ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ Π.Α.ΜΕ. 11 ΙΟΥΝΗ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΟ ΚΛΙΓΚΟΠΟΥΛΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Σε 60 και πάνω πόλεις της χώρας μας με τη συμμετοχή περισσότερων από 700 πρωτοβάθμιων σωματείων, ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Π.Α.ΜΕ, οι διαδηλωτές στέλνουν το δικό τους αγωνιστικό μήνυμα στην κυβέρνηση, την Ε.Ε. και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Μήνυμα αντίστασης, αφύπνισης, ανυπακοής, ελπίδας για το σήμερα και το αύριο του λάου μας μέχρι να πάρουν τα όνειρα μας εκδίκηση.
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει πιστά την πολιτική των προκατόχων της, Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, υπηρετώντας με συνέπεια, παρά την διαφορετική τους ρητορική, τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου της αστικής τάξης γενικότερα. Τα μνημόνια που θα καταργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ. Είναι εδώ η Ε.Ε. που θα την άλλαζε αλλά δεν αλλάζει. Είναι εδώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα χαράτσια, η ανεργία που αγγίζει τα 27%, οι απολύσεις, η τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, η φτώχια, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η έλλειψη μέτρων ασφαλείας στους χώρους δουλειάς γιατί κοστίζουν στους καπιταλιστές επιχειρηματίες.
Είναι εδώ οι 400 και πάνω εφαρμοστικοί νόμοι που προστίθενται και θα προστεθούν και νέοι όπως και αν τους ονομάσουν.
Μήπως ο νόμος των 100 δόσεων για τη ρύθμιση των χρεών δεν είναι ένας αντιλαϊκός νόμος; Δεν βοηθά το μεγάλο κεφάλαιο να ξεπλένει το μαύρο χρήμα; Μήπως και με αυτόν τον νόμο δεν έχουν στόχο να αρμέξουν το πενιχρό εισόδημα που απομένει στον λαό; Βέβαια οι νέοι λαοπλάνοι κυβερνόντες βάφτισαν τα χαράτσια πατριωτικό καθήκον. Μήπως η πράξη νομοθετικού περιεχομένου δεν είναι πράξη αντιδημοκρατική που άρπαξε τα αποθεματικά της τοπικής διοίκησης, του ΟΑΕΔ, των νοσοκομείων, του ΟΠΕΚΕΠΕ, του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης, για να πληρώσουν τους δανειστές;
Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που κατακεραύνωνε τη συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ για τους αντιασφαλιστικούς νόμους, που μετέτρεψαν τις συντάξεις σε επιδόματα φτώχειας, ενώ οι ίδιοι οδηγούν χιλιάδες εργαζόμενους ιδιαίτερα την νέα γενιά να πάρουν σύνταξη του Αγίου ποτέ, και υπόσχονταν ότι θα τους καταργήσουν;
Σήμερα έχουν αλλάξει τροπάριο για να κρύψουν κάτω από το χαλί τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, δηλαδή τα ψίχουλα που έταξαν στον λαό με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Τώρα κάνουν λόγο για σκληρή διαπραγμάτευση. Δεν θα μειωθούν άλλο λένε οι μισθοί και οι συντάξεις, είναι κόκκινες γραμμές, λένε καμαρωτά χωρίς να ντρέπονται. Η υποκρισία, το ψέμα, η κολοτούμπα, και η υποτίμηση της νοημοσύνης των εργαζομένων έγιναν συνώνυμο με την καθημερινή προπαγάνδα των νέων αστέρων της αστικής εξουσίας .
Η περιβόητη σκληρή διαπραγμάτευση και τα μέτρα που ετοιμάζουν η κυβέρνηση με την τρόικα, που έγιναν θεσμοί είναι η συνεχεία του προγράμματος γέφυρα , που βγάζουν μπόχα για τον λαό, ενώ σκορπούν χαμόγελα στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ο λαός πρέπει να βγάλει γρήγορα τα συμπεράσματα του. Είτε με το πρόγραμμα των θεσμών, είτε με το πρόγραμμα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ένα είναι σίγουρο, ο λαός θα συνεχίζει να ματώνει για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Για να δημιουργούνται πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό ώστε να πληρώνονται οι δανειστές στην ώρα τους, για να παίρνουν νέα δάνεια οι κεφαλαιοκράτες που θα τα πληρώνει πάλι ο λαός.
Τα μέτρα που διαρρέει η κυβέρνηση κομμάτι κομμάτι, μιλούν από μόνα τους. 5 δις επιπλέον για τον κρατικό προϋπολογισμό. Από που θα έρθουν; Από την αύξηση του ΦΠΑ, το ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας, όπως είναι αεροδρόμια, λιμάνια, ενεργεία, ανατροπή του ασφαλιστικού, περικοπή των κοινωνικών δαπανών, και φυσικά η συνέχιση των εργασιακών μεταρρυθμίσεων, δηλαδή το τσάκισμα όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει.
Στόχος και του προγράμματος της κυβέρνησης και του προγράμματος των θεσμών είναι η μείωση του κόστους της εργατικής δύναμης.
Να τι διαπραγματεύονται οι νέοι αστέρες της αστικής εξουσίας. Ψίχουλα για τον λαό όταν το επιτρέψει η οικονομία, νέα προνόμια για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Άλλωστε γι’ αυτό τους εμπιστεύτηκαν και τους στήριξαν στις εκλογές οι επιχειρηματικοί όμιλοι και η αστική τάξη της χώρας μας .
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Η αναμονή, η ανάθεση της ελπίδας για λύσεις των λαϊκών προβλημάτων από τους διαχειριστές της αστικής εξουσίας Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ χθες, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σήμερα μαζί με τους πρόθυμους, είναι χαμένος χρόνος που θα κοστίσει πολύ ακριβά στους εργαζόμενους στο μέλλον, αν δεν αντιδράσουμε τώρα.
Η εργατική τάξη μέσα από τα συνδικάτα της χρειάζεται να οικοδομήσει τη δική της λαϊκή αντιπολίτευση με το πλαίσιο αιτημάτων του Π.Α.ΜΕ. που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας απέναντι στις αστικές κυβερνήσεις, την εργοδοσία και την πολιτική τους, οι οποίες υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της αστικής τάξης γενικότερα.
Οι δικές μας κόκκινες γραμμές δεν μπορεί να είναι ο λεγόμενος έντιμος συμβιβασμός που πλασάρει η κυβέρνηση. Δηλαδή τα συσσίτια, η διαχείριση της φτώχιας, η εξαθλίωση, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η ζητιανιά, η αναμονή μήπως και πάρουμε κανένα ψίχουλο για να μας κλείσουν το στόμα για να ζουν μέσα στη χλιδή η αστική τάξη και οι διαχειριστές της εξουσίας τους.
Τα αιτήματα που προβάλει σήμερα το Π.Α.ΜΕ. και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι απόλυτα εφικτά, ρεαλιστικά, ώστε να πάρει μια ανάσα η εργατική τάξη, η λαϊκή οικογένεια. Αυτά είναι η κατάργηση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων.
Είναι το μπλόκο στη νέα συμφωνία-μνημόνιο που ετοιμάζουν κυβέρνηση, Ε.Ε., Ε.Κ.Τ. και Δ.Ν.Τ. Είναι η επαναφορά των μισθών, των συντάξεων, των επιδομάτων στα επίπεδα του 2009. Είναι η κατάργηση όλων των χαρατσιών, του ΕΝΦΙΑ, η επαναφορά των κλαδικών Σ.Σ.Ε., όχι μαϊμού, με την ταυτόχρονη κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, των ελαστικών μορφών απασχόλησης, την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ με νόμο ως βάση για την διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων. Είναι η δωρεάν υγεία, παιδεία, κλπ. Είναι η ελαχίστη βάση για να πάρουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, μια ανάσα.
Πολλές φορές οι διάφοροι κονδηλοφόροι μας ρωτούν: ‘’Mα που θα βρεθούν τα λεφτά για να καλυφθούν αυτές οι παροχές’’; Έτσι ονομάζουν τις ανάγκες του λαού. Τους απαντάμε. Στον πλούτο που έχει η χώρα μας, στα λιμνάζοντα κεφάλαια που κρατούν στα χέρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι καπιταλιστές, που έγιναν από τη δουλειά και τον ιδρώτα του λάου .
Να ορισμένα στοιχεία που αποδεικνύουν τις δυνατότητες που υπάρχουν. 88 δις περιουσία έχουν 508 οικογένειες, 800 εκατομμύρια καταθέσεις στο εξωτερικό, 4,3 δις κέρδη σε περίοδο κρίσης από ομίλους. Αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα για τον αν υπάρχουν χρήματα. Την ίδια ώρα οι εφοπλιστές οφείλουν στα ταμεία 20 δις. Εκεί θα βρεθούν τα χρήματα κύριοι που υπερασπίζεστε την εξουσία του κεφαλαίου.
Συνάδελφοι Συναδέλφισσες,
Αν οι εργαζόμενοι συνειδητοποιήσουν αυτήν την πραγματικότητα και τη δύναμη που κρατούν στα χέρια τους, τότε μπορούν να γίνουν πραγματικότητα οι στόχοι της εργατικής τάξης. Αυτό προϋποθέτει δυο πράγματα. 1ον : Οι εργαζόμενοι να μαζικοποιήσουν τα συνδικάτα, η καλύτερη λειτουργία, η συμμετοχή στη δράση όλων των μελών, να αποβάλουν τον φόβο, να αποκτήσουν τα συνδικάτα τη δική τους ιδεολογική αυτοτέλεια απέναντι στην αστική ιδεολογία. Να δημιουργηθούν νέα συνδικάτα εκεί που δεν υπάρχουν, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δυνάμεων τόσο στα πρωτοβάθμια σωματεία, όσο και στις ομοσπονδίες, τα εργατικά κέντρα, τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, βγάζοντας από τον σβέρκο μας τα βαρίδια του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού, παλαιού και νέου που είναι το μακρύ χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης.
2ον : Η οργάνωση της πάλης στο επίπεδο του κλάδου, της επιχείρησης για τα καθημερινά προβλήματα, όπως είναι απλήρωτη δουλειά, η τρομοκρατία, η εντατικοποίηση κλπ, με διάφορες μορφές πάλης, όπως πικετοφορίες, διαδηλώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, αποκάλυψη της πολιτικής της κυβέρνησης της Ε.Ε. και της εργοδοσίας.
Παντού να οργανώνονται μικροί και μεγάλοι αγώνες για κάθε μικρό η μεγάλο πρόβλημα, με λίγα λόγια ξεσηκωμός για να επιβάλλουμε το δίκαιο.
Πάνο σε αυτήν τη βάση να κτίσουμε την κοινωνική συμμαχία μεταξύ εργατών, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, που θα αμφισβητήσει την εξουσία των μονοπωλίων.
Ανοίγοντας τον δρόμο για μια άλλη εξουσία όπου ο κυρίαρχος λαός θα πάρει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής και τον πλούτου που παράγει, ανοίγοντας τον δρόμο για μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμεταλλευτές, ανεργία, φτώχεια, με σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με δωρεάν υγεία παιδεία, με σύνταξη για όλους, στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες, με δωρεάν τα κοινωνικά αγαθά κ.α. με πραγματική ελευθερία.
Άλλωστε η ιστορία διδάσκει ότι όταν ένας λαός θέλει, μπορεί να επιβάλει το δίκιο του. Αυτό φοβούνται οι διαχειριστές της αστικής εξουσίας. Αυτήν η αγωνιά εκφράζεται από τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές που φοβούνται τον λαό και ψάχνουν τρόπους να τον εξαπατήσουν για να περάσουν αναίμακτα την νέα αντιλαϊκή συμφωνία-μνημόνιο, που υπηρετεί την αστική τάξη και τους στόχους των επιχειρηματικών ομίλων.
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Το Π.Α.ΜΕ. δίνει το χέρι σε όλους τους εργαζόμενους που θέλουν να σηκώσουν κεφάλι και σας καλούμε στον κοινό αγώνα που στο κέντρο της προσοχής θα είναι οι σύγχρονες ανάγκες μας και όχι τα συμφέροντα μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών που έχουν την οικονομική, και πολιτική εξουσία στα χέρια τους οδηγώντας τον λαό, στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
