Πώς γίνεται η Ελλάδα ώς το 1996 να είναι η 1η χώρα στον κόσμο σε βαμβάκι με την καλύτερη τιμή στα διεθνή Χρηματιστήρια, αλλά σήμερα να βλέπει τη σκόνη άλλων χωρών;
Σε άπταιστα ελληνικά ο επιστημονικός υπεύθυνος του Περιφερειακού Κέντρου Ποιοτικού Ελέγχου, Τυποποίησης και Ταξινόμησης Βάμβακος Καρδίτσας του ΕΘΙΑΓΕ, δρ Φυσιολογίας Φυτών, Μοχαμέντ Νταράουσε από την Ιορδανία, μιλά για αστοχίες στην αγροτική πολιτική στο βαμβάκι και ζητεί αλλαγή γραμμής πλεύσης.
Από την τρέχουσα εκκοκκιστική περίοδο 2011-12, το Κέντρο που συγχρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ε., είναι πιστοποιημένο από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης (ΕΣΥΔ) και διαθέτει υπερσύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό, ξεκινά ελέγχους ταξινόμησης βάμβακος, με στόχο τη βελτίωση του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών.
«Η ταξινόμηση καταργήθηκε το 2002, όταν, αντί ν' αναβαθμίσουν τον Οργανισμό Βάμβακος, τον έκλεισαν!», τονίζει. «Ποιος έμπορος θα δώσει καλή τιμή στους βαμβακοπαραγωγούς, αν δεν γνωρίζει τι ποιότητα αγοράζει; Δεν επιτρέπεται η Ελλάδα, που απασχολεί 700.000 άτομα στην παραγωγή, επεξεργασία, εμπορία βάμβακος, διαθέτει βιοτεχνίες, μεσίτες, εξαγωγείς κι έχει επενδύσει σημαντικά σε μηχανολογικό εξοπλισμό, να μείνει τόσα χρόνια χωρίς διαπιστευμένο κρατικό εργαστήριο! Φτάσαμε στο σημείο ελληνικά εκκοκκιστήρια να δίνουν δείγματα για ταξινόμηση σε ξένες χώρες που δεν είχαν καν βαμβάκι».
Στη 10η θέση
«Μέχρι το 1996 η Ελλάδα ανταγωνιζόταν τους Αμερικανούς στο βαμβάκι κι είχε την πρωτιά. Σήμερα έρχεται στη 10η θέση στην παραγωγή και πουλά στην Αίγυπτο, την Τουρκία κ.α. Παρ' ότι το αμερικανικό βαμβάκι, που παράγεται σε τρεις Πολιτείες, είναι σήμερα το πιο ακριβό στην αγορά, οι Αμερικανοί θα ήθελαν πολλά χρόνια για να παράξουν σαν το ελληνικό. Η ποιότητα κι η τιμή του βαμβακιού εξαρτώνται από το χρώμα, την περιεκτικότητα σε ξένες ύλες, την ωριμότητα της ίνας και το μήκος της. Τα τελευταία χρόνια μπαίνει ως κριτήριο κι η αντοχή του. Η Ελλάδα παράγει 100-120 κιλά ίνας (τρίτη χώρα στον κόσμο ανά στρέμμα -προηγούνται Αυστραλία, Συρία) ενώ η Αμερική 60-70 ανά στρέμμα».
Οι 6 ελληνικές ποικιλίες βάμβακος εγκαταλείφθηκαν εξαιτίας του μάρκετινγκ, λέει, «με αποτέλεσμα σήμερα να εισαχθούν 140-150 ποικιλίες, που η ποιότητά τους δεν είχε ελεγχθεί εργαστηριακά. Εκ των υστέρων, άλλαξαν τις ποικιλίες οι αγρότες, διότι κατάλαβαν πως τους "πούλησαν αέρα". Στην Αμερική, που υποτίθεται είναι ελεύθερη αγορά, το υπουργείο Γεωργίας παρεμβαίνει. Αν δεν ταξινομηθεί το βαμβάκι, απαγορεύεται η εμπορία του. Υπάρχουν συγκεκριμένες ποικιλίες για την Καλιφόρνια, άλλες για το Τέξας. Είναι οργανωμένοι, κάνουν κάτι μετά από μελέτη, δεν κάνει ο καθένας ό,τι θέλει», υποστηρίζει ο κ. Νταράουσε.
Σημειώνει πως το ελληνικό βαμβάκι έχει μέλλον γιατί μπορεί να σταθεί στις διεθνείς αγορές, εφόσον υπάρξουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις: καλή ποιότητα, ζώνες καλλιέργειας, οργάνωση παραγωγής.
«Πρώτος στόχος είναι να ξανατοποθετήσουμε το ελληνικό βαμβάκι σε καλύτερη θέση στη διεθνή αγορά και να ενημερώσουμε για την ποιότητά του. Μπορεί ν' αγοράζει κάποιος βαμβάκι απ' το Πακιστάν, αλλά εκεί δεν υπάρχει τεχνογνωσία και δεν έχει την ίδια ποιότητα. Στην Ε.Ε. δεν υπάρχει άλλη χώρα να παράξει βαμβάκι, γιατί λόγω κλίματος δεν αναπτύσσεται και δεν μεγαλώνει».
