πνεύμα και διδασκόταν από την παιδική ηλικία ως απαραίτητο εφόδιο για την επιβίωση και την ορθή νοητική ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Τα παιδιά από μικρή ηλικία έφευγαν από το σπίτι και έμεναν στο γυμναστήριο όπου οι προπονητές «Παιδοτρίβες»
Στις μέρες μας όμως αυτά έχουν αλλάξει και ο Γονέας έχει αμφιβολίες για το αν θα πρέπει να γράψει το παιδί του στο άθλημα της Πάλης.
Στην Ελληνορωμαϊκή Πάλη το παιδί μπορεί να εγγραφεί απο τεσσάρων χρονών και συμμετέχει στις παιδικές ειδικές ασκήσεις που φαινομενικά είναι σαν παιχνίδια. Μέχρι την ηλικία των 12 ετών μαθαίνει βασικά σημεία κίνησης και στάσης όπως επίσης και μικρές λαβές.
Απο αυτή την ηλικία το παιδί μπορεί να προσδιορίσει τον εαυτό του και να μάθει το στέκει καλά στο σώμα του. Μαθαίνει οταν θα πέσει, τον τρόπο που θα πέσει χωρίς να χτυπήσει αλλά και πως θα σηκωθεί. Αναπτύσσει σε μικρό χρονικό διάστημα αυτοέλεγχο και πειθαρχία που σε ελάχιστα άλλα αθλήματα μπορεί να αποκτήσει απο τόσο μικρή ηλικία.
Αναπτύσσει την αυτοπεποίθησή του με γοργό ρυθμό και ανακαλύπτει τις δυνατότητές του.
Με την άσκηση μαθαίνει να προστατεύει τον εαυτό του αλλά και να προφυλάσσει τους φίλους του. Με τα παιχνίδια άσκησης Πάλης συμμετέχει ομαδικά και παίζει με απλές ασκήσεις εκτονώνοντας την ενέργεια του σε μια πολύ ομαλή παραγωγική διαδικασία.
Παράλληλα η Ελληνορωμαική Πάλη είναι Ολυμπιακό Άθλημα που σημαίνει πως οι συμμετοχή σε σχολικούς αγώνες δίνει τα μπόνους που αφορούν και τα υπόλοιπα αθλήματα για τις εξετάσεις σε ΤΕΙ/ΑΕΙ. Επίσης σε υψηλές θέσεις υπάρχει και η πρόσληψη στο Δημόσιο. Για το θέμα θα σας ενημερώσουμε εκτενώς σε επόμενο άρθρο.
Στο Άθλημα μπορούν να εγγραφούν και αγόρια στην Ελληνορωμαική και κορίτσια στην Ελευθέρα.
Πάμε να δούμε και μερικές Αλήθειες και Μύθους για το Άθλημα.
Μύθος 1ος: Είναι δυνατόν το παιδί μου ασχολούμενο με την πάλη να μείνει κοντό;
Η αλήθεια: Όχι. Το πόσο ψηλοί γινόμαστε επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τα γονίδιά μας και την κληρονομικότητα. Σημαντικό ρόλο όμως παίζουν και οι ορμόνες κατά την εφηβεία, αφού τότε συμβαίνουν οι πιο σημαντικές αλλαγές στο σώμα. Τα αγόρια συνήθως ψηλώνουν ξαφνικά στην ηλικία των 11-15 ετών έως και 22 πόντους. Τα κορίτσια ωστόσο από τη στιγμή της έλευσης της περιόδου δεν πρόκειται να “κερδίσουν”παραπάνω από 5 εκατοστά.
Τέλος το ύψος μας εξαρτάται και από τη διατροφή. Γι’ αυτό τα παιδιά αλλά και οι έφηβοι πρέπει να παίρνουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο ασβέστιο (γαλακτοκομικά προϊόντα) και στις πρωτεΐνες (κρέας, αβγό, ψάρι).
Γιατί τότε στην πάλη βλέπουμε κοντούς αθλητές;
Στην πάλη δεν βλέπουμε μόνο κοντούς αθλητές αλλά και πολύ ψηλούς.
Η τελική επιλογή στον αγωνιστικό αθλητισμό έχει σαν μεταβλητή και το ύψος του αθλητή. Για παράδειγμα σε μια ομάδα μπάσκετ βλέπουμε συνήθως πολύ ψηλούς αθλητές. Αυτό δεν σημαίνει ότι το μπάσκετ συνέβαλε σ’ αυτό, αλλά μάλλον επειδή χρειάζεται αυτό. Επίσης πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν ύψος κάτω του μετρίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ποδόσφαιρο συνέβαλε σ’ αυτό. Στην πάλη, σαν άθλημα κατηγορίας βάρους, παρατηρούμε και κοντούς αλλά και ψηλούς αθλητές ανάλογα με την κατηγορία βάρους που αγωνίζονται. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πάλη συνέβαλε σ’ αυτό.
Αναρωτιέστε πόσο ψηλό θα γίνει το παιδί σας;
Οι παιδίατροι μπορούν να εκτιμήσουν τι ύψος θα έχει ένα παιδί ως ενήλικας, με βάση κάποια εργαλεία, δηλ. εκτίμηση του αναστήματος, καμπύλη αύξησης ύψους, ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης, ύψος-στόχος.
Μύθος 2ος: Είναι δυνατόν το παιδί μου ασχολούμενο με την πάλη να τραυματιστεί;
Η αλήθεια: Το παιδί- αθλητής είναι δυνατόν να τραυματιστεί κάνοντας και οτιδήποτε άλλο. Μεγάλη σημασία έχει το περιεχόμενο των προγραμμάτων άθλησης, σύμφωνα με τη ηλικία και το επίπεδο των παιδιών.
Η πρόληψη των τραυματισμών στηρίζεται σε αρχές όπως: στη γνώση των κινδύνων τραυματισμού, στη γνώση των αιτιών των κακώσεων, στον περιοδικό και λεπτομερή ιατρο- προληπτικό έλεγχο, στη γνώση μεθοδικών και οργανωτικών υποδείξεων και παρεμβάσεων, οι οποίες βασιζόμενες στα παραπάνω έχουν σαν σκοπό την αδρανοποίηση των αιτιών των κακώσεων.
Οι κυριότερες αιτίες τραυματισμών σε αθλητές πάλης είναι αυτές που έχουν σχέση με την λανθασμένη τεχνική (λάθος θέσεις μερών του σώματος, λάθος πτώσεις στην παλαίστρα, λάθος εκτέλεση τεχνικών ενεργειών) και με την εκτέλεση απαγορευμένων- αντικανονικών τεχνικών.
Μύθος 3ος : Είναι δυνατόν το παιδί μου ασχολούμενο με την πάλη να γίνει επιθετικό;
Η αλήθεια: Όχι, όπως και κανένα άθλημα το οποίο καλλιεργείται μέσα στα επιστημονικά όριά του, από κατάλληλους δασκάλους, σε κατάλληλους χώρους και φυσικά όταν υπάρχει η απαραίτητη και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ του τριπτύχου: δασκάλου- παιδιού- γονέα.
Η πάλη ενισχύει την αυτοπειθαρχία και την ικανότητα αντοχής και προάγει την αυτοεκτίμηση, επιπλέον αποτελεί έναν υγιή τρόπο εκτόνωσης, εφόσον καλλιεργείται από σωστούς δασκάλους.
Ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά που έχουν κατά καιρούς απασχολήσει την Ψυχολογία είναι το κατά πόσο η επιθετικότητα είναι εγγενής ή είναι μια συμπεριφορά που μαθαίνεται. Οπαδοί της πρώτης άποψης είναι ο Freud (Ψυχανάλυση) και ο Lorentz (Ηθολογία) και στο αντίθετο στρατόπεδο βρίσκονται (για μια ακόμη φορά) οι οπαδοί του συμπεριφορισμού και της κοινωνικής μάθησης, όπως οι Walters και Bandura.
Τέλος για τον προβληματισμό όλων μας:
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική: Μαθαίνει να κατακρίνει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα: Μαθαίνει να καυγαδίζει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία: Μαθαίνει να είναι ντροπαλό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στη ντροπή: Μαθαίνει να είναι ένοχο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση: Μαθαίνει να είναι υπομονετικό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο: Μαθαίνει να εκτιμά
Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη: Μαθαίνει να είναι δίκαιο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια: Μαθαίνει να πιστεύει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία: Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και φιλία: Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.
