.jpg)
«Από ανθρώπους (σ.σ Στανίση, Κοντολάζος, Καρουσάκη) μπορείς να διδαχθείς ήθος και αξιοπρέπεια μέσα σε 10''»
-«Η πρωτεύουσα της νύχτας (πλέον) είναι η επαρχία»
-«Υπάρχει ένας άγραφος νόμος που λέει πως η τέχνη αντικατοπτρίζει το status quo της εκάστοτε εποχής»
-«Αδυναμία έχω (πιστεύω όπως όλες οι Ελληνίδες λαϊκές τραγουδίστριες) στην μοναδική Πάολα με τη οποία και πρωτίστως θα ήθελα να συνεργαστώ»
-«Το "εξαφανίσου" (σ.σ το δικό της τραγούδι) ήδη παίζεται στα μαγαζιά και ο κόσμος έχει θετική ανταπόκριση»
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο
«Αν δεν γεννηθείς αστέρι η ζωή πως περιμένεις να σε ξέρει...πως αν δε γεννηθείς βοριάς πως θα διώξεις τα σκοτάδια της καρδιάς», είχε τραγουδήσει κάποτε η Κατερίνα Κούκα... Στην περίπτωση της Γιάννας Λεοχάρη δεν ισχύει γιατί πολύ απλά έχει γεννηθεί αστέρι....Η ίδια μιλάει στο Πινάκιο για την παρουσία της στο χώρο της μουσικής και πως μπορεί να επιβιώσει κανείς σε καιρούς κρίσης. Στην συνέντευξη-συζήτηση που ακολουθεί θα αντιληφθείτε πως η Γιάννα διακατέχεται από ηθική και σεβασμό, αξίες που «κληρονόμησε» από την οικογένεια της και της καλλιέργησε η ίδια.
Μιλάει με στόμφο και θαυμασμό για την Ελένη Καρουσάκη και για τον Δημήτρη Κοντολάζο, ενώ μοιράζεται μαζί μας ένα μικρό περιστατικό ανάμεσα σε εκείνη και την Μεγάλη Κατερίνα Στανίση.
Η ίδια εδώ και λίγο καιρό έχει ερμηνεύει το δικό της κομμάτι το «Άντε και...εξαφανίσου» (σε στίχους και μουσική του Γιώργου Στεφανή) και πλέει σε πελάγη ευτυχίας καθώς βλέπει ότι τα όνειρα της ένα-ένα γίνονται πραγματικότητα.
Μας αποκαλύπτει επίσης πως η «πρωτεύουσα της νύχτας» είναι η περιφέρεια και όχι η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη.
Διαβάστε την συνέντευξη που ακολουθεί γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι την Γιάννα Λεοχάρη θα την ακούσετε πολλές φορές στο μέλλον...
Γιάννα είσαι μια νεαρή κοπέλα που ακολουθείς το όνειρο σου που δεν είναι άλλο από το τραγούδι...Όμως οι εποχές αυτές δεν είναι δύσκολες για πρίγκιπες ή αν προτιμάς για πριγκίπισσες;
.jpg)
«Όντως ζούμε στην εποχή που είμαστε είδος πολυτελείας.
Το ποσοστό των ανθρώπων που διασκεδάζει έχει πλέον συρρικνωθεί. εμείς οι καλλιτέχνες το μόνο που μπορούμε να κάνουμε από τη πλευρά μας, είναι όσο γίνεται να κρατάμε ψηλά τον πήχη στη ποιότητα της διασκέδασης ,πηγαίνοντας κόντρα σε αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας».
Φαίνεται πως το λαϊκό τραγούδι τα χρόνια της κρίσης κερδίζει έδαφος και όλο και περισσότερο ο κόσμος στρέφεται σε αυτό; Που οφείλεται αυτή η μεταστροφή σύμφωνα με την γνώμη σου;
«Υπάρχει ένας άγραφος νόμος που λέει πως η τέχνη αντικατοπτρίζει το status quo της εκάστοτε εποχής. Από τα παλαιότερα χρόνια έχουμε μάθει στη Ελλάδα ότι η μουσική εξέφραζε την ξενιτιά, τον πόνο και την μεγάλη επιθυμία για επαναπατρισμό , όχι βέβαια σε τέτοιο μέγεθος αλλά κάτι τέτοιο συμβαίνει και σήμερα. βλέπουμε πολλά κομμάτια με αφυπνιστικό στίχο ή πολιτικοποιημένο περιεχόμενο ίσως αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα δώρα της κρίσης».
Πως και ασχολήθηκες με το τραγούδι; Είχες κάποια ώθηση από το σπίτι;
«Είμαι τραγουδίστρια τρίτης γενιάς και από μικρή μεγαλώνω με μουσική καθώς όλοι στο σπίτι μου τραγουδούσαν...»
Δεν έχεις αντιμετωπίσει συμπεριφορές του στυλ... «έλα μωρε ακόμη μια που θέλει να γίνει τραγουδίστρια»...πως έχει αντιδράσει;
«Το ‘χω ζήσει πολλές φορές. τα άτομα που συνήθως το κάνουν αυτό είναι αυτάρεσκοι άνθρωποι οι οποίοι κατά βάθος ζηλεύουν αυτόν που είναι στη πίστα και θα έδιναν τα πάντα να είναι στη θέση του έστω και για ένα λεπτό.
Οι χειρότεροι δε της εν λόγω κατηγορίας είναι είτε ερασιτέχνες είτε επαγγελματίες με ερασιτεχνική νοοτροπία. Ο ακομπλεξάριστος ακροατής δίνει μόνο αγάπη στον καλλιτέχνη».
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
pinakio.blogspot.gr/
