Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Γιάννης Παπαζαχαρίας | Η Δασική Πυρκαγιά στον Όλυμπο (Αύγουστος – Σεπτέμβριος 2013)

Έχουν βγει πολλοί και διάφοροι τις τελευταίες ημέρες και κατακρίνουν την Πυροσβεστική, τους Πυροσβέστες, το Δήμο Δίου – Ολύμπου καθώς και τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου για την Πυρκαγιά που ξέσπασε στην απόκρημνη και άβατη Δασική θέση Γομαροστάλι και επεκτάθηκε στο Παλαιομονάστηρο, στον Όλυμπο.
Για να πάρουμε όμως τα γεγονότα με την σειρά:

- Η Δασική Πυρκαγιά ξέσπασε στις 20 Αυγούστου, στη θέση Γομαροστάλι από φυσικά αίτια, λογικά από κεραυνό. Άμεση ήταν η κινητοποίηση της Πυροσβεστικής με την αποστολή πεζοπόρων τμημάτων κατά μήκος του δρόμου καθώς και με τις συνεχόμενες ρίψεις νερού με ελικόπτερο.
– Στην ευρύτερη περιοχή της αρχικής πυρκαγιάς, στη θέση Παλαιομονάστηρο υπήρξε αναζωπύρωση της φωτιάς στις 25 Σεπτεμβρίου. Όλο το χρονικό διάστημα οι δυνάμεις της πυροσβεστικής δεν εγκατέλειψαν την φωτιά που ήταν έρπουσα, δηλαδή έκαιγε πευκοβελόνες και χούμο (στον υπόροφο δλδ)
– Στις 25 Σεπτεμβρίου ζητήθηκε να επιχειρήσουν και πυροσβεστικά αεροσκάφη που ναι μεν ήρθαν να κάνουν δοκιμαστικές ρίψεις αλλά λόγω της μορφολογίας του εδάφους δεν κατέστη δυνατό να επιχειρήσουν
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πως η πυροσβεστική έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να συνδράμει στο έργο της κατάσβεσης. Όσον αφορά την συνδρομή του φορέα διαχείρισης και του Δήμου Δίου – Ολύμπου να ξεκαθαρίσουμε πως εδώ τουλάχιστον και μία 15ετία ο μόνος φορέας που εμπλέκεται στην κατάσβεση και των δασικών πυρκαγιών είναι η πυροσβεστική. Το να αναζητούνται ευθύνες σε άλλους φορείς είναι τουλάχιστον επικίνδυνο.
Τέτοιες πυρκαγιές όπως αυτή του Ολύμπου πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φυσικές καταστροφές και θα τολμήσω να πω και ως φυσική εξέλιξη. Η διαδοχή των δασικών ειδών στην περιοχή είχε φτάσει στο τέλος μιας και μετά την δασική πεύκη δεν υπάρχει άλλο είδος να τα διαδεχθεί. Επομένως μιλάμε για φυσική εξέλιξη.
Αναζητώντας τη βιβλιογραφία για τις δασικές πυρκαγιές βλέπουμε πως η συγκεκριμένη αποτελεί μια τυπική μορφή έρπουσας πυρκαγιάς που έκαψε τον βελονοτάπητα και τα κατακείμενα ξερά υπολείμματα. Στα δάση πεύκης στην χώρα μας – άρα και εδώ – δεν υπάρχουν στον υπόροφο θάμνοι και χόρτα αλλά μόνο βελονοτάπητας . Το μόνο που κάνει η έρπουσα φωτιά είναι να καίει τον τάπητα και να μαυρίζει τον κορμό με αποτέλεσμα σε κάποια από τα δέντρα – λόγω και της κλίσης της περιοχής – να νεκρώνεται η κόμη τους. Κατά τον Δημητρακόπουλο (Καθηγητή Δασολογίας) δε τέτοιες πυρκαγιές βοηθούν και στη φυσική αναγέννηση του δάσους. Παράλληλα θα πρέπει να τονισθεί πως ανά τον κόσμο σε μεγάλες δασικές εκτάσεις πεύκης χρησιμοποιείται και η ελεγχόμενη καύση του βελονοτάπητα ως μέσο προστασίας.
Τέλος και επειδή το θέμα είναι τεράστιο και δεν υπάρχει λόγος περαιτέρω ανάλυσης να ξεκαθαρίσουμε το εξής:
– Η έννοια της άποψης στην Ελλάδα έχει ξεφτιλιστεί. Άνετα από τον ίδιο «πυρηνικό επιστήμονα» θα μπορούσες να ακούσεις άποψη για την… εξάρθρωση της Χ.Α. μέχρι και την κατάσβεση της φωτιάς στον Όλυμπο. Κάποιοι πιο προχωρημένοι στα χαΐρια έλεγαν πως αν ανέβαιναν αυτοί θα σκαρφάλωναν και θα έσβηναν μόνοι τους την φωτιά. Με την ίδια λογική και εγώ τρέχω πιο γρήγορα από τον Μπεν Τζόνσον αλλά δε του το λέω!
– Από την αρχή της φωτιάς στόχος της πυροσβεστικής – και πολύ σωστά μάλιστα – ήταν να συντηρήσει την φωτιά στον συγκεκριμένο χώρο ώστε να πέσει η θερμοκρασία και να βρέξει. Απόλυτα σωστή και φυσιολογική τακτική. Θεωρώ λάθος για εμένα το στήσιμο εγκαταστάσεων μέσα στην φωτιά με πυροσβέστες και παρακινδυνευμένο για τις ζωές των πυροσβεστών την κίνηση αυτή. Είναι σαν να πετάς ένα παγάκι στον ωκεανό και να στέλνεις τους ναυαγοσώστες να το βγάλουν. Υπερβάλλον ζήλος μάλλον…
Τέτοιες φωτιές κατά το παρελθόν έκαιγαν επί χρόνια στο βουνό.
Υπερβολικές οι υψηλές θεωρίες από μακριά και τα κουτσομπολιά. Θεωρώ πως η πυροσβεστική έκανε σωστά τη δουλειά της και της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.
Άλλωστε – για όσους πιστεύουν – οι φυσικές καταστροφές προέρχονται από το Θεό. Ε, με το Θεό δεν μπορείς να τα βάλεις!
Αν δεν πιστεύουν στο Θεό και θεωρούν πως με ανθρώπινα μέσα σβήνονται αυτές οι φωτιές, ας πήγαιναν μόνοι τους να την σβήσουν! Νισάφι πια!