Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αν τελικά δεν επικρατήσει η λογική, αν δεν γίνει αντιληπτό ότι μια χώρα, οποιαδήποτε χώρα – πολύ περισσότερο η Ελλάδα που εδώ και χρόνια κυκλοφορεί με προτεταμένη την παλάμη και δανεικά (και ήδη έχει λάβει πολλά – δεν μπορεί να τα βάλει με όλες τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, τότε, δυστυχώς, η πατρίδα μας θα ζήσει τραγικές στιγμές Αρμαγεδδώνα.
Χίλιες φορές έχουμε πει πως πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν.
Χίλιες φορές έχουμε πει πως όταν μια κυβέρνηση λαμβάνει τις αποφάσεις της ή μια αντιπολίτευση μοιράζει τις υποσχέσεις της, αναγκαίο είναι να λαμβάνεται υπ’ όψη το διεθνές περιβάλλον – τι δηλαδή γίνεται έξω από τα σύνορα του μικρόκοσμού μας.
Χίλιες φορές έχουν περιγράψει τι συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες – πιστωτές της Ελλάδας και έχουμε προειδοποιήσει πως ουδείς θα διακινδύνευε μια αντίδραση στη δική του χώρα, με συνέπειες στην επιβίωση της δικής του κυβέρνησης.
Η λογική «θα πάμε και θα τους σπάσουμε τα μούτρα», απλά δεν γίνεται αποδεκτή από κανέναν.
Η λογική ότι «θα μας πληρώνουν και θα δέχονται όλες τις απαιτήσεις μας για να μην ανατιναχθούν μαζί μας», επίσης δεν ισχύει.
Η χώρα μας βρίσκεται πλέον επί ξηρού ακμής.
Και είναι πλέον η μόνη χώρα που βρίσκεται σ’ αυτήν την κατάσταση.
Δυστυχώς για αυτούς που στηρίζονται στην προπαγάνδα και μόνο σ’ αυτήν, τα πράγματα δεν είναι θέμα εικόνας.
Διότι όταν έρχεται η ώρα του λογαριασμού, κάποιοι πρέπει να τον πληρώσουν.
Ούτε είναι θέμα διακηρύξεων – ουδείς ετράφη ποτέ με λέξεις, συνθήματα, πανό και συλλαλητήρια.
Η κυβέρνηση – και μετά τις χθεσινές δηλώσεις διαφόρων αρμοδίων και αναρμοδίων – δίνει την εντύπωση πως είτε δεν αντιλαμβάνεται πού βρισκόμαστε, είτε αντιλαμβάνεται πολύ καλά και τραβά το σχοινί για να πάμε σε ρήξη και μετά να δηλώσει πως «αυτή ήταν η εντολή του λαού».
Η πατρίδα μας έχει ζήσει μόνο στον περασμένο αιώνα τρεις μεγάλες εθνικές καταστροφές: Μικρασιατική Καταστροφή και Γενοκτονία, εμφύλιος πόλεμος και δεύτερη εθνική καταστροφή με την Κύπρο, μετά από την επτάχρονη δικτατορία.
Οι δηλώσεις του υπουργού των Οικονομικών περί απόσυρσης του κειμένου που ετοιμαζόταν να υπογράψει και η αντικατάστασή του, όπως είπε, με άλλο κείμενο που προέβλεπε τη συνέχιση του παρόντος προγράμματος, αποτελούν προσχηματική υπεκφυγή.
Όταν βρίσκεσαι στο τέλος μιας διαπραγμάτευσης, οφείλεις να έχεις προετοιμάσει με τέτοιον τρόπο το έδαφος, ώστε να μην πηγαινοέρχονται κείμενα.
Η Ελλάδα έχει χρόνο μόλις ολίγων ημερών για να επιστρέψει στο τραπέζι της συζήτησης με σκοπό αυτή να καταλήξει με τρόπο επωφελή για τη χώρα μας.
Αυτά τα περί «αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας» είναι στον αέρα.
Εμάς μας ενδιαφέρει να έχουμε μια συμφωνία που δεν θα οδηγήσει την χώρα σε τρομερές περιπέτειες.
Γιατί, όπως επίσης χίλιες φορές έχουμε πει, όταν μια χώρα αντιμετωπίζει τον Αρμαγεδδώνα, τότε χαμένοι δεν βγαίνουν οι πλούσιοι, αλλά οι φτωχοί.
Και όποιος χρησιμοποιεί τους φτωχούς για να αποκτήσει μια δήθεν νομιμοποίηση των κινήσεών του, απλώς δρα εναντίον των πολλών – και επομένως υπέρ των ολίγων…
