Η θρησκεία στη χώρα μας και όχι μόνο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και της πορείας του κράτους. Η θρησκεία σε πολλές καταστάσεις και γεγονότα έχει εμπλακεί,
αποδεικνύοντας την άμεση εξάρτηση που έχει για την λειτουργία του συνολικού κράτος. Παγκοσμίως, και φυσικά και στη χώρα μας, υπάρχουν παραδόσεις και έθιμα της κάθε θρησκείας που απο τους πιστούς ακολουθούνται κατά γράμμα, όπως η νηστεία για παράδειγμα, ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που την αμφισβητούν.
Όπως και να έχει, στη χώρα μας η Εκκλησία και η Ορθοδοξία κατέχουν μια σημαντική θέση στην ιστορία μας. Ακόμα και οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν μια στενή σχέση αιώνων με τη θρησκεία. Μάλιστα, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ένα κύριο χαρακτηριστικό που αποδεικνύει την αναπόσταστη σχέση που έχουν με την ορθοδοξία: τους Άγιους Στρατιωτικούς.
Οι Άγιοι στρατιώτες έχουν κατά καιρούς αναφερθεί και αναλυθεί απο πολλούς. Ένα κύριο και εξαιρετικό σύγγραμμα που αποτυπώνει ποιοι ήταν και πως υπηρέτησαν οι άγιοι στρατιωτικοί, είναι το βιβλίο του Γιάννη Σουλιώτη “Οι Άγιοι στρατιώτες: Εικόνες και βίοι”. Μέσα απο μια ευρεία έρευνα και ανάλυση του συγγραφέα κατέληξε στην ανακάλυψη 416 επωνύμων Αγίων οι οποίοι ήταν στρατιωτικοί και άλλων 6000 ανωνύμων. Παρακάτω, θα παρουσιάσουμε τους βασικότερους απο αυτούς ενώ θα αναφερθούμε και στις δύο μόνο Άγιες γυναίκες στρατιωτικούς που υπάρχουν στην ιστορία μας.
Άγιος Γεώργιος
Ο Άγιος Γεώργιος (280 – 23 Απριλίου 303) ήταν στρατιώτης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και αργότερα αγιοκατατάχθηκε ως χριστιανός μάρτυρας. Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπου εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου. Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Ορθόδοξης, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας.
Σε νεαρή ηλικία ο Γεώργιος κατατάχθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Διακρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωισμό του και έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Λίγο αργότερα ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα (διοικητή) με τον τίτλο του Κόμητος (συνταγματάρχη) στο τάγμα τον Ανικιώρων της αυτοκρατορικής φρουράς. Το 303 μ.Χ. όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού γιατί κατείχε μεγάλο αξίωμα και ήταν αγαπημένος του. Αρχικά του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε τον υπέβαλε σε μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση από όλες αυτές τις δοκιμασίες ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά ζωντανό. Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ.
Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς, ενώ είναι και ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας. Επίσης, θεωρούνταν Άγιος προστάτης των Σταυροφόρων και των Προσκόπων. Ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός) άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, από τις οποίες η σπουδαιότερη είναι αυτή που μιλάει για το φόνο του δράκοντα και της σωτηρίας της βασιλοπούλας.
Ιωάννης ο Ρώσος
Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος είναι Άγιος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Ήταν Ρώσος στρατιώτης που αιχμαλωτίστηκε και πουλήθηκε ως δούλος στο Ρωσοτουρκικό Πόλεμο, την εποχή του Μεγάλου Πέτρου σε έναν Οθωμανό Ίππαρχο. Ο κύριός του τον έφερε στην Καππαδοκία και τον χρησιμοποίησε ως ιπποκόμο. Κατάφερε με την αγιότητά του να κερδίσει την εκτίμηση του κυρίου του αλλά και των άλλων αλλοθρήσκων. Ως αιχμάλωτος πολέμου αρχικά και έπειτα δούλος ενός τούρκου Αγά, έγινε γνωστός για την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη και την ακλόνιτη πίστη του. Θεωρείται προστάτης των αιχμαλώτων του πολέμου καθως και των αγνοουμένων και των οικογενειών τους. Το ιερό σκήνωμά του παραμένει άφθαρτο στο Νέο Προκόπι Εύβοιας και ο ιδιος θεωρείται θαυματουργός, με πολλές μαρτυρίες να κάνουν λόγο για τη βοήθεια που προσφέρει στην ίαση ασθενών.
Με την Μικρασιατική καταστροφή, το σώμα του μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Θεωρείται από τους πιο θαυματουργούς Αγίους (εορτάζει στις 27 Μαΐου).
Με την Μικρασιατική καταστροφή, το σώμα του μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Θεωρείται από τους πιο θαυματουργούς Αγίους (εορτάζει στις 27 Μαΐου).
Ανδρέας Στρατηλάτης
Ο Άγιος επί Μαξιμιανού τελούσε υπό τις διαταγές του αρχιστρατήγου της Ανατολής Αντιόχου.
Πολέμησε και νίκησε τους Πέρσες. Όταν όμως οι ανώτεροί του έμαθαν ότι οι περισσότεροι στρατιώτες του Ανδρέα ήταν Χριστιανοί, έστειλαν μία χιλιαρχία για να τους αφοπλίσουν. Ο Άγιος Ανδρέας τους μίλησε και τους έπεισε και αυτούς να ασπασθούν τον χριστιανισμό. Ολόκληρη η χιλιαρχία ενσωματώθηκε στον χριστιανικό στρατό του Ανδρέα.
Οργισμένος ο Αντίοχος, όταν έμαθε το γεγονός, έστειλε πολυπληθή στρατό, που κατάσφαξε το στράτευμα του Ανδρέα, φυσικά και τον Άγιο. Οι νεκροί υπολογίζονται στου 2.593! (εορτάζει 12 Ιουλίου και 19 Αυγούστου).
Πολέμησε και νίκησε τους Πέρσες. Όταν όμως οι ανώτεροί του έμαθαν ότι οι περισσότεροι στρατιώτες του Ανδρέα ήταν Χριστιανοί, έστειλαν μία χιλιαρχία για να τους αφοπλίσουν. Ο Άγιος Ανδρέας τους μίλησε και τους έπεισε και αυτούς να ασπασθούν τον χριστιανισμό. Ολόκληρη η χιλιαρχία ενσωματώθηκε στον χριστιανικό στρατό του Ανδρέα.
Οργισμένος ο Αντίοχος, όταν έμαθε το γεγονός, έστειλε πολυπληθή στρατό, που κατάσφαξε το στράτευμα του Ανδρέα, φυσικά και τον Άγιο. Οι νεκροί υπολογίζονται στου 2.593! (εορτάζει 12 Ιουλίου και 19 Αυγούστου).
Καλλίστρατος ο Nεοσύλλεκτος
Μεγαλομάρτυς της χριστιανικής εκκλησίας, που μαρτύρησε στη Ρώμη επί Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.).
Ο Καλλίστρατος καταγόταν από χριστιανική οικογένεια της Καρχηδόνας. Νεοσύλλεκτος στο ρωμαϊκό στρατό, καταγγέλθηκε από στρατιώτες για τα χριστιανικά του Πιστεύω στον στρατηγό Περσεντίνο. Αυτός διέταξε πρώτα να τον περάσουν απο δίκη στην οποία τον κάλεσαν να θυσιάσει στα είδωλα.
Στη συνέχεια, διέταξε να τον βασανίσουν και να τον τοποθετήσουν μέσα σ’ ένα δεμένο σάκο και τον ρίξουν στη θάλασσα. Με θαυματουργό τρόπο, ο σάκος σχίστηκε και δύο δελφίνια έσωσαν τον Καλλίστρατο.
Σαράντα εννέα στρατιώτες που είδαν το θαύμα πίστεψαν στο Χριστό. Ο Περσεντίνος, τότε, εξοργίσθηκε και διέταξε τον αποκεφαλισμό όλων, φυσικά και του Αγίου.(εορτάζει στις 27 Σεπτεμβρίου).
Ο Καλλίστρατος καταγόταν από χριστιανική οικογένεια της Καρχηδόνας. Νεοσύλλεκτος στο ρωμαϊκό στρατό, καταγγέλθηκε από στρατιώτες για τα χριστιανικά του Πιστεύω στον στρατηγό Περσεντίνο. Αυτός διέταξε πρώτα να τον περάσουν απο δίκη στην οποία τον κάλεσαν να θυσιάσει στα είδωλα.
Στη συνέχεια, διέταξε να τον βασανίσουν και να τον τοποθετήσουν μέσα σ’ ένα δεμένο σάκο και τον ρίξουν στη θάλασσα. Με θαυματουργό τρόπο, ο σάκος σχίστηκε και δύο δελφίνια έσωσαν τον Καλλίστρατο.
Σαράντα εννέα στρατιώτες που είδαν το θαύμα πίστεψαν στο Χριστό. Ο Περσεντίνος, τότε, εξοργίσθηκε και διέταξε τον αποκεφαλισμό όλων, φυσικά και του Αγίου.(εορτάζει στις 27 Σεπτεμβρίου).
Ευστάθιος ο Στρατηλάτης
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Ευστάθιος ήταν στρατηλάτης στην πόλη των Ρωμαίων, έζησε και έδρασε επί Τραϊανού βασιλέως τον 1ο αι. μ.Χ. Ήταν άνθρωπος που κατείχε όχι μόνο στρατιωτικά προτερήματα, αλλά και πολλές αρετές: ήταν εγκρατής στις ορέξεις και επιθυμίες της σαρκός, σώφρων, φιλελεήμων και φιλοδίκαιος. Πολέμησε μάλιστα με μεγάλο θάρρος τους βάρβαρους Πάρθους. Το ειδωλολατρικό του όνομα ήταν Πλακίδας.
Όταν ο αυτοκράτορας έμαθε ότι ο στρατηλάτης του ήταν Χριστιανός, τον κάλεσε να απολογηθεί και να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Ευστάθιος όμως παραδέχθηκε την πίστη του-μάλιστα, και η γυναίκα του και τα δύο του παιδιά είχαν βαπτιστεί χριστιανοί- και αρνήθηκε να θυσιάσει.
Ο Τραϊανός τότε, του αφαίρεσε τα αξιώματά του, τον γελοιοποίησε , του δήμευσε την περιουσία και αφού τον χώρισε από την οικογένειά του, τον έστειλε εξορία.
Έπειτα από χρόνια ο Τραϊανός βρέθηκε σε πολύ δύσκολη στρατιωτική θέση. Θυμήθηκε τον γενναίο στρατηλάτη του και ζήτησε να τον επαναφέρουν στον στρατό.
Του έδωσε πίσω τον βαθμό του, την περιουσία του και του επέτρεψε να ενωθεί και πάλι με την οικογένειά του.
Ευστάθιος πολέμησε για τον αυτοκράτορα και νίκησε τους εχθρούς του. Στην διάρκεια του πολέμου, ο Αδριανός διαδέχθηκε τον Τραϊανό.
Όταν ο Ευστάθιος γύρισε τροπαιούχος πίσω, ο Αδριανός είχε ετοιμάσει γιορτές και παρελάσεις για το νικητή στρατηλάτη.
Έπρεπε σύμφωνα με τα καθιερωμένα να προσφερθούν και οι επινίκιες θυσίες στα είδωλα. Ο Ευστάθιος όμως αρνήθηκε να θυσιάσει και πάλι. Τότε ο Αδριανός θύμωσε και διέταξε να βασανισθεί ο Άγιος και η οικογένειά του.
Όταν μάλιστα είδε ότι ο Άγιος έμενε ακλόνητος στην θέση του, διέταξε να τον κλείσουν μαζί με την οικογένειά του, μέσα σε ένα μεταλλικό βόδι και να τους ρίξουν στην φωτιά. Αυτό ήταν και το οδυνηρό τέλος του Αγίου και της οικογένειάς του (εορτάζει 20 Σεπτεμβρίου).
Όταν ο αυτοκράτορας έμαθε ότι ο στρατηλάτης του ήταν Χριστιανός, τον κάλεσε να απολογηθεί και να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Ευστάθιος όμως παραδέχθηκε την πίστη του-μάλιστα, και η γυναίκα του και τα δύο του παιδιά είχαν βαπτιστεί χριστιανοί- και αρνήθηκε να θυσιάσει.
Ο Τραϊανός τότε, του αφαίρεσε τα αξιώματά του, τον γελοιοποίησε , του δήμευσε την περιουσία και αφού τον χώρισε από την οικογένειά του, τον έστειλε εξορία.
Έπειτα από χρόνια ο Τραϊανός βρέθηκε σε πολύ δύσκολη στρατιωτική θέση. Θυμήθηκε τον γενναίο στρατηλάτη του και ζήτησε να τον επαναφέρουν στον στρατό.
Του έδωσε πίσω τον βαθμό του, την περιουσία του και του επέτρεψε να ενωθεί και πάλι με την οικογένειά του.
Ευστάθιος πολέμησε για τον αυτοκράτορα και νίκησε τους εχθρούς του. Στην διάρκεια του πολέμου, ο Αδριανός διαδέχθηκε τον Τραϊανό.
Όταν ο Ευστάθιος γύρισε τροπαιούχος πίσω, ο Αδριανός είχε ετοιμάσει γιορτές και παρελάσεις για το νικητή στρατηλάτη.
Έπρεπε σύμφωνα με τα καθιερωμένα να προσφερθούν και οι επινίκιες θυσίες στα είδωλα. Ο Ευστάθιος όμως αρνήθηκε να θυσιάσει και πάλι. Τότε ο Αδριανός θύμωσε και διέταξε να βασανισθεί ο Άγιος και η οικογένειά του.
Όταν μάλιστα είδε ότι ο Άγιος έμενε ακλόνητος στην θέση του, διέταξε να τον κλείσουν μαζί με την οικογένειά του, μέσα σε ένα μεταλλικό βόδι και να τους ρίξουν στην φωτιά. Αυτό ήταν και το οδυνηρό τέλος του Αγίου και της οικογένειάς του (εορτάζει 20 Σεπτεμβρίου).
Μηνας ο Αιγύπτιος
Γεννήθηκε στα μέσα με τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. στην Αίγυπτο. Οι γονείς του τον μεγάλωσαν σε ένα ειδωλολατρικό περιβάλλον, όντας και οι δύο ειδωλολάτρες. Ο Άγιος Μηνάς όμως από την εφηβική του ακόμα ηλικία ασπάστηκε τον χριστιανισμό.
Μετά τα εφηβικά του χρόνια εισήλθε στις τάξεις του Ρωμαϊκού στρατού και πιο συγκεκριμένα σε ένα τάγμα ιππικού με έδρα το Κοτυάειον της Μικράς Ασίας (η πόλη αυτή στις μέρες μας ονομάζεται Κιουτάχεια). Εκείνα τα χρόνια όμως, οι Ρωμαϊοι προχωρούσαν σε συλλήψεις χριστιανών. Έτσι, ο Άγιος εγκατέλειψε τη στρατιωτική του θητεία και κατέφυγε σε ένα βουνό όπου ζούσε μόνος καλλιεργώντας τα δικά του τρόφιμα. Για αυτό το λόγο, θεωρείται και προστάτης των κτηνοτρόφων. Έζησε έτσι για πολλά χρόνια μέχρι να επιστρέψει και πάλι στα εγκόσμια και να παραδεχθέι δημοσίως την πίστη του στον Χριστό.
Παρόλο που είναι στρατιωτικός Άγιος, τιμάται ιδιαίτερα από κτηνοτρόφους-για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω. Πολλοί τσοπάνηδες – βοσκοί, την ημέρα της εορτής του «δένουν» ένα ψαλίδι με μαλλί προβάτου και το αφήνουν έξω κρεμασμένο μέχρι τα Χριστούγεννα, «για να έχει κλειστό στόμα, να μην μπορεί να φάει ο λύκος τα πρόβατα», αλλά και «για να κλείσουν τα κακά στόματα στο χωριό». Ταυτόχρονα, από το όνομά του «Μηνάς – μηνώ = παραγγέλω – φανερώνω», πίστευαν ότι ο Άγιος φανέρωνε κλοπιμαία, χαμένα αντικείμενα, αλλά και χαμένα πρόβατα. Φημισμένος είναι ο Άγιος και για το άλογό του. Τα άλογα των Αγίων Γεωργίου, Δημητρίου, Μηνά και Θεοδώρων καλπάζουν αγριεμένα στον ουρανό προκαλώντας βροντές και αστραπές (εορτάζει 11 Νοεμβρίου).
Μετά τα εφηβικά του χρόνια εισήλθε στις τάξεις του Ρωμαϊκού στρατού και πιο συγκεκριμένα σε ένα τάγμα ιππικού με έδρα το Κοτυάειον της Μικράς Ασίας (η πόλη αυτή στις μέρες μας ονομάζεται Κιουτάχεια). Εκείνα τα χρόνια όμως, οι Ρωμαϊοι προχωρούσαν σε συλλήψεις χριστιανών. Έτσι, ο Άγιος εγκατέλειψε τη στρατιωτική του θητεία και κατέφυγε σε ένα βουνό όπου ζούσε μόνος καλλιεργώντας τα δικά του τρόφιμα. Για αυτό το λόγο, θεωρείται και προστάτης των κτηνοτρόφων. Έζησε έτσι για πολλά χρόνια μέχρι να επιστρέψει και πάλι στα εγκόσμια και να παραδεχθέι δημοσίως την πίστη του στον Χριστό.
Παρόλο που είναι στρατιωτικός Άγιος, τιμάται ιδιαίτερα από κτηνοτρόφους-για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω. Πολλοί τσοπάνηδες – βοσκοί, την ημέρα της εορτής του «δένουν» ένα ψαλίδι με μαλλί προβάτου και το αφήνουν έξω κρεμασμένο μέχρι τα Χριστούγεννα, «για να έχει κλειστό στόμα, να μην μπορεί να φάει ο λύκος τα πρόβατα», αλλά και «για να κλείσουν τα κακά στόματα στο χωριό». Ταυτόχρονα, από το όνομά του «Μηνάς – μηνώ = παραγγέλω – φανερώνω», πίστευαν ότι ο Άγιος φανέρωνε κλοπιμαία, χαμένα αντικείμενα, αλλά και χαμένα πρόβατα. Φημισμένος είναι ο Άγιος και για το άλογό του. Τα άλογα των Αγίων Γεωργίου, Δημητρίου, Μηνά και Θεοδώρων καλπάζουν αγριεμένα στον ουρανό προκαλώντας βροντές και αστραπές (εορτάζει 11 Νοεμβρίου).
Οι γυναίκες στρατιώτες
Στην ιστορία της θρησκείας και των Ενόπλων δυνάμεων υπάρχουν και δύο γυναίκες που υπηρέτησαν!
Θεοδώρα
Η νεαρή Θεοδώρα ήταν το μεγαλύτερο κορίτσι μιας φτωχής και πολύ θρήσκας οικογένειας με πατέρα ηλικιωμένο και άρρωστο και ζούσε σε ένα χωριό της Πελοποννήσου, τη Βάστα, λίγο έξω από τη Μεγαλόπολη. Το χρηματικό ποσό που απαιτούνταν για την πληρωμή μισθοφόρου ήταν πολύ μεγάλο για τις δυνατότητες της οικογένειάς της και ο πατέρας της ανήμπορος να πάρει μέρος σε μάχη. Έτσι η Θεοδώρα σε ηλικία 17 ετών αποφάσισε να υποδυθεί τον άντρα και να συμμετέχει η ίδια στο στρατό του χωριού της. Βρέθηκε πολύ σύντομα να πολεμά σε μάχες με περίσσιο θάρρος και όπως ήταν λογικό προάχθηκε σε βαθμό. Το σθένος της, αλλά και η σεμνότητά της την έκαναν αρεστή μέσα στο στράτευμα.
Ωστόσο, μια νεαρή κοπέλα δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη γοητεία του νεαρού στρατιώτη-Θεοδώρα κι έτσι τον ερωτεύθηκε. Η Θεοδώρα δεν ήθελε να προδώσει το μυστικό της γιατί αυτό θα εξέθετε όλη την οικογένειά της. Όσο κι αν η Θεοδώρα προσπαθούσε να μεταπείσει τη νεαρή κοπέλα λέγοντάς της ότι είναι αφιερωμένη στο Θεό, τόσο η νεαρή κοπέλα ήθελε το νεαρό που έβλεπε μπροστά της, τον όμορφο και θαρραλέο στρατιώτη που είχε γνωρίσει. Η συνεχής άρνηση της Θεοδώρας οδήγησε τη νεαρή κοπέλα στην εκδίκηση. Κοιμήθηκε με κάποιον άλλο στρατιώτη με τον οποίο έμεινε έγκυος και πήγε στον Διοικητή του στρατού δηλώνοντας ότι η Θεοδώρα, δηλαδή ο στρατιώτης που είχε ερωτευθεί η κοπέλα, ήταν εκείνος που την άφησε έγκυο και θα έπρεπε να την παντρευτεί.
Δικάστηκε και καταδικάστηκε χωρίς να μαρτυρήσει το φύλο της, φώναζε όμως διαρκώς ότι άδικα κατηγορείται. Εκτελέσθηκε, αλλά όταν έγδυσαν το πτώμα, έκπληκτοι οι άνδρες του αποσπάσματος είδαν ότι ήταν γυναίκα, άρα δεν θα μπορούσε να έχει διαπράξει το αδίκημα για το οποίο καταδικάσθηκε. Σήμερα στη Βάστα της Μεγαλόπολης βρίσκεται ναός αφιερωμένος στην Αγία. Μάλιστα, αποτελεί θαυμαστό αξιοθέατο, γιατί 17 δένδρα φυτρώνουν μέσα από τους τοίχους και την σκεπή του ναού (εορτάζει 11 Σεπτεμβρίου).
Ωστόσο, μια νεαρή κοπέλα δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη γοητεία του νεαρού στρατιώτη-Θεοδώρα κι έτσι τον ερωτεύθηκε. Η Θεοδώρα δεν ήθελε να προδώσει το μυστικό της γιατί αυτό θα εξέθετε όλη την οικογένειά της. Όσο κι αν η Θεοδώρα προσπαθούσε να μεταπείσει τη νεαρή κοπέλα λέγοντάς της ότι είναι αφιερωμένη στο Θεό, τόσο η νεαρή κοπέλα ήθελε το νεαρό που έβλεπε μπροστά της, τον όμορφο και θαρραλέο στρατιώτη που είχε γνωρίσει. Η συνεχής άρνηση της Θεοδώρας οδήγησε τη νεαρή κοπέλα στην εκδίκηση. Κοιμήθηκε με κάποιον άλλο στρατιώτη με τον οποίο έμεινε έγκυος και πήγε στον Διοικητή του στρατού δηλώνοντας ότι η Θεοδώρα, δηλαδή ο στρατιώτης που είχε ερωτευθεί η κοπέλα, ήταν εκείνος που την άφησε έγκυο και θα έπρεπε να την παντρευτεί.
Δικάστηκε και καταδικάστηκε χωρίς να μαρτυρήσει το φύλο της, φώναζε όμως διαρκώς ότι άδικα κατηγορείται. Εκτελέσθηκε, αλλά όταν έγδυσαν το πτώμα, έκπληκτοι οι άνδρες του αποσπάσματος είδαν ότι ήταν γυναίκα, άρα δεν θα μπορούσε να έχει διαπράξει το αδίκημα για το οποίο καταδικάσθηκε. Σήμερα στη Βάστα της Μεγαλόπολης βρίσκεται ναός αφιερωμένος στην Αγία. Μάλιστα, αποτελεί θαυμαστό αξιοθέατο, γιατί 17 δένδρα φυτρώνουν μέσα από τους τοίχους και την σκεπή του ναού (εορτάζει 11 Σεπτεμβρίου).
Οσία Ξένια
Η Οσία Ξένη έζησε στην Αγία Πετρούπολη και ήταν σύζυγος της Αυλής του συνταγματάρχη Ανδρέα Θεοδώροβιτς Πετρώφ, ο οποίος απεβίωσε ξαφνικά κατά τη διάρκεια συμποσίου. Η Ξένη ήταν τότε 26 ετών. Σε ένδειξη αγάπης προς το σύζυγό της, χωρίς παιδιά και για να πάρει πάνω της όλες του τις αμαρτίες, μιας κι αυτός δεν είχε προλάβει να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων, φόρεσε τη στολή του και υποκρίθηκε τη Σαλή για 45 περίπου χρόνια. Ισχυριζόταν ότι ο άνδρας της δεν πέθανε, αλλά ζει και είναι αυτή η ίδια. Ποτέ δεν απαντούσε σε κανένα όταν την φώναζαν με το όνομά της Ξένη Γρηγορίεβνα, αλλά αντιθέτως ανταποκρινόταν σε όποιον την καλούσε με το όνομα του συζύγου της Ανδρεά Θεοδώροβιτς
Νικολόπουλος Ε. Κων/νος
-Απόφοιτος ΑΣΕΙ (Σ.Σ.Ε)
-Εξειδίκευση σε Ζητήματα Γεωπολιτικής και Ασφάλειας στο Ισλαμικό Σύμπλοκο Τουρκίας-Μέσης Ανατολής του Κ.Ε.Κ / Eθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
