Περσινό είναι το κείμενο, αλλά τι να γράψεις παραπάνω∙ και γιατί, άλλωστε…
Τα ίδια λόγια ειπωμένα με διαφορετικές λέξεις?
Μακάρι τα λόγια μας να γίνονταν στάλες νερού!
Κάθε λέξη και μια σταγόνα! Θα έφταναν αυτές οι σταγόνες να σχηματιστεί ένας ορμητικός χείμαρρος που θα την ξέπλενε την κόπρο του Αυγεία και θα τους έπαιρνε μαζί του και τους Ολετήρες που τη συσσώρευσαν και συνεχίζουν να τη συσσωρεύουν αυτήν την κόπρο.
Αλλά οι λέξεις δεν μεταλλάσσονται σε σταγόνες…
Μόνο οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι αυτές τις τελευταίες 365 μέρες.
Μόνο οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι.
Μόνο οι αυτόχειρες έγιναν περισσότεροι.
Mόνο οι κυβερνήτες έγιναν θρασύτεροι.
Για όλους εμάς τους υπόλοιπους που, τυχαία, ακόμα το αντέχουμε αυτό το τρομακτικό ταξίδι του χαμού, σαν να μην πέρασε μια μέρα!
Αντί για άλλη ευχή, ας δεηθούμε, τα επόμενα Χριστούγεννα να μας βρουν με λιγότερους άστεγους, με μικρότερες ουρές στα συσσίτια, με χαμηλότερους δείκτες θνησιμότητας, με λιγότερους αλήτες στις θέσεις των διοικητών στα δημόσια νοσοκομεία, με λιγότερους αγύρτες στα κέντρα που παίρνονται όλες αυτές οι αποφάσεις που κάνουν τη ζωή μας όλο και φθηνότερη, όλο και ζοφερότερη.
Μακάρι οι λέξεις να γίνονταν σταγόνες…
Πες μου, αλήθεια:
Mε τι καρδιά να 'καυχηθείς' «καλά Χριστούγεννα»?
Στον Άγιο Αυγουστίνο, διαβάζω, αποδίδεται η ρήση ότι «η φιλανθρωπία δε μπορεί να υποκαταστήσει τη δικαιοσύνη που δεν απονεμήθηκε».
Μια ρήση που γίνεται ιδιαιτέρως αισθητή αυτές τις «ημέρες αγάπης», κατά τις οποίες οι κύριοι υπεύθυνοι της σημερινής ανθρωπιστικής κρίσης, τα διάφορα τρωκτικά του ελληνικού πολιτικού συστήματος και των διαπλεκόμενων μέσων μαζικής εξαπάτησης, ενδύονται τις «σινιέ» καρναβαλικές φορεσιές του ανθρωπισμού τους, μοιράζοντας -σε απευθείας σύνδεση με το «κατασυγκινημένο» πανελλήνιο- τρόφιμα και ρούχα στους αναξιοπαθούντες που κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται.
Αλλά οι συνάνθρωποι που βουλιάζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας πολλαπλασιάζονται εξαιτίας αυτών των «φιλάνθρωπων» που με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους μετατρέπουν άνεργους σε άστεγους, υποχρεώνουν συνταξιούχους σε μόνιμη ανέχεια, καταδικάζουν ασθενείς σε θάνατο.
Πάλι καλά που υπάρχουν και τα ξένα μέσα ενημέρωσης και μαθαίνουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα! Περίπου έτσι γινόταν, θυμούνται οι παλαιότεροι, και στην εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Το γερμανικό περιοδικό Stern, για παράδειγμα, παρουσιάζοντας ένα αφιέρωμα για τους Έλληνες ολιγάρχες που εκμεταλλεύονται τις στενές επαφές τους με το ελληνικό δημόσιο για να εξασφαλίζουν συμβόλαια εις βάρος του κοινού συμφέροντος, επισημαίνει ότι περίπου 2.000 οικογένειες ελέγχουν άμεσα ή έμμεσα ολόκληρη τη χώρα.
Αυτονόητα, η διαπλοκή των ολιγαρχών με την πολιτική τάξη, τους δίνει προνομιακή θέση και στο ξεπούλημα των τελευταίων δημόσιων υποδομών της χώρας που μέσω του ανεκδιήγητου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων βρίσκεται σε εξέλιξη.
Στο ίδιο δημοσίευμα, ένας από τους διαπλεγμένους εκδότες κι εργολάβους, φέρεται να χαρακτηρίζει «απλουστευτική» την ιδέα της φορολόγησης των μεγάλων επιχειρήσεων οι οποίες, λέει, πάντα θα καταφέρνουν να ξεφεύγουν, χαρακτηρίζοντας «αναρχικούς» τους πολίτες που αρνούνταν να πληρώσουν τα διόδια στους υπερκοστολογημένους αυτοκινητόδρομους τους οποίους κατασκευάζουν οι εταιρείες του.
Εν τω μεταξύ, το δελτίο αυτοκτονιών βαίνει ανοδικό, αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από το 2009 έως το 2011 τα περιστατικά αυτοκτονιών σημείωσαν αύξηση της τάξης του 37%.
Σε αναμονή της εξέλιξης των δεικτών θνησιμότητας στα δημόσια νοσοκομεία, με τι καρδιά να 'καυχηθείς' «καλά Χριστούγεννα»?
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Εν τω μεταξύ, το δελτίο αυτοκτονιών βαίνει ανοδικό, αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από το 2009 έως το 2011 τα περιστατικά αυτοκτονιών σημείωσαν αύξηση της τάξης του 37%.
Σε αναμονή της εξέλιξης των δεικτών θνησιμότητας στα δημόσια νοσοκομεία, με τι καρδιά να 'καυχηθείς' «καλά Χριστούγεννα»?
