ΤΑ OMORFA TAXIDIA της εφημερίδας Μακεδονίας στα λασπόλουτρα Κίτρους

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον αποστολέα του μηνύματος.... Απόστολο Λάγιο

 ΤΑ <OMORFA TAXIDIA> της εφημερίδας Μακεδονίας στα λασπόλουτρα Κίτρους καλεσμένα του δημοσιογράφου Λάγιου Απόστολου.
Θα φανταζόσασταν ποτέ, ότι μερικές εκατοντάδες τ.μ. θολού και πολύ αλμυρού νερού, με επιπλέον

άφθονη κατάμαυρη λάσπη στον πυθμένα του, θα μπορούσαν να κρύβουν έναν «θησαυρό»;
Σε μικρή απόσταση από τη Θεσσαλονίκη, λιγότερη από μια ώρα με το ΙΧ (45 χλμ), και δίπλα στο λιμάνι της αρχαίας Πύδνας, βρίσκονται οι Αλυκές Κίτρους στο Νομό Πιερίας. Εδώ -εκτός από τις πολύ όμορφες παραλίες- υπάρχει το δεύτερο μεγαλύτερο μετά το Μεσολόγγι εργοστάσιο παραγωγής αλατιού στην Ελλάδα. Για την παραγωγή του αλατιού υπάρχουν τα λεγόμενα «τηγάνια» ή « θερμάστρες», δηλαδή υπαίθριοι ελεγχόμενοι χώροι αποθήκευσης θαλασσινού νερού πριν την επεξεργασία του σε αλάτι. 

Η εταιρία «Αλυκές Α.Ε.» παραχώρησε δύο από αυτούς τους χώρους δωρεάν, για υδροθεραπεία στους λουόμενους. Οι λουόμενοι είναι ελάχιστοι, μεγάλης ηλικίας στην πλειοψηφία τους, και το κυριότερο δεν θέλουν και μεγάλη δημοσιοποίηση του κρυφού τους παραδείσου, διότι όπως λένε θα χάσουν την ησυχία τους...

Μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία μας και έμαθαν την ιδιότητά μας, άρχισαν τα όργανα: «Τι ήρθατε τώρα εδώ εσείς οι δημοσιογράφοι; Για να το μάθουν και άλλοι αυτό το μέρος και να χάσουμε την ησυχία μας; Να το μάθουν και οι ξένοι και να κάνουν μπάνιο στα νερά μας. Και μετά να μπει και εισιτήριο και να ήμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε; Ή μήπως δεν ξέρουμε ότι θα τα αρπάξετε και εσείς που θα το διαφημίσετε..»; Αυτά και άλλα πολλά ακούσαμε από μερικούς λουόμενους που εκείνη την ώρα έκαναν τα λασπόλουτρα τους στις Αλυκές της Πιερίας. Θέλουν τον παράδεισο μόνο για πάρτη τους. Οι λέξεις «ανάπτυξη», «προβολή», «θέσεις εργασίας», « εισροή συναλλάγματος», « να βρουν θεραπεία και άλλοι», μάλλον δεν τους λέει τίποτα. Εμείς να περνάμε καλά και τζάμπα, και ας καίγονται οι υπόλοιποι.

έβαια από την πλευρά τους δεν έχουν άδικο, αφού βιώνουν χωρίς κόστος τις εκπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητες που τους προσφέρει αυτό το μέρος. Πραγματικά ένας «μαύρος θησαυρός» υγείας, ευεξίας, τόνωσης και χαλάρωσης ταυτόχρονα. Η 20λεπτη παραμονή στο αλμυρό νερό και η επάλειψη κατόπιν με μαύρη λάσπη με ταυτόχρονη έκθεση στον ήλιο, ενδείκνυται για κακώσεις του σώματος, ακμή, μύκητες, ρευματικές, ορθοπεδικές, δερματολογικές, νευρολογικές κ.α. παθήσεις. Οι θεραπευτικές ιδιότητες αποδίδονται στην άνωση του νερού λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι (όπως στη Νεκρά Θάλασσα) και στην ιαματική λάσπη η οποία περιέχει ανόργανα συστατικά και αντισηπτική ικανότητα. 
Οι ξένοι που κάνουν τις διακοπές τους στην περιοχή, κυρίως Ούγγροι και Γερμανοί το έχουν μάθει και πηγαίνουν τακτικά. Πηγαίνουν μάλιστα με τα μικρά τους παιδιά και καθώς οι περισσότεροι μπαίνουν στο νερό γυμνοί προκαλούν τα σχόλια των σεμνότυφων. Το τοπίο είναι σχεδόν σεληνιακό, αφού εκτός από τα «τηγάνια», και τα αναχώματά τους δεν υπάρχει κάποια άλλη ανθρώπινη παρέμβαση.
Δυστυχώς ο χώρος δεν είναι οργανωμένος και ας φωνάζουν οι τωρινοί λουόμενοι ότι πρέπει να παραμείνει έτσι. Οι υπεύθυνοι οφείλουν να οργανώσουν άμεσα το χώρο έστω και με κάποιο μικρό αντίτιμο, για το καλό όλων. Τόσο των επισκεπτών, που θα έχουν αξιοπρεπείς και ποιο ανθρώπινες συνθήκες, αλλά και της τοπικής κοινωνίας που θα δει τον τόπο της να αναπτύσσεται.

Είναι απαράδεκτο σε τέτοιο χώρο που θα μπορούσε να προσελκύσει χιλιάδες τουρίστες για θεραπείες, και να μην υπάρχει μια τουαλέτα, ένας κάδος σκουπιδιών, ένας χώρος να αλλάξεις τα ρούχα σου, κάποιες σεζλόνγκ, ομπρέλες, κάποιο κατάστημα να πιεις ή να φας κάτι. Ακόμη και κατάστημα πώλησης λάσπης, σουβενίρ, αλατιού, αλλά και ξενοδοχείο ή ξενώνας. Είναι τραγικό να βλέπεις ένα αναπηρικό καρότσι με Γερμανίδα τουρίστρια, και να αγκομαχούν οι συνοδοί της να ανεβάσουν το καρότσι στο ανάχωμα.(φώτο) 
Στην Νεκρά θάλασσα στο Ισραήλ ανάλογη κατάσταση παράγει απίστευτο πλούτο για την ντόπια κοινωνία και την χώρα γενικότερα. 
Σήμερα η λιμνοθάλασσα της Αλυκής είναι προστατευμένη περιοχή ενώ η παραγωγή αλατιού φτάνει τους 40.000 τόνους το χρόνο και διαρκεί από το Μάρτιο ως τον Οκτώβριο.