Ένα ηλιόλουστο χειμωνιάτικο μεσημέρι, με τις φωτεινές ακτίνες να ζεσταίνουν τα πρόσωπα και τη διάθεσή μας ξεκινήσαμε εκδρομή για τον κάμπο της Μακεδονίας, στην καρδιά της
Ημαθίας. Ο προορισμός άγνωστος για εμάς, ίσως και για αρκετούς κατοίκους της περιοχής. Ένα όνομα μόνο ο οδηγός μας: Ντελιμάνι. Στη διαδρομή εικόνες οικείες περνούν πλάι μας, καθώς το αμάξι διασχίζει τα στενά δρομάκια των χωριών. Χωράφια με δέντρα γυμνά, θερμοκήπια, σπίτια χαμηλά, όλα τα αφήνουμε δίπλα μας, πίσω μας. Ταμπέλες πουθενά για να μας καθοδηγήσουν. Μια ερώτηση όμως στους ανθρώπους του χωριού, που απαντούν πριν καν τους πούμε τι ψάχνουμε, είναι αρκετή. Και εκεί που λες ότι βρίσκεσαι στη μέση του πουθενά και ότι αποκλείεται να υπάρχει κάτι έστω για να ξαποστάσεις, τότε είναι που το βλέπεις μπροστά σου. Ένας επίγειος παράδεισος, διάσπαρτος από ψηλά δέντρα, που έχουν στρώσει το δικό τους ξεχωριστό τάπητα από τα νοτισμένα φύλλα, έτοιμο να υποδεχτεί τον τυχερό επισκέπτη, παγκάκια, κιόσκια, μια μικρή παιδική χαρά, η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας για μικρούς και μεγάλους. Η μαγεία και το θαύμα του Θεού μας υποδέχονται.
Μπαίνουμε έκπληκτοι στον αυλόγυρο. Ναι, πλέον είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός έχει κάνει το θαύμα του- που θα αποδειχτεί στην πορεία ότι δεν είναι ένα, αλλά πολλά- αφού στο κέντρο του δεσπόζει περήφανο και φροντισμένο το εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής. Η ιστορία του ξεκινά περίπου στα 1600, όπως γράφει στην είσοδο και η εικόνα του θαυματουργή, όπως μας ενημερώνει ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Χαρίεσσας, ο Σωτήρης Προύντσης, που είναι εκεί για να μας υποδεχτεί μαζί με παιδιά από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χαρίεσσας.
Όταν κάποια στιγμή κάηκε η εκκλησία οι κάτοικοι ψάχνοντας στα αποκαΐδια, βρήκαν μπροστά τους ανέπαφη την εικόνα. Τότε ξανάχτισαν την εκκλησία με προσωπικό κόπο και μόχθο, έβαλαν την θαυματουργή εικόνα στη θέση που της αρμόζει και την έκαναν πάλι σημαντικό προσκύνημα για τους πιστούς. Τα θαύματα όμως δεν τελειώνουν εκεί. Στην απέναντι πλευρά από την εκκλησία, ανάμεσα σε πηγές και πέτρινα γεφύρια υπάρχει και μια ξεχωριστή πηγή απ’ όπου αναβλύζει το αγίασμα. Άνθρωποι με ξέχειλη την πίστη τους, που πήγαν και πήραν από αυτό, βίωσαν το θαύμα της Παναγίας. Ίσως όλο αυτό για κάποιους να ακούγεται ουτοπικό και μεταφυσικό, για κάποιους άλλους μια παραμυθική ιστορία, για εκείνους όμως που το βίωσαν είναι ιστορία ζωής, αφού η Παναγία αποδείχτηκε για αυτούς πραγματική πηγή ζωής, όπως ακριβώς και το όνομα που δόθηκε στο εξωκλήσι.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
arive.gr
