Τέσσερις ρόδες, τέσσερις πόρτες μία μηχανή. Όμως αλήθεια έχουν καμία σχέση τα αυτοκίνητα πριν από 40 χρόνια με αυτά που οδηγούμε σήμερα; Ή μήπως είναι τελείως διαφορετικά; Τι λέτε;
Το αυτοκίνητο είναι από τις λίγες τεχνολογίες που είναι πάνω κάτω ίδιες τα τελευταία 100 χρόνια. Στον τρόπο λειτουργία τους, τουλάχιστον, τα αυτοκίνητα κινούνται από μία μηχανή εσωτερικής καύσης και πατάνε σε τέσσερις ρόδες.
Ακόμη και οι πρόσφατες εξελίξεις με τους ηλεκτροκινητήρες και τα υβριδικά έχουν εμφανιστεί από τις πρώτες μέρες τις αυτοκίνησης. Όμως οι τεχνολογίες βελτιώνονται, τόσο ώστε να έχουν μεταμορφώσει τα αυτοκίνητα μέσα σε δέκα χρόνια, πόσο μάλλον σε σαράντα. Τι σχέση έχει ένα Opel Astra σήμερα, με τον πισωκίνητο πρόγονό του του 1975;
Τα αυτοκίνητα τότε ήταν αργά. Πολύ αργά. Για να έχουν έστω 100 άλογα ήθελαν μοτέρ πάνω από 2.000 κ.εκ. με αποτέλεσμα το εν λόγω Kadett, για παράδειγμα, είχε ισχύ 40 ή 50 άλογα (1,0 ή 1,2) ενώ ακόμη και το 1,6 που ήταν εξωτικός κυβισμός τότε, ίσα που έφτανε τα 70.
Που σημαίνει πως η ενεργητική ασφάλεια ήταν ανύπαρκτη, η επιτάχυνση άγνωστη λέξη, και η ταχύτητα ταξιδιού με το ζόρι έφτανε τα 80 χλμ./ώρα. Αθήνα-Καλαμάτα ήταν ένα ταξίδι άνω των τεσσάρων ωρών. Σαφώς και το οδικό δίκτυο ήταν χάλια, αλλά δεν περιόριζε σημαντικά την ταχύτητα ταξιδιού.
Τα αυτοκίνητα της εποχής έσωζαν λίγο τα προσχήματα στις επιδόσεις χάρη στο χαμηλό τους βάρος. Το Kadett του παραδείγματος ίσα που άγγιζε τα 800 κιλά, σχεδόν τα μισά από το Astra σήμερα. Και έτσι με το τεσσάρι του κιβώτιο μπορούσε να κινείται. Γιατί ήταν τόσο ελαφριά τα αυτοκίνητα τότε; Γιατί δεν υπήρχε καμία απολύτως προδιαγραφή ασφαλείας για τους μέσα ή τους έξω.
Σήμερα μόνο το βάρος των μερών του αμαξώματος που αποτελεί την παθητική ασφάλεια του αυτοκινήτου ξεπερνάει τα 300 κιλά. Ζώνες παραμόρφωσης, μπάρες στις πόρτες, ενισχυμένη κατασκευή και στρεπτική ακαμψία σασί που ήταν ανήκουστη τότε. Σε μία σύγκρουση ενός Astra με ένα Kadett, το δεύτερο θα διαλυόταν τελείως, η καμπίνα θα εξαφανιζόταν μαζί με την ελπίδα επιβίωσης των επιβατών.
Κι αν η ασφάλεια δεν αρκεί, τι άλλο να πούμε; Το ότι έκαιγαν καύσιμο σε μεγάλη ποσότητα γιατί ήταν φθηνό; Το ότι ρύπαιναν τόσο ώστε σήμερα να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σειρά οικολογικών προβλημάτων; Το ότι έμεναν στην άκρη του δρόμου κάθε τόσο γιατί ήταν γενικά αναξιόπιστα;
Εσείς τι άλλο θυμάστε να πάθαιναν τα αυτοκίνητα των γονιών σας που έχουμε ξεχάσει στα αυτοκίνητα σήμερα; Και τελικά πόσο διαφορετικά είναι τα αυτοκίνητα σήμερα από τότε; Τι λέτε;
Ακόμη και οι πρόσφατες εξελίξεις με τους ηλεκτροκινητήρες και τα υβριδικά έχουν εμφανιστεί από τις πρώτες μέρες τις αυτοκίνησης. Όμως οι τεχνολογίες βελτιώνονται, τόσο ώστε να έχουν μεταμορφώσει τα αυτοκίνητα μέσα σε δέκα χρόνια, πόσο μάλλον σε σαράντα. Τι σχέση έχει ένα Opel Astra σήμερα, με τον πισωκίνητο πρόγονό του του 1975;
Τα αυτοκίνητα τότε ήταν αργά. Πολύ αργά. Για να έχουν έστω 100 άλογα ήθελαν μοτέρ πάνω από 2.000 κ.εκ. με αποτέλεσμα το εν λόγω Kadett, για παράδειγμα, είχε ισχύ 40 ή 50 άλογα (1,0 ή 1,2) ενώ ακόμη και το 1,6 που ήταν εξωτικός κυβισμός τότε, ίσα που έφτανε τα 70.
Που σημαίνει πως η ενεργητική ασφάλεια ήταν ανύπαρκτη, η επιτάχυνση άγνωστη λέξη, και η ταχύτητα ταξιδιού με το ζόρι έφτανε τα 80 χλμ./ώρα. Αθήνα-Καλαμάτα ήταν ένα ταξίδι άνω των τεσσάρων ωρών. Σαφώς και το οδικό δίκτυο ήταν χάλια, αλλά δεν περιόριζε σημαντικά την ταχύτητα ταξιδιού.
Τα αυτοκίνητα της εποχής έσωζαν λίγο τα προσχήματα στις επιδόσεις χάρη στο χαμηλό τους βάρος. Το Kadett του παραδείγματος ίσα που άγγιζε τα 800 κιλά, σχεδόν τα μισά από το Astra σήμερα. Και έτσι με το τεσσάρι του κιβώτιο μπορούσε να κινείται. Γιατί ήταν τόσο ελαφριά τα αυτοκίνητα τότε; Γιατί δεν υπήρχε καμία απολύτως προδιαγραφή ασφαλείας για τους μέσα ή τους έξω.
Σήμερα μόνο το βάρος των μερών του αμαξώματος που αποτελεί την παθητική ασφάλεια του αυτοκινήτου ξεπερνάει τα 300 κιλά. Ζώνες παραμόρφωσης, μπάρες στις πόρτες, ενισχυμένη κατασκευή και στρεπτική ακαμψία σασί που ήταν ανήκουστη τότε. Σε μία σύγκρουση ενός Astra με ένα Kadett, το δεύτερο θα διαλυόταν τελείως, η καμπίνα θα εξαφανιζόταν μαζί με την ελπίδα επιβίωσης των επιβατών.
Κι αν η ασφάλεια δεν αρκεί, τι άλλο να πούμε; Το ότι έκαιγαν καύσιμο σε μεγάλη ποσότητα γιατί ήταν φθηνό; Το ότι ρύπαιναν τόσο ώστε σήμερα να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σειρά οικολογικών προβλημάτων; Το ότι έμεναν στην άκρη του δρόμου κάθε τόσο γιατί ήταν γενικά αναξιόπιστα;
Εσείς τι άλλο θυμάστε να πάθαιναν τα αυτοκίνητα των γονιών σας που έχουμε ξεχάσει στα αυτοκίνητα σήμερα; Και τελικά πόσο διαφορετικά είναι τα αυτοκίνητα σήμερα από τότε; Τι λέτε;
