλοι εσείς που στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης τώρα παλεύεται με την σκληρή λιτότητα, τις κρατικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές – οι σύντροφοί σας στην Τουρκία, σας παρακολουθούμε με αλληλεγγύη. Θέλουμε να εκφράσουμε την υποστήριξη και την αλληλεγγύη μας μ’ αυτούς που υποφέρουν από την παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού, τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων που προσπαθούν να φορτώσουν το κόστος της κρίσης στους εκμεταλλευόμενους – σ’ αυτούς που παλεύουν ενάντια σ’ αυτά.
Παρακολουθούμε, ιδιαίτερα από το 2009, όταν η κρίση τελικά εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη, την αποτυχία του ευρώ ως νομίσματος και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρώ, που ξεκίνησε το 2000 ως ένα ισχυρό περιφερειακό νόμισμα, με φιλοδοξίες να αμφισβητήσει από το δολάριο τον τίτλο του παγκόσμιου νομίσματος, ξεκάθαρα αποτυγχάνει. Αυτό που είναι καινούριο, είναι ότι αυτή η οικονομική κρίση, ξεκίνησε στην καρδιά του ιμπεριαλισμού, τις ΗΠΑ, και τώρα εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη και με διαφορετικούς ρυθμούς και ένταση καλύπτει όλες τις χώρες, επειδή η κρίση είναι παγκόσμια. Σήμερα, δοσμένου του μεγέθους της οικονομικής κρίσης, δεν έχουν άλλη επιλογή απ’ το να επιτεθούν στη δική τους εργατική τάξης και άλλους για να βρουν μια διέξοδο απ’ την κρίση.
Τονίζουμε ότι η κρίση είναι πανευρωπαϊκή. Ήδη υπάρχουν δέκα χώρες σε ύφεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Ολλανδία, Ισπανία, Τσεχία, Ελλάδα, Ιταλία, Κύπρος, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Φινλανδία και Λουξεμβούργο. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρχαν 26 εκ. άνεργοι το 2013, μια αύξηση 1,8 εκ. από πέρσι. Και ειδικά η χώρα σας, η Ελλάδα, είναι χωρίς αμφιβολία ο πιο αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα, καθώς παρουσιάζει τα χειρότερα νούμερα σε οικονομικούς όρους, τη μεγαλύτερη άνοδο σε όρους ταξικής πάλης και τη μεγαλύτερη πολιτική κρίση σ’ ολόκληρη την περιοχή.
Mε πολλούς τρόπους, είμαστε τώρα μαζί μέσα στην ίδια πάλη. Στην Τουρκία, προς το τέλος του 2013, έγιναν γνωστά σκάνδαλα διαφθοράς συγγενών υπουργών, πράγμα που οδήγησε σε παραιτήσεις και ξέσπασμα νέων διαμαρτυριών/διαδηλώσεων. Αυτό δείχνει ισχυρά στοιχεία ότι η πολιτική κρίση, από την αρχή του 2014, αρχίζει να συνδυάζεται με την οικονομική κρίση, με προβλήματα στο νόμισμα κ.λπ. Από την άλλη, αν και η κινητοποίηση των μαζών δεν επέστρεψε στο κορυφαίο σημείο του Μάη–Ιούνη, επιμέρους κινητοποιήσεις συνεχίζουν να γίνονται στη χώρα μετά την εξέγερση του Πάρκου Γκεζί. Λοιπόν, όχι ως μέρος της ευρωζώνης, αλλά ως μέρος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η πάλη έχει μόλις αρχίσει και για μας επίσης.
Σύντομα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα γίνουν οι εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Είναι πολύ σημαντικό να συμμετάσχει κανείς σ’ αυτές τις εκλογές, προβάλλοντας τα αιτήματά μας ενάντια στη συνέχιση και τη σκλήρυνση των πολιτικών λιτότητας. Οι σύντροφοί μας από την ΟΚΔΕ θα συμμετάσχουν στις εκλογές στην Ελλάδα. Συγχαίρουμε την ΟΚΔΕ για την προβολή αιτημάτων επείγουσας ανάγκης, δημοκρατικών και κοινωνικών αιτημάτων όλων των καταπιεσμένων, των ανέργων και της νεολαίας. Είναι ώρα να καταδικάσουμε τη σκληρή λιτότητα, τις νεοφιλελεύθερες και αντεργατικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, της Κομισιόν, της ΕΚΤ κ.λπ. και των πολιτικών ηγεσιών τους. Επομένως δίνουμε έμφαση στη σημασία της αλληλεγγύης τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Με τους κοινούς αγώνες της εργατικής τάξης και των λαών. Για τη διάλυση της αντιδραστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για μια Εργατική Δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη. Κάτω η κηδεμονία της Τρόικας και των Μνημονίων.
