Από την ημέρα που πρωτομπήκε στη ζωή μας - ο παλιός πλέον χρόνος - μοιραστήκαμε μαζί του τα πάντα. Τις ζωές, τις σκέψεις μας και γίναμε ένα. Διανύσαμε τις μέρες και τις νύχτες του, τις απολαύσαμε πότε με χαρές, πότε με λύπες, πότε με βάσανα και πίκρες, πότε με γέλια. Δεθήκαμε μαζί του.
Ωριμάσαμε, μεγαλώσαμε κι εμείς έναν ακόμη χρόνο κι αυτό είναι κάτι που δεν θα του το συγχωρέσουμε οι μεγαλύτεροι... έστω και την ύστατη γι΄αυτόν στιγμή... 😃
Ας είναι καλά εκεί που θα βρίσκεται και τον ευχαριστούμε για όλα όσα μας πρόσφερε. Καλά ή άσχημα. Ήταν όμως όλα ΖΩΗ, ΡΟΗ, ΔΡΩΜΕΝΑ κι αυτό μετράει. Διότι η ζωή γεννάει μόνο ζωή, στοιχείο απαραίτητο για να υφίσταται ο χρόνος, ο χώρος η αιωνιότητα...
Είναι κάτι που επιδιώκουν και τα ΚΟΛΙΝΔΡΙΝΑ ΜΑΣΛΑΤΙΑ. Να ζουν, να συνεχίζουν και να αφήνουν το αποτύπωμά τους στο πέρασμα των χρόνων.
Απόψε χάνουμε έναν καλό φίλο αλλά δεν ταιριάζουν εδώ οι θρήνοι.
Η ζωή συνεχίζεται και δεν σταματάει στην τελευταία του πνοή, στο τελευταίο δευτερόλεπτο του 2017...
Η ζωή δεν έχει reset ή επανεκκινήσεις για να αλλάξεις κάτι που δεν λειτούργησε σωστά. Η ζωή έχει μόνο συνέχεια...
Ολόψυχα καλή συνέχεια σε όλους σας για το 2018...
Ο ΣΤΑΘΜΟΣ-ΕΥΑΝΘΙΑ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ
