Ο κύκλος ζωής του ανθρώπου είναι παρόμοια με εκείνη των άλλων θηλαστικών με πλακούντα. Το ζυγωτό διαιρείται μέσα στη μήτρα της γυναίκας για να γίνει
ένα έμβρυο, το οποίο σε μια περίοδο τριάντα οκτώ εβδομάδων (εννιά μήνες) της κύησης γίνεται ένα ανθρώπινο βρέφος (στην αγγλική έκδοση αναφέρεται ως έμβρυο). Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, της πλήρους ανάπτυξής έμβρυο έχει γεννηθεί από το σώμα της γυναίκας και αναπνέει ανεξάρτητα ως βρέφος για πρώτη φορά. Σε αυτό το σημείο, οι πιο σύγχρονοι πολιτισμοί αναγνωρίζουν το μωρό ως πρόσωπο που δικαιούται την πλήρη προστασία του νόμου, αν και ορισμένες δικαιοδοσίες επεκτείνουν διάφορα επίπεδα της προσωπικότητας νωρίτερα για τα ανθρώπινα έμβρυα κατά την παραμονή τους στη μήτρα.
ένα έμβρυο, το οποίο σε μια περίοδο τριάντα οκτώ εβδομάδων (εννιά μήνες) της κύησης γίνεται ένα ανθρώπινο βρέφος (στην αγγλική έκδοση αναφέρεται ως έμβρυο). Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, της πλήρους ανάπτυξής έμβρυο έχει γεννηθεί από το σώμα της γυναίκας και αναπνέει ανεξάρτητα ως βρέφος για πρώτη φορά. Σε αυτό το σημείο, οι πιο σύγχρονοι πολιτισμοί αναγνωρίζουν το μωρό ως πρόσωπο που δικαιούται την πλήρη προστασία του νόμου, αν και ορισμένες δικαιοδοσίες επεκτείνουν διάφορα επίπεδα της προσωπικότητας νωρίτερα για τα ανθρώπινα έμβρυα κατά την παραμονή τους στη μήτρα.
Σε σύγκριση με άλλα είδη, ο ανθρώπινος τοκετός είναι επικίνδυνος. Ο επώδυνος άθλος διαρκεί είκοσι τέσσερις ώρες ή περισσότερο, και δεν είναι σπάνιο μερικές φορές να οδηγεί στο θάνατο της μητέρας, ή του παιδιού.[1] Αυτό οφείλεται τόσο στη σχετικά μεγάλη εμβρυακή περίμετρο του κρανίου (για τη στέγαση του εγκεφάλου), αλλά και στη σχετικά στενή πύελο της μητέρας (ένα χαρακτηριστικό που απαιτείται για τον επιτυχή διποδισμό, μέσω της φυσικής επιλογής).[2][3] Οι πιθανότητες επιτυχούς εργασίας αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα σε πλουσιότερες χώρες, με την έλευση των νέων ιατρικών τεχνολογιών. Αντίθετα, η εγκυμοσύνη και ο τοκετός φυσικά παραμένουν επικίνδυνες δοκιμασίες σε αναπτυσσόμενες περιοχές του κόσμου, με τα ποσοστά μητρικών θανάτων περίπου 100 φορές πιο συχνοί από ό,τι στις ανεπτυγμένες χώρες. .[4]
Στις αναπτυγμένες χώρες, τα βρέφη είναι συνήθως 3-4 κιλά στο βάρος και 50-60 εκατοστά σε ύψος κατά τη γέννηση. .[5]Ωστόσο, το χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση είναι κοινά στις αναπτυσσόμενες χώρες, και συμβάλλει στα υψηλά ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας στις περιοχές αυτές. .[6] Αδύναμος κατά τη γέννηση, ο άνθρωπος συνεχίζει να αναπτύσσεται για μερικά χρόνια, μέχρι να φθάσει στη σεξουαλική ωριμότητα συνήθως κατά τα 12 με 15 έτη. Οι γυναίκες συνεχίζουν να αναπτύσσονται σωματικά μέχρι περίπου την ηλικία των 18 ετών, ενώ η ανάπτυξη στους άνδρες συνεχίζεται μέχρι περίπου την ηλικία των 21. Η ανθρώπινη ζωή μπορεί να χωριστεί σε περισσότερα του ενός στάδια: βρεφική ηλικία, την παιδική ηλικία, την εφηβεία, την ενηλικίωση των νέων, την ενηλικίωση και το γήρας. Στα μήκη αυτών των σταδίων, ωστόσο, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Σε σύγκριση με άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά, οι άνθρωποι παρουσιάζουν μια ασυνήθιστα ταχεία τόνωση των ορμών κατά τη διάρκεια της εφηβείας, όπου το σώμα αυξάνεται κατά 25% σε μέγεθος. Οι χιμπατζήδες, για παράδειγμα, αυξάνεται μόνο κατά 14%, χωρίς επίμονη ανάπτυξη.[7] Η παρουσία της εκρηκτικής αύξησης είναι ίσως αναγκαία για να κρατήσει τα παιδιά σωματικά μικρά μέχρι να ωριμάσουν ψυχολογικά. Ο άνθρωπος είναι ένα από τα λίγα είδη στα οποία οι γυναίκες υφίστανται εμμηνόπαυση. Έχει προταθεί ότι η εμμηνόπαυση αυξάνει συνολικά την αναπαραγωγική επιτυχία της γυναίκας, επιτρέποντας της να επενδύσει περισσότερο χρόνο και πόρους σε υφιστάμενους απογόνους της ή και στα παιδιά τους (ως γιαγιά), και όχι να εξακολουθούν να φέρνουν παιδιά σε μεγάλη ηλικία. .[8][9]
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο προσδόκιμο ζωής σε όλο τον κόσμο. Ο ανεπτυγμένος κόσμος είναι γενικά γερασμένος, με τη μέση ηλικία να κυμένεται περίπου στα 40 χρόνια (υψηλότερη στο Μονακό, 45,1 χρόνια). Στον αναπτυσσόμενο κόσμο η διάμεση ηλικία είναι μεταξύ 15 και 20 ετών. Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στο Χονγκ Κονγκ είναι 84,8 χρόνια για γυναίκες και 78,9 για έναν άνδρα, ενώ στη Σουαζιλάνδη, κυρίως λόγω του AIDS, είναι 31,3 χρόνια για τα δύο φύλα.[10]Μολονότι ένας στους πέντε Ευρωπαίους είναι ηλικίας 60 ετών ή μεγάλύτερος, μόνο ένας στους είκοσι Αφρικανούς είναι ηλικίας 60 ετών και άνω.[11] Ο αριθμός των αιωνόβιων (άνθρωποι ηλικίας 100 ετών και άνω) στον κόσμο, εκτιμήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη σε 210.000 το 2002.[12] Τουλάχιστον ένα άτομο, η Ζαν Καλμάν (Jeanne Calment), είναι γνωστό ότι έφθασε στην ηλικία των 122 χρόνων. Έχουν υποστηριχθεί και μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά δεν είναι καλά τεκμηριωμένες οι αναφορές. Παγκοσμίως, υπάρχουν 81 άνδρες ηλικίας 60 ετών και άνω για κάθε 100 γυναίκες αυτής της ηλικιακής ομάδας, καθώς και μεταξύ των παλαιότερων, υπάρχουν 53 άνδρες για κάθε 100 γυναίκες.
https://el.m.wikipedia.org/
