Συνέντευξη της Αλεξάνδρας Συμεωνίδου στη grafida-sintikis και τον Χρήστο Κατσαρό για την επανέκδοση του βιβλίου της με τίτλο Εφιαλτικές Νύχτες στην έρημο της Αραβίας από τον εκδοτικό όμιλο Μένανδρος-Αλκυών.
Αλεξάνδρα Συμεωνίδου: Εφιαλτικές νύχτες στην έρημο της Αραβίας
Η Ελληνίδα που απέδρασε από την κόλαση
Η Αλεξάνδρα Συμεωνίδου είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος που μας έκανε την τιμή να μας δώσει συνέντευξη. Τα βιβλία της, θίγουν ένα πολύ λεπτό ζήτημα, τη θέση της γυναίκας στην μουσουλμανική κοινωνία με βάση τη Σαρία και την αραβική κουλτούρα, θέμα με το οποίο ίσως να έρθει αντιμέτωπη η ελληνική, αλλά και η ευρωπαϊκή, κοινωνία με τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές από τις αραβικές χώρες. Στα βιβλία της, πέρα από την προσωπική της εμπειρία, καταθέτει και μια μαρτυρία για το πόσο απέχει η αντίληψη και η κουλτούρα του Δυτικού κόσμου από αυτή του Ισλαμικού.
Κυρία Συμεωνίδου, η προσωπική σας ιστορία και τα βιβλία που έχετε γράψει έριξαν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω σας. Άλλαξε αυτό την καθημερινότητά σας και αν ναι πώς;
Δεν θα έλεγα ότι άλλαξαν την καθημερινότητα μου εξακολουθώ την ζωή μου όπως και πρώτα, παρ’όλα αυτά δεν θα αποκλείσω ότι η δημοσιοποίηση του θέματος μέσω του βιβλίου μου έκανε ένα μεγάλο κλικ.
Ποια στάθηκε για σας η αφορμή να επικοινωνήσετε στον κόσμο τα όσα ζήσατε; Επρόκειτο για μια εξομολογητική διάθεση που θα σας λύτρωνε από τον πόνο που βιώσατε ή για μια προειδοποίηση στις άλλες γυναίκες και γενικότερα στην κοινωνία του τι σημαίνει Ισλάμ;
Κατ’ αρχάς ήταν από μεγάλη ανάγκη να καταθέσω τα μύχια μου, ήταν μια λύτρωση ψυχής που κρατούσε μέσα της δυσβάστακτα τα πάθη μου. Η κατάθεση ψυχής ήταν λυτρωτική και απελευθερωτική από τα δεσμά του παρελθόντος, συγχρόνως κατέστη δυνατόν να επιφέρει στην κατάλληλη στιγμή την ενημέρωση προς τις άλλες γυναίκες.
Κυρία Συμεωνίδου, μόνο η γυναίκα αποτελεί κτήμα ουσιαστικά κάποιου στον Ισλαμικό κόσμο ή υπάρχουν και άλλες κατηγορίες ανθρώπων που είναι καταπιεσμένες και δεν μπορούν να αντιδράσουν;
Θεωρώ ότι μόνο η γυναίκα είναι στην υποδεέστερη αυτή μοίρα να αποτελεί κτήμα του συζύγου της. Δεν γνωρίζω άλλες κατηγορίες , οι άντρες είναι το α και ω στις κοινωνίες αυτές.
Στο βιβλίο σας γίνεται λόγος για ευκαιρίες εύκολου πλουτισμού με αντάλλαγμα ηθικές υποχωρήσεις από κάποιες κοπέλες που δούλευαν ως αεροσυνοδοί. Από την άλλη, η Ελλάδα είναι μια χώρα που ζυμώθηκε για 400 τουλάχιστον χρόνια με το μουσουλμανικό στοιχείο και λίγο ως πολύ κάποια πράγματα έχουν αφήσει την οσμή τους ακόμα και στην ελληνική νοοτροπία, τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του ’80. Δεν υπήρξαν όλα αυτά ενδείξεις για το πώς αντιμετωπίζεται η γυναίκα σε αυτές τις κοινωνίες;
Το ότι υπήρχαν ευκαιρίες εύκολου πλουτισμού από κάποιες είναι γεγονός αναμφισβήτητο, διότι «κανείς δεν μίσησε το χρήμα». Ως προς το θέμα της Ελλάδος και το ζύμωμα της με τον μουσουλμανικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας δεν αποτελούν ευδιάκριτα στοιχεία τουλάχιστον για τις νέες γενεές, ούτε καν υπήρξε τέτοια σκέψη για το θέμα αντιμετώπισης των γυναικών. Αποτελούν ένα άλλο κόσμο.
Σήμερα, αν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω το χρόνο τι θα αλλάζατε; Ο γάμος σας υπήρξε σαφώς μια πικρή εμπειρία αλλά από την άλλη υπήρξε και εμπειρία ζωής και σας έδωσε το γιο σας. Τι λοιπόν θα κρατούσατε και τι θα θέλατε να αλλάξετε από όλα αυτά;
Ο χρόνος έστω και υποθετικά δεν γυρίζει ποτέ πίσω « ό γέγονε, γέγονε» αλλά έστω και να γινόταν δεν θα άλλαζα τίποτα διότι αν δεν υπήρχε αυτό το έναυσμα το οποίο φυσικά ήταν η χειρίστη εμπειρία ζωής δεν θα ήμουν σε θέση να δώσω τις μαρτυρίες μου και να συνεισφέρω διαφωτιστικά.
Η αντιμετώπιση που είχατε από την οικογένεια του συζύγου σας αλλά και από τον ίδιο πιστεύετε ότι ήταν φόβος μπροστά στο διαφορετικό, ήσασταν ξένη και επιπλέον Χριστιανή σε έναν κόσμο αραβικό-Ισλαμικό ή βαθιά ριζωμένη κουλτούρα για την υποταγή της γυναίκας και ο,τιδήποτε παρέκλινε από αυτό ήταν στη συνείδησή τους μειωμένης ηθικής και άρα επικίνδυνο;
Θεωρώ ότι δεν υπήρξε κατ’ αρχάς κανένας φόβος για την διαφύλαξη των ιδεών τους, τουναντίον με αντιμετώπισαν με μένος σαν ξενόφερτο, άπιστο, στοιχείο από άλλη θρησκεία διότι εκτός από τη δική τους καμία δεν έχει αξία και φυσικά μειωμένης δήθεν ηθικής αλλά πάνω απ’ όλα θα έλεγα μετά βεβαιότητος ότι διακατέχοντο από φοβερό σύνδρομο κατωτερότητος.
Η ελληνική κοινωνία αλλά και οι επίσημες κρατικές δομές πώς σας αντιμετώπισαν όταν φτάσατε στην Ελλάδα με τη μητέρα σας και το αγέννητο παιδί σας και αργότερα όταν έγινε γνωστή η ιστορία σας αλλά και πιο πριν όταν προσπαθούσατε να γλυτώσετε από τον Γολγοθά που περνούσατε;
Η ελληνική κοινωνία δεν είχε κανένα λόγο να με αντιμετωπίσει διαφορετικά , ούτως ή άλλως όταν έφτασα και για αρκετό καιρό κανείς δεν γνώριζε τίποτα για την προσωπική μου ζωή. Αργότερα όταν έγινε γνωστή η ιστορία μου λόγω του κυκλοφορηθέντος μου βιβλίου ως προς το κοινωνικό σύνολο και ως επί το πλείστον γυναίκες, με αντιμετώπισε με συμπάθεια, θαυμασμό, και πολλά άλλα συναισθήματα που απορρέουν από μια τέτοια περιπέτεια ως προς τις κρατικές δομές , δεν είδα να τους αγγίζει.
Σήμερα υπάρχει έστω και κατ’ ελάχιστον επικοινωνία με τον πρώην σύζυγό σας με εσάς ή με το γιο σας;
Όπως είπατε υπάρχει κάποια επικοινωνία σε λανθάνουσα μορφή.
Πιστεύετε ότι η Ευρωπαϊκή κουλτούρα θα δεχτεί πλήγμα από τις προσφυγικές ροές ή θα υπάρξει μια δημιουργική ώσμωση πολιτισμών και νοοτροπίας;
Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή κουλτούρα θα υποστεί πλήγμα από τις εισροές προσφύγων. Δεν το συζητώ για ώσμωση και συνύπαρξη πολιτισμών, οι άνθρωποι έχουν μόνο ένα πράγμα στο μυαλό τους, να μεταδώσουν παντού τη θρησκεία τους και να εξαλείψουν εμάς τους υπόλοιπους.
Κυρία Συμεωνίδου, σήμερα είστε μια καταξιωμένη συγγραφέας. Πώς βλέπετε το χώρο του βιβλίου στην Ελλάδα και στον κόσμο;
Αχ! Ο χώρος του βιβλίου είναι μια «εκκλησία» όπου κάθε συγγραφέας «πιστός» καταθέτει το είναι του, την ψυχή του. Θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται σοβαρά αλλά δυστυχώς και πάλι στην Ελλάδα όλα έχουν ρέοντα μορφή. Στον υπόλοιπο κόσμο το βιβλίο διαπρέπει, το βιβλίο φωτίζει, αφυπνίζει συνειδήσεις, προσφέρει γνώσεις, προσφέρει συντροφιά.
Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας έκανε τον κόσμο να αγαπήσει τόσο πολύ τα βιβλία σας και ειδικά τις Εφιαλτικές Νύχτες στην Έρημο της Αραβίας το οποίο μάλιστα επανεκδίδεται, αν δεν κάνω λάθος;
Επανεκδίδεται, επετειακά, και λόγω επικαιρότητος. Τα βιβλία μου και ειδικά τα πρώτα που είναι βιωματικά, η αυτοβιογραφία μου, άρεσαν διότι είναι αληθινά αναφέρονται στον κόσμο του τώρα και σε ένα αθέατο κομμάτι αυτού που δεν γνωρίζουν.
Ποιο είναι το μυστικό για ένα καλογραμμένο βιβλίο και τι έχετε να συμβουλεύσετε σε όλους αυτούς που αποφασίζουν για πρώτη φορά να ασχοληθούν με τη συγγραφή;
Είναι πολύ δύσκολο τουλάχιστον σε εμένα να δώσω συνταγές καλογραμμένου βιβλίου, φυσικά όπως ο καθείς κατανοεί πρέπει το θέμα να είναι συναρπαστικό, να αγγίζει καρδιές και έπειτα εξαρτάται από την ικανότητα που διαθέτει ο καθένας για να διατυπώνει τις σκέψεις του, όπως συμβαίνει και τους ζωγράφους και άλλους καλλιτέχνες.
Υπήρξατε αεροσυνοδός, πόσο συναρπαστικό είναι να πετάς στους αιθέρες και άραγε σας λείπει ποτέ αυτή η αίσθηση;
Τρελαίνομαι να πετάω στους αιθέρες είναι αυτή αίσθηση της ελευθερίας μαζί με μια γεύση κινδύνου που σε ανεβάζει στον έβδομο ουρανό. Ναι μου λείπει πολύ αλλά πάντα πετάω σαν επιβάτις και μου εξάπτει την φαντασία και μου ανεβάζει την αδρεναλίνη.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο συγγραφικό τομέα; Ετοιμάζετε κάτι καινούριο, θα ασχολειθείτε με μεταφράσεις ή σκέφτεστε κάτι άλλο;
Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι επικεντρωμένα στη συγγραφή με νέα συναρπαστικά θέματα, να συνεχίσω να ταξιδεύω ανά τον κόσμο και να μεταδώσω την εμπειρία μου, να εξαπλωθώ όπως ήδη έχω κάνει διεθνώς. Οι μεταφράσεις των βιβλίων μου προχωρούν μαζί με το συγγραφικό μου έργο.
Έργα της Αλεξάνδρας Συμεωνίδου:
Εφιαλτικές νύχτες στην έρημο της Αραβίας (επίσης στα γαλλικά και αγγλικά) Αγώνας χωρίς έλεος, Ο γιός του Σαουδάραβα, Η απαγωγή, Τα μυστικά του ουρανού, Καφές στη Σαβάνα, Απ’ τα σανδάλια στη γόβα στιλέτο.
Επίσης έχει μεταφράσει τα παρακάτω έργα:
Jean Racine (από τα γαλλικά στα ελληνικά), Ανδρομάχη, Ιφιγένεια, Αλέξανδρος ο Μέγας, ανέκδοτα παιδικά κ.α. Πολλά από αυτά πωλούνται ως Best Sellers μέσα από το Amazon.
Με εκτίμηση
Η ΓΡΑΦΙΔΑ ΤΗΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ
Στοιχεία επικοινωνίας:
Γράφει ο Χρήστος Α. Κατσαρός (Chris Sintiki)
Αρθρογράφος,
Ταχ. Δ/νση: Σιντική Σερρών, Τ.Κ. 62300
E-mail: grafida.sintikis@gmail.com
Ιστότοπος: http://grafida-sintikis.
