Η «Ειρήνη» του Αριστοφάνη από το Κ.Θ.Β.Ε. στο Φεστιβάλ Ολύμπου

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον αποστολέα του μηνύματος.... ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΛΥΜΠΟΥ

Της Ευαγγελίας Ράπτου - Στεργιούλα*

Στο αρχαίο θέατρο του Δίου δόθηκε το Σάββατο η παράσταση της «Ειρήνης» του Αριστοφάνους από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η παράσταση προσέφερε το γέλιο των θεατών

μικρών και μεγάλων. Οι αστεϊσμοί, οι βωμολοχίες, το προκλητικό λεξιλόγιο έδιναν και έπαιρναν. Το θέαμα άκρως λαϊκό, κέρδισε τον ηχητικό έπαινο των χειροκροτημάτων και στη διάρκεια της παράστασης και στο τέλος. Ακόμα και όταν η βροχή υποχρέωνε όλους να τ’ αφήσουν στη μέση, όλοι έδειξαν «τίμιοι», κατά τον χαρακτηρισμό που από σκηνής αποδόθηκε από τον πρωταγωνιστή Χαραλαμπόπουλο στο κοινό, και συνέχισαν να παρακολουθούν την παράσταση, είτε προστατεύοντας το κεφάλι τους με ό,τι «κάλυμμα» εύρισκαν, είτε μένοντας απροστάτευτοι στην πυκνή και χοντρή βροχή. «Ευτυχώς που δεν έκανε ψύχρα», κατά τα λεγόμενο του ίδιου ηθοποιού.

 Το σκηνικό και τα κουστούμια ευχάριστα. Οι χορευτικές παραστάσεις έδιναν γεύση από μιούζικαλ. Όπου γίνεται συνδυασμός λόγου, μουσικής και χορού,  η επιτυχία είναι σχεδόν εξασφαλισμένη.

Την παράσταση παρακολουθούσε και ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος, που σύμφωνα με πληροφορίες, ως κριτικός τη χαρακτήρισε χαριτωμένη, αλλά έσπευσε να τονίσει ότι: Ο Ερμής πότε δεν είχε θηλυπρεπή χαρακτήρα. Διαπλεκόμενος ναι, μιζαδόρος, σελέμπριτι ναι.

Από άλλες κριτικές δανειζόμενη τις σκέψεις, δεν έχω παρά να συμφωνήσω. Σας μεταφέρω μερικές από αυτές.

Ο Τρυγαίος ήταν ένας τύπος πολύ συμπαθής και είχε άμεση επικοινωνία με το κοινό. Ο Ερμής, όμως; Αυτός ξάφνιασε; Έτσι ήταν ο Θεός Ερμής; Πώς αλλοιώθηκε η εικόνα που είχαμε γι’ αυτόν! Αδερφή «κραγμένη», σκηνοθετική αδεία. Κόλπα και νάζια, σκέρτσα και καμώματα, τσαλίμια και κουνήματα. Έναν τέτοιο ή μια τέτοια βλέπουμε στον δρόμο και δεν «χορταίνουμε» να τον/την βλέπουμε, πόσο μάλλον στο θέατρο όταν πρόκειται για επιτηδευμένη παρουσίαση και έχουμε και όλη την άνεση  να την γευτούμε «με τα μάτια» και να την «ακούσουμε» μ’ αυτά. Τέλεια η ηθοποιία. Ο Φάνης Μουρατίδης αποδείχτηκε έξοχος υποκριτής στο είδος αυτό. Αλλά ο Ερμής τραβεστί; Δεν είναι, όχι λίγο, αλλά πολύ τραβηγμένο;

Και άλλα ακόμη «τραβηγμένα»: πόσα λυρικά ακούσματα δεν είχαμε! Και τι δεν ακούσαμε; Ελύτη, καλιαρντά (την αργκό των ομοφύλων), τη Δέσπω Μπότση με το «Αχός βαρύς ακούγεται..», Νίκο Γκάτσο, Λέιντι Γκάγκα, «Η Ράζα η ναζιάρα», συνταγές από τον Δ. Σκαρμούτσου, αναφορά στις νέες «Ερμές». Ακόμη ακούσαμε και τον χαρακτηρισμό του Ερμή προς τον Τρυγαίο «Τσοχατζότεκνο» και τη νέα κατοικία του Δία στο facebook. Ακούσαμε, τέλος, στην Παράβαση του Γ. Κωνσταντίινου το «Μινόρε της αυγής», το Felicita των Al Bano και Romina Power, το «ντιρλαντά», ένα πλούσιο ποτ πουρί.

Πώς είδαν την παράσταση, τελικά, οι θεατές, αυτό μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Γιατί άλλη η πρώτη εντύπωση και άλλη η τελική. Ο θεατής φεύγει με χαρά, ενθουσιασμένος, χαμογελαστός, φορτωμένος με ένα στυλάκι «αλανιάς», αλλά όταν πάει σπίτι του και αναλογιστεί τι είδε το βράδυ τούτο, σίγουρα να προσπαθήσει θα βρει στοιχεία σύνδεσης με το αρχικό υποσχόμενο και προσδοκώμενο θέαμα και θέμα της Ειρήνης του Αριστοφάνη.

● Επιμέλεια: Ευαγγελία Ράπτου-Στεργιούλα, Καθηγήτρια Ελληνικής Φιλολογίας, Υπ. Διδάκτωρ στον Τομέα Γλώσσας Θεάτρου και Πολιτισμού Παν. Αιγαίου

● Το φωτορεπορτάζ είναι του Ευριπίδη Θεοδοσίου