Στις 2 Μαρτίου 2012, κατήγγειλα το γεγονός ότι από τα τέλη του 2009 η Ελλάδα έπεσε στα χέρια αδίστακτων κακοποιών, οι οποίοι σκοπό έχουν την ολική καταστροφή της χώρας και
ότι γι΄αυτό αρκούσε από μόνη της η μεταναστευτική πολιτική που εφάρμοζε η φερόμενη ως ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν δίστασε να χρησιμοποιεί ανθρώπους και συγκεκριμένα αλλοδαπούς μετανάστες ως όπλο για την επίτευξη του στόχου αυτού. Από τα στοιχεία που προσκόμισα προέκυπτε ξεκάθαρα ότι ανά την ελληνική επικράτεια τελούνται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχουν ως θύματα τόσο τους Έλληνες όσο και τους αλλοδαπούς που χρησιμοποιούνταν ως όπλο εναντίον τους και ότι βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη επιχείρηση γενοκτονίας των Ελλήνων.
Μίλησα ευθέως για γενοκτονία, επειδή οι συνέπειες της μεταναστευτικής πολιτικής σε συνδυασμό με την γενική κυβερνητική πολιτική και τα τερατουργήματα που γίνονταν με σκοπό την εφαρμογή της, θα οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια αρχικά στην αλλοίωση του Ελληνικού πληθυσμού, της εθνικής και της θρησκευτικής ταυτότητας του, και τελικά, στον πλήρη αφανισμό των Ελλήνων από τα εδάφη τους και όχι μόνο. Η καταγγελία στάλθηκε στη εισαγγελία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστήριου της Χάγης αλλά δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία.
Συγκεκριμένα, στις 11 Οκτωβρίου 2011, είχε προηγηθεί η καταγγελία της Όλγας και της Τάνυας Γεριτσιδου, οι οποίες έστειλαν δικά τους στοιχεία και αποδείξεις ότι ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Γ Παπανδρέου και οι κατά καιρούς υπουργικές συνθέσεις της κυβερνήσεως του, είναι υπεύθυνοι για τέλεση εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονίας διά της εφαρμογής απάνθρωπων μέτρων λιτότητας και παραβίασης πληθώρας προστατευμένων από το σύνταγμα και το διεθνές δικαίο δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών. Οι δυο ζήτησαν και την αποζημίωση τους καθώς και την αποζημίωση όλων των θυμάτων.
Τον Μάρτιο του 2012 ακολούθησε η δική μου καταγγελία, που στρεφόταν κατά της φερόμενης ως πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας κατά τη περίοδο 05.10.2009 – 02.03.2012, και συγκεκριμένα, κατά του Κάρολου Παπούλια, του Γεωργίου Α. Παπανδρέου του Λουκά Παπαδήμου, του Ευάγγελου Βενιζέλου του Θεόδωρου Γ. Πάγκαλου και παντός άλλου υπευθύνου.
Λίγο αργότερα, στις 11 Ιουλίου και στις 21 Νοεμβρίου 2012 μια ομάδα δημοσιογράφωνκαι μια Γερμανίδα ακτιβίστρια, κατήγγειλαν και αυτοί εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και υπέδειξαν ως θύτες, τους: α) Christine Lagarde, Angela Merkel , Wolfgang Schäuble, José Manuel Durão Barroso and Herman Van Rompuy β) την τρόικα γενικά, καθώς και γ) παντός άλλου προσώπου/ φορέα θα προέκυπτε από την έρευνα (όπως σχ. άτομα που αποτελούσαν την Ομάδα Εργασίας των υφυπουργών Οικονομικών του Eurogroup, οι ανώτεροι τους υπουργοί Οικονομικών, και πολλοί εξωτερικοί σύμβουλοι και λομπίστες). Τέλος, στις 15 Ιανουαρίου 2013, ο σημερινός Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Τέρενς Κουίκ (δημοσιογράφος και τότε Βουλευτής Επικρατείας του πολιτικού κόμματος «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», κατέθεσε στην Ελλάδα μήνυση κατά των Πωλ Τόμσεν (ΔΝΤ), Ματίας Μορς (ΕΕ) και Κλάους Μαζούχ (ΕΚΤ), για αδικήματα του ΠΚ καθώς και για εγκλήματα που τιμωρούνται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο όπου ζήτησε γι΄αυτο το λόγο να διαβιβαστεί κιόλας από τον αρμόδιο Υπουργό Δικαιοσύνης.
Σημειώστε παρακαλώ ότι η Εισαγγελία του ΔΠΔ, έχει υποχρέωση να εξετάσει όλες τις πληροφορίες που έλαβε σχετικά με τέλεση εγκλημάτων της αρμοδιότητας της σε ένα κράτος μέλος (στη προκειμένη περίπτωση στην Ελλάδα) και αν συμπεράνει ότι έχουν βάση, να αρχίσει κατόπιν σχετικής έγκρισης του δικαστηρίου, αυτεπάγγελτη έρευνα με σκοπό τη στοιχειοθέτηση της υπόθεσης και την παραπομπή των ενόχων ενώπιον του δικαστηρίου. (περισσότερα εδώ: ΦΕΚ Α 75/2002, σχετικά άρθρα 13 και 15)
Επειδή τα εν λόγω εγκλήματα δεν παραγράφονται ποτέ και επειδή οι αποδείξεις συσσωρεύονται συνεχώς, είναι δεδομένο ότι τα στοιχεία θα εξεταστούν κάποια στιγμή εξονυχιστικά και θα οδηγήσουν τελικά τους υπαίτιους στο σκαμνί.
Μετά την καταγγελία και με σκοπό:
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
