Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Φυσικά.
Το πρώτο θερινό τμήμα της Βουλής βρισκόταν στη δεύτερη από τις τρεις ταραχώδεις ημέρες συνεδρίασής της σε Ολομέλεια, συζητώντας δύο σημαντικά για τη χώρα και την κοινωνία νομοσχέδια (για τον τουρισμό και τα αυθαίρετα) επί των οποίων δύσκολα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς – αλλά στην Ελλάδα διαφωνούμε για να διαφωνούμε (με το θέμα θα ασχοληθούμε σε επόμενο σημείωμα).
Έτσι, οι δύο σημαντικές ειδήσεις πήγαν άκλαυτες.
Την Τετάρτη, λοιπόν, 31 Ιουλίου, έξι τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη (4 F-4 και 2 F-16), πέταξαν πάνω από τους Φούρνους και αναχαιτίστηκαν από τους άνδρες της Πολεμικής μας Αεροπορίας.
Την ίδια μέρα, στη μακρινή Βραζιλία, σημειώνοντας σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας, καθώς οι πρώτοι ζητούσαν την παραίτηση του κυβερνήτη του Σάο Πάολο, κατηγορούμενου για διασπάθιση δημοσίου χρήματος.
Η αστυνομία προέβη σε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και σπρέι πιπεριού, με τους διαδηλωτές να κατηγορούν τις αρχές για υπερβολική χρήση βίας και να ζητούν να διαλυθεί ο παραστρατιωτικός βραχίονας της βραζιλιάνικης αστυνομίας.
Τι είναι αυτό που συνδέει τα δύο γεγονότα, τα οποία εξαφανίστηκαν από την ειδησεογραφία (και οπωσδήποτε δεν συνδέθηκαν);
Όσον αφορά στο πρώτο:
Όλοι γνωρίζουμε ότι για να αντιμετωπίζονται οι τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, εκτός από αεροπόρους και αεροπλάνα χρειαζόμαστε και καύσιμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται σε όσους εμφανίζονται διατεθειμένοι να τον πιστέψουν πως θα ακυρώσει το μνημόνιο και θα επαναδιαπραγματευθεί τη δανειακή σύμβαση.
Ως εδώ, καλά.
Εξακολουθεί, όμως, να μην απαντά στο ερώτημα «τι θα γίνει αν αποτύχει στη διαπραγμάτευσή του και η χώρα βρεθεί εκτός ευρώ – και επομένως χωρίς δυνατότητα να εισάγει φάρμακα, καύσιμα και πρώτες ύλες».
Ο ίδιος ο πρόεδρός του, όπως και όλα τα στελέχη και όπως προκύπτει και από την Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού του Συνεδρίου, δηλώνουν πως είναι «έτοιμοι να αναμετρηθούν με την χειρότερη εκδοχή» ή «με οποιαδήποτε εξέλιξη», ότι θα αντιμετωπίσουν «τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε», ενώ καταλήγουν με την (επαναλαμβανόμενη) βεβαιότητα ότι «σε κάθε περίπτωση ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει».
Αυτό το τελευταίο ακούγεται ασαφές (άλλωστε όσοι επιλέξουν τον ΣΥΡΙΖΑ θα το κάνουν για την «καλύτερη εκδοχή» και δε νομίζω να δεσμεύονται για τη «χειρότερη»), αλλά όπως φαίνεται δεν λέγεται τυχαία.
Με δεδομένο, ότι για να αναχαιτίζονται τα τουρκικά μαχητικά στο Αιγαίο χρειάζονται καύσιμα και με δεδομένο ότι δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα αποφασίσει να καταληφθεί η χώρα από τους Τούρκους, τα πράγματα αναμένεται να εξελιχθούν ως εξής:
Για να αγοράσουμε καύσιμα όταν δεν θα μπορούμε να τα εισαγάγουμε, θα πρέπει να πληρώνουμε μετρητοίς.
Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την αναστολή καταβολής μισθών και συντάξεων, ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα (από τα περίφημα «αυτά που βγάζουμε») για τον ανεφοδιασμό των αεροπλάνων μας.
Οπότε, θα μπουν όλοι στα συσσίτια και… τα σκυλιά δεμένα.
Αυτή τη «στήριξη» του λαού έχει κατά νου ο ΣΥΡΙΖΑ.
Απλά, όταν θα συμβεί, θα μας θυμίσει πως είχαμε προειδοποιηθεί για τη «χειρότερη εκδοχή» με την οποία θα εκαλούμεθα να αναμετρηθούμε όλοι.
Πάμε τώρα στη δεύτερη είδηση, αυτή που αφορά στη Βραζιλία.
Εκεί, έχουν κλείσει δύο μήνες διαδηλώσεων κατά της διαφθοράς, οι διαδηλωτές ψεκάζονται με σπρέι πιπεριού και υφίστανται τη βία του παραστρατιωτικού σκέλους της αστυνομίας, ενώ αναφορές στη φτώχεια και στη διαφθορά έκανε και ο Πάπας κατά την πρόσφατη επίσκεψή του.
Ναι, αλλά τον Δεκέμβριο του 2012, ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε την Βραζιλία και μας είπε πως «ένας από τους πρωταρχικούς σκοπούς της επίσκεψης στη Βραζιλία είναι να αξιολογηθεί η εμπειρία για το πώς η χώρα, 10 χρόνια πριν, κατάφερε από τα πρόθυρα της κοινωνικής κρίσης, στην οποία την είχαν οδηγήσει ακραίες φιλελεύθερες πολιτικές, να οδηγηθεί σε μια συντεταγμένη δημοκρατική έξοδο από την κρίση, με αναδιανομή του πλούτου, αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας και παραγωγική ανασυγκρότηση».
Έτσι ακριβώς.
Μάλιστα, από τη Βραζιλία ο ΣΥΡΙΖΑ μας ενημέρωσε πως «αυτή η μεγάλη σύμμαχος χώρα», «δεν είναι διατεθειμένη να συνεχίζει να χρηματοδοτεί ένα πρόγραμμα που βυθίζει στη φτώχεια τον Ελληνικό λαό».
Όπως και συνέβη.
Επίσης την Τετάρτη, 31 Ιουλίου, πληροφορηθήκαμε ότι ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας (και δέκα ακόμη χωρών) στο ΔΝΤ Πάουλο Νογκέιρα Μπατίστα, δεν στήριξε την απόφαση του Ταμείου για την εκταμίευση της δόσης προς την Ελλάδα, κατηγορώντας τη χώρα μας ότι η εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού προγράμματος κρίνεται «μη ικανοποιητική σχεδόν σε όλους τους τομείς».
Προφανώς, προς μεγάλη ικανοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ (που παρ’ όλα αυτά ασκεί την κριτική του εκ του ασφαλούς και στρογγυλοκαθισμένος πάνω στη δόση).
Δυστυχώς, όμως, για τον ΣΥΡΙΖΑ, οι δέκα χώρες διευκρίνισαν πως δεν είχαν δώσει τέτοια εντολή στον Μπατίστα.
Και την επομένη, 1 Αυγούστου, η Βραζιλία, ανακάλεσε τον Μπατίστα από εκπρόσωπό της στο ΔΝΤ, με τον υπουργό των Οικονομικών της χώρας Γκίντου Μαντέγκα να τηλεφωνεί στην κ. Λαγκάρντ για να της δηλώσει ότι ο κύριος αυτός ενεργούσε αυτοβούλως και χωρίς την έγκριση της χώρας του.
Επί όλων αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πει το παραμικρό.
Σ’ αυτούς τους δύο μήνες των διαδηλώσεων, έχει εκδώσει ανακοινώσεις ων ουκ έστιν αριθμός, αλλά ούτε μία για τη Βραζιλία (αν εξαιρέσουμε μια ανακοίνωση των Νέων ΣΥΡΡΙΖΑ, όπου απλώς συνδέονταν τα γεγονότα στη Βραζιλία με αυτά στο… Πάρκο Γκεζί στην Τουρκία, όπως ακριβώς είχε πράξει και ο Ερντογάν)!
Αλλά όταν δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις χάνονται από το προσκήνιο (αν και οι δημοσιογράφοι έχουν την υποχρέωση της έγκαιρης προειδοποίησης), είναι βέβαιο ότι μας περιμένουν ακόμη περισσότερα δεινά…
Υ.Γ. Την Πέμπτη, 1 Αυγούστου, η Βουλή της Ουρουγουάης ενέκρινε τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας και αν και η Γερουσία δώσει την έγκρισή της, τότε η χώρα αυτή θα είναι η πρώτη στον κόσμο που θα ελέγχει την παραγωγή και την πώληση της κάνναβης. Η έγκριση δόθηκε χάρη στις ψήφους του Frente Amplio (FA, Αριστερά στην Εξουσία), η οποία έχει την πλειοψηφία στη Γερουσία της Ουρουγουάης. Βλέπω νέο σύμμαχο στον ορίζοντα για τον ΣΥΡΙΖΑ…
