Του Κώστα Σορώτου – προπονητή του Πιερικού Αρχελάου
Μετά την απουσία μου τη περασμένη εβδομάδα λόγω αυξημένων υποχρεώσεων εξαιτίας της μετακόμισης μου στη Κατερίνη είμαστε και πάλι μαζί για να ασχοληθούμε με ένα πρωτάθλημα που έχω τη χαρά και τη περηφάνια να το υπηρετήσω για πολλά παιχνίδια. Μιλάμε για το συγκλονιστικότερο κατά τη γνώμη μου πρωτάθλημα μπάσκετ που γίνεται στον ελλαδικό χώρο, το πρωτάθλημα της Α2.
Ένα πρωτάθλημα που το πρώτο του θετικό είναι ότι είναι απόλυτα ανταγωνιστικό. Ένα πρωτάθλημα που όλα τα παιχνίδια ξεκινάνε κυριολεκτικά από το μηδέν και που η συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών του κρίνονται σε πολύ μικρές διαφορές μετά από μεγάλη μάχη και συναρπαστική εξέλιξη που καθηλώνει τους θεατές των αγώνων του, που εφέτος ειδικά στα περισσότερα παιχνίδια είναι πολύς.
Ο μπασκετικός κόσμος είναι σαφές ότι προτιμά τα συναρπαστικά παιχνίδια της Α2 από τις άνοστες σούπες της φετινής Α1.
Ο κόσμος και όχι μόνο στο φετινό πρωτάθλημα της Α2 είναι πολύς για τα δεδομένα της κατηγορίας και κυρίως για τα δεδομένα των γηπέδων της κατηγορίας που κατά τεκμήριο είναι μικρά. Το καλό με τον κόσμο είναι ότι είναι στο μεγαλύτερο του μέρος μπασκετικός με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα στα περισσότερα παιχνίδια να είναι όμορφη και σε αθλητικά πλαίσια και να είναι πολύ μικρές οι περιπτώσεις έκτροπων οι οποίες και αυτές πρέπει να εκλείψουν για να γίνει ακόμα μεγαλύτερη η προσέλευση και του μπασκετικού κόσμου αλλά και καινούργιου κοινού που θα πρέπει να έρθει στα γήπεδα και κυρίως νέα παιδιά και οικογένειες.
Η ποιότητα των αγώνων θα έλεγα ότι είναι αρκετά καλή αφού το επίπεδο των
προπονητών της κατηγορίας είναι αρκετά ψηλό αφού υπάρχουν και έμπειροι προπονητές αλλά και νέοι προπονητές γεμάτοι φιλοδοξίες αλλά και γνώσεις και έτσι τα παιχνίδια είναι πολύ μεγάλου επιπέδου και ειδικά σε θέματα τακτικής.
Ένα άλλο πολύ θετικό για το πρωτάθλημα της Α2 είναι ο πανελλήνιος χαρακτήρας του αφού στο πρωτάθλημα αυτό υπάρχουν 4 αθηναϊκές ομάδες, 2 ομάδες της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, 1 ομάδα από τη Θεσσαλονίκη και 9 επαρχιακές ομάδες που καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος της επικράτειας από την Βόρεια Ελλάδα μέχρι την Κρήτη.
Η μεγάλη αυτή εκπροσώπηση του επαρχιακού μπάσκετ δίνει μεγάλο ενδιαφέρον στο
πρωτάθλημα και ταυτόχρονα τη δυνατότητα στο άθλημα να απλωθεί σε ένα μεγάλο κοινό που μπορεί να αγαπήσει το μπάσκετ και να αποτελέσει δύναμη για το Ελληνικό
μπάσκετ. Μελαγχολική εξαίρεση της επαρχιακής εκπροσώπησης η απουσία ομάδων της Θεσσαλίας που τα προηγούμενα χρόνια πρωταγωνιστούσαν όχι μόνο στην A2 αλλά και στη μεγάλη κατηγορία.
Άλλο θετικό είναι η ύπαρξη πολλών ελλήνων παικτών πολλοί, εκ των οποίων είναι
ταλαντούχοι , και μάλιστα φέτος είναι πολλές οι ομάδες που στηρίζονται
αποκλειστικά σε έλληνες παίκτες. Υπάρχουν όμως και αξιόλογοι κοινοτικοί παίκτες
όπως είναι ο Γιοβάνοβιτς της Δράμας αλλά και ο Πέκοβιτς του Κόροιβου που και λόγω ηλικίας μπορούν άνετα τα επόμενα χρόνια να παίξουν στην Α1 αφου είναι πολύ
καλύτεροι από πολλούς κοινοτικούς ομάδων της Α1.
Κάπου εδώ τελειώνουν τα ευχάριστα νέα και τα θετικά και αρχίζουν τα αρνητικά που
δεν είναι τόσα πολλά αλλά είναι τόσο έντονα που βάζουν σε κίνδυνο την βιωσιμότητα της πλειοψηφίας των ομάδων αλλά και αυτού του τόσο όμορφου και θεαματικού πρωταθλήματος.
Βασικά όλα τα αρνητικά στηρίζονται σε ένα βασικό θέμα, το οικονομικό. Αυτή τη
στιγμή το πρωτάθλημα διεξάγεται γιατί κάποιοι παίκτες και προπονητές έχουν την
υπομονή και την αντοχή να παίζουν είτε απλήρωτοι είτε κακοπληρωμένοι, γιατί μια
μερίδα ηρωικών παραγόντων που τους αρέσει το μπάσκετ με ηρωικές προσπάθειες
κρατάνε ζωντανά και με αξιοπρέπεια τα σωματεία και τέλος και γιατί κάποιοι άλλοι
παράγοντες είτε θέλοντας είτε όχι κοροϊδεύουν παίκτες και προπονητές τάζοντας
λαγούς και πετραχήλια δημιουργώντας έτσι ένα στρατό φεσωμένων παικτών και
προπονητών αλλά και ένα αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των ομάδων αφου συνήθως οι ομάδες που είναι κακοπληρωτές έχουν τα πιο δυνατά ρόστερ αφου δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τάξουν τα μεγαλύτερα ποσά και να πάρουν τους κατά τεκμήριο καλύτερους παίκτες.
Για να φτάσουν οι ομάδες σε οικονομικό αδιέξοδο όμως συντρέχουν κάποιοι λόγοι που τα τελευταία χρόνια γιγαντώθηκαν και αποτελούν το σαράκι που τρώει τη σάρκα του πρωταθλήματος της Α2.
Πρώτον αρνητικός παράγοντας η παντελής έλλειψη θεσμικού πλαισίου για το πρωτάθλημα αυτό με αποτέλεσμα να επικρατεί πλήρης αναρχία και απόλυτο κομφούζιο. Στο ίδιο πρωτάθλημα συνυπάρχουν ερασιτεχνικά σωματεία, ΤΑΚ και ΚΑΕ, δηλαδή τρία πουλάκια κάθονται……
Δεύτερο αρνητικό είναι η έλλειψη μιας κεντρικής προσπάθειας ανεύρεσης ενός χορηγού του πρωταθλήματος και αν θέλετε και η γενικότερη προβολή του πρωταθλήματος που θα φέρει έσοδα από διαφημίσεις, χορηγούς, εισιτήρια και σπόνσορες.
Κάποτε τα λεφτά στο μπάσκετ ερχόντουσαν μόνα τους. Οι εποχές αυτές έχουν παρέλθει προ πολλού και πλέον οι ομάδες και οι άνθρωποι που διαχειρίζονται τις τύχες τους πρέπει να τα ψάξουν και κυρίως απευθυνόμενοι στις τοπικές κοινωνίες τις οποίες πρέπει να κάνουν συμμέτοχες στη προσπάθεια των ομάδων τους.
Μεγάλο μειονέκτημα για το πρωτάθλημα της Α2 , ίσως το μεγαλύτερο, είναι η απουσία τηλεοπτικής κάλυψης του πρωταθλήματος, ενός πραγματικά συναρπαστικού πρωταθλήματος που και παλιότερα όταν είχε τηλεοπτική κάλυψη είχε μεγάλη απήχηση στο μπασκετικό και όχι μόνο κοινό αλλά είμαι σίγουρος ότι και τώρα θα είχε μεγάλη απήχηση λόγω ακριβώς της μεγάλης ανταγωνιστικότητας των παιχνιδιών.
Σε μια εποχή που τηλεοπτικό προϊόν είναι η ανεύρεση του επόμενου μάγειρα, το
πόκερ, το αραλίκι του κάθε καμένου στο σπίτι του μεγάλου αδελφού, η ανεύρεση της
επόμενης τοπ βίζιτας ανάμεσα σε 20 ανορεκτικά βλαμμένα κοριτσάκια που στριγγλίζουν εκνευριστικά ηλιθιωδώς και χαίρονται με τη κάθε παπαριά που σκέφτεται και εκστομίζει ο μέγας στυλίστας, μόδιστρος και ξοφλημένος πλει –μπόι που τις κατευθύνει και κάθε είδους άλλη σαχλαμάρα που παράγει και προβάλει η τηλεόραση μας το πραγματικό μπάσκετ δεν έχει θέση. Φαίνεται ότι η κοινωνία μας θέλει πια τα πρότυπα της να είναι φτηνά και ανώδυνα.
Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς αν δεν κάνω λάθος πέρσι με τις ενέργειες του
προέδρου της Νήαρ Ηστ του κυρίου Παπαλιού το πρωτάθλημα βρήκε στέγη στο καινούργιο συνδρομητικό κανάλι. Με ένα μυστήριο τρόπο το πρωτάθλημα βρέθηκε στη κρατική τηλεόραση η οποία έδειξε 5-6 παιχνίδια και μετά αποχώρησε έχοντας κάνει τη δουλειά της πλήττοντας για άλλη μια φορά καίρια το μπάσκετ.
Ένα πράγμα που πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη μου είναι ότι το πρωτάθλημα της Α2 θα πρέπει να αλλάξει μέρα διεξαγωγής , να φύγει από το σαββατοκύριακο που είναι πολύ πιεσμένο το αθλητικό πρόγραμμα των καναλιών και να πάει Παρασκευή και να παίζει μόνο του χωρίς μεγάλο ανταγωνισμό που νομίζω ότι θα το βοηθούσε πολύ.
Τελευταίο αρνητικό , αλλά και πολύ καθοριστικό είναι η στάση της πολιτείας
απέναντι στις ομάδες και στον αθλητισμό γενικότερα. Έχω βαρεθεί το τελευταίο καιρό να διαβάζω ότι οι αντιπρόσωποι των ομάδων θα συναντηθούν για το θέμα της
επιχορήγησης και αποτέλεσμα κανένα. Μια απάντηση να πάρει η ευχή να ξέρουν και οι άνθρωποι τι θα κάνουν. Νομίζω ότι έχουν βρει τον τρόπο που θα σωθεί η
Ελλάδα….είναι το 1,5 εκατομμύριο ευρώ της επιχορήγησης που θα εξοικονομηθεί.
Προφανώς για να δοθεί από το ίδιο υπουργείο πολιτισμού στον εκάστοτε Λουδοβίκο των Ανωγείων η τον οποιοδήποτε ευνοούμενο της εκάστοτε κυρίας πρωθυπουργού για τη συναυλία του αγαπημένου της καλλιτέχνη για χορηγία της συναυλίας του…..και επειδή όσοι με ξέρετε θα ξέρετε ότι μου αρέσει η μουσική καταλαβαίνετε ότι κάτι ξέρω……
Μια πολιτεία και μια ομοσπονδία που είναι σε συνεχή αντιπαράθεση για καθαρά
προσωπικούς λόγους με θύματα το μπάσκετ και τις ομάδες. Έλεος πια βρείτε τα και
δουλέψτε για το καλό του μπάσκετ. Δεν μπορείτε σαν πολιτεία να αντιμετωπίζετε το
αθλητικό κίνημα με τέτοια απαξίωση εκτός αν θεωρείτε ότι ο αθλητισμός είναι να
πάρουμε κάμερες για να αποθανατίσουμε τον πρωθυπουργό μας να κάνει πλασεδάκια και να χάνει τον τετρακέφαλο του στο πρώτο από αυτά απογοητεύοντας το κοινό του που περίμενε να γοητευθεί από τον νέο Ρονάλντο( λόγω κιλών…..) η να δείξουμε τα
καινούργια ισοθερμικά ρούχα του τζόβενου πρωθυπουργού μας τη στιγμή που ένα μεγάλο μέρος του λαού μας δεν έχει για να πάρει τα στοιχειώδη ρούχα στα παιδιά του.
Τελειώνοντας θα αναφερθώ και στον ΟΠΑΠ πράγμα που έχω κάνει αναλυτικά στο
παρελθόν. Εδώ θα πω μόνο το εξής: τώρα που ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα μήπως είναι η ώρα να ανοίξει και το μονοπώλιο του στοιχήματος να μείνει ο ΟΠΑΠ με το αγαπημένο του ποδόσφαιρο και το μπάσκετ βρει κάποια άλλη πιο στοργική αγκαλιά; Μια ερώτηση κάνω απλά,,,,,,,
Αυτά για σήμερα και συνεχίστε οι γνήσιοι μπασκετικοί να στηρίζετε το πρωτάθλημα
της A2 αλλά και των παρακάτω κατηγοριών που αθλητές, παράγοντες και προπονητές με ηρωικές προσπάθειες παράγουν αθλητισμό, θέαμα και συναίσθημα. Σας έχουμε ανάγκη όσο ποτέ……
Τα ξαναλέμε……..
* Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στο site: www.basketnet.gr/main/1/a2/articles/1/sorotos-blog-basketnet6.html
banner
