του
Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή
Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ
«Η
χώρα μας βρίσκεται στην ανηφόρα αλλά και στην τελική της στροφή». Αυτή
ήταν μια από τις εναρκτήριες προτάσεις της ομιλίας του Ε. Βενιζέλου στη ΔΕΘ,
προς τους φορείς της πόλης
την Κυριακή που μας πέρασε.
Κάτι παρόμοιο πίστευαν και οι τρεις πρώτοι ορειβάτες οι
Κάκκαλος, Bovi και Boissonas, όταν κατενθουσιασμένοι
νόμιζαν ότι πάτησαν την κορυφή του Ολύμπου στις αρχές του Αυγούστου του 1913.
Μόλις όμως σκόρπισαν τα σύννεφα γύρω τους, τότε διαπίστωσαν ότι η υψηλότερη
κορυφή ήταν μόλις κάτι δεκάδες μέτρα πιο μακριά!
Με 16 δις ευρώ το 2013 προσθήκη στο
χρέος μας, λόγω του συνολικού ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού, με
δανειακές ανάγκες το 2014 που ανέρχονται τουλάχιστον στα 4 δις ευρώ και με
πιθανό πρωτογενές πλεόνασμα, που μετά βίας θα καλύψεις το 1/10 των δαπανών του
κρατικού προϋπολογισμού του 2014 για τόκους, εύλογα τίθεται το ακόλουθο ερώτημα:
Μήπως όσοι υποστηρίζουν ότι η ελληνική κρίση βρίσκεται στη
τελευταία της ανηφόρα δε βλέπουν τα παραπάνω «σύννεφα», που βρίσκονται στην
κορυφή της, πριν ή μετά τη στροφή που ανέφερε ο κος Βενιζέλος;
«Ούτε υπάρχει
ούτε υπήρχε plan B και όποιος το ισχυρίζεται αυτό ή δεν
καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του ή λέει ψέματα». Αυτά περίπου τόνισε ακολούθως
ο κος Ε. Βενιζέλος.
Αν δεν υπήρχε Plan B, τότε γιατί ήταν τόσο
ενδοτικοί οι πολυπράγμονες ηγέτες μας στα όσα ζητούσε η τρόικα, μιας και η
άταχτη χρεοκοπία της χώρας εκτός ευρώ, θα προκαλούσε δυσθεόρατα προβλήματα στην
ίδια την ευρωζώνη;
Αν λοιπόν οι πολιτικοί μας ήταν πεπεισμένοι για την
ανυπαρξία οποιουδήποτε Plan B, τότε
κινδυνεύουν να κατηγορηθούν τουλάχιστον για άγνοια, δειλία και για κακή
εκτίμηση ενός ανύπαρκτου –κατά τους ίδιους– κινδύνου, με απόηχο στα όσα με τόσο
ευκολία δεχθήκαμε! Οπότε, γιατί υπέγραψαν τέτοιας μορφής Μνημόνια χωρίς να
διαπραγματευθούν σκληρά, εφόσον αισθάνονταν σίγουροι ότι το όποιο Plan B ήταν
μύθος;
Ενημερώνουμε όμως τους έμπειρους
πολιτικούς μας ότι υπήρχε για την Ελλάδα (όπως και εξακολουθεί να υφίσταται) Plan B, που θα στοίχιζε στην
ευρωζώνη 1 τρις περίπου ευρώ, πριν το 2012, σύμφωνα με σχετική μελέτη του
Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF) του κου Τ. Νταλάρα. Τέτοιας μορφής μελέτες δεν εξυπηρετούν
απλά ακαδημαϊκούς-ερευνητικούς σκοπούς, άλλα κάποιους διαφορετικούς, που
ενδεχομένως αδυνατούν να κατανοήσουν όσοι υποστηρίζουν την ανυπαρξία εναλλακτικών
σχεδίων για την ελληνική οικονομία. Δηλώσεις επίσης, των Γιούγκερ, Σόιμπλε και
άλλων αξιωματούχων, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τέτοιων πλάνων. Παρόμοιες θέσεις
διατυπώνονται και σε μελέτες διαφόρων κέντρων ερευνών (π.χ. IFO Γερμανίας),
που ενδεχομένως αγνοούν ή υποβαθμίζουν ο ιδικοί μας κυβερνώντες.
Δεν υπάρχει σοβαρό κέντρο ερευνών ή πολιτικός σχηματισμός
στην ΕΕ, που να μην έχει διερευνήσει και
μη θεωρεί ως ένα ενδεχόμενο σενάριο, την ενεργοποίηση ενός Plan B για
την Ελλάδα, έχοντας ως δεδομένο την οικονομική κατάσταση της χώρας και το
μοναδικό σε έκταση δημόσιο χρέος της.
Tι
επέτυχαν οι εταίροι μας με τις έως σήμερα κινήσεις και την ανεκδιήγητη
ενδοτικότητα της ελληνικής κυβέρνησης, ενόψει της υφέρπουσας απειλής για ένα Plan B; Το ενδεχόμενο εφαρμογής μιας
άλλης λύσης στο μέλλον, χωρίς μεγάλο πια κόστος για την ευρωζώνη (δηλώσεις
Σόιμπλε) και μοναδικό πια κόστος για την Ελλάδα, αφού η χώρα είναι πια δεμένη χειροπόδαρα
με τα διάφορα Μνημόνια και η ΕΕ πολύ πιο έτοιμη για να το αντιμετωπίσει.
Αν λοιπόν το όποιο Plan B θεωρείται ψέμα ή εικονική
πραγματικότητα, τότε οι κυβερνώντες μετά το 2009 επιεικώς χαρακτηρίζονται για
κενό στρατηγικής σκέψης, αφού δεν καταλάβαιναν αυτοί μάλλον οι ίδιοι, τι
συνέβαινε γύρω τους!
