ΑΝΤΙ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ για
την
Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το
Τουρκικό Κράτος
Συμπληρώνονται φέτος 94 χρόνια από την Μικρασιατική
καταστροφή το 1922, τότε που οι Νεότουρκοι δολοφόνησαν πεντακόσιες χιλιάδες (500.000)
Έλληνες της Μικράς Ασίας και εξώθησαν ενάμιση εκατομμύριο (1.500.000) στην
προσφυγιά. Η 14η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε το 1998 με νόμο που ψηφίστηκε ομόφωνα
από τη Βουλή των Ελλήνων ως ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της
Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος, οι οποίοι υπήρξαν θύματα μιας από τις πιο
συστηματικές εκκαθαρίσεις που γνώρισε η παγκόσμια Ιστορία.
Οι Έλληνες
πρόσφυγες της Μικράς Ασίας μπόλιασαν και την πιερική γη με το δυναμισμό και την
κουλτούρα τους. Ενενήντα τέσσερα χρόνια μετά, οι απόγονοί τους έχουν καταφέρει
να αναδείξουν τις δεξιότητές τους, να ενταχθούν στον παραγωγικό και κοινωνικό
ιστό και να κρατούν με σεβασμό τις ρίζες τους. Αυτό που δίδαξαν οι αγώνες
εκείνων όχι μόνο στους απογόνους τους, αλλά σε όλους μας είναι αξιοπρέπεια,
ήθος και αλληλεγγύη. Γι’ αυτό σήμερα, ο
λαός της Πιερίας αντλεί από το δικό τους μάθημα την αλληλεγγύη και το ήθος που
επιδεικνύει απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα, σηκώνοντας σημαντικό βάρος για την
ελληνική επικράτεια.
Οι επέτειοι σαν
την σημερινή είναι ασφαλώς αναγκαίες, δεδομένου ότι συμβάλλουν όχι μόνον στη
διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας,
αλλά και επειδή προβάλλουν επιτακτικώς το αίτημα της αναγνώρισης της
Γενοκτονίας και από την πολιτική και πνευματική ηγεσία της Τουρκίας.
Η ημέρα αυτή
είναι όμως και κάτι περισσότερο. Είναι μια πρόκληση για όλους μας να γνωρίσουμε
ως λαός το γεωπολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Σήμερα που η χώρα μας δεν είναι παρατηρητής των διεθνών
εξελίξεων, αλλά ενεργητικός παράγοντας, η σημερινή ημέρα είναι μια πρόκληση να
διεκδικήσουμε τον ευρύτερο γεωπολιτισμικό μας χώρο ως δύναμη ειρήνης, σταθερότητας,
ασφάλειας, δημοκρατίας, ως φάρος
ανθρωπισμού. Εξάλλου, είμαστε το σταυροδρόμι της Δύσης με την Ανατολή, αλλά
και οι μόνοι δυτικοί που νιώθουμε και συνυπάρχουμε με την ανατολή.
