Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Ανάληψη ευθύνης για το "χτύπημα" κοντά στο κτίριο των ΜΑΤ στη Θεσσαλονίκη

Την ευθύνη για την τοποθέτηση του εκρηκτικού μηχανισμού, που εξερράγη κοντά στο κτίριο των ΜΑΤ στη Θεσσαλονίκη στις 28 Δεκεμβρίου ανέλαβε με κείμενο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο η Σύμπραξη Αναρχικών Οργανώσεων
"Αντικρατικός Προσανατολισμός"
Στο κείμενο αναφέρεται ο λόγος που επελέγη ως στόχος το κτίριο των ΜΑΤ καθώς και γιατί οι δράστες χρησιμοποίησαν μικρή ποσότητα εκρηκτικών.

Με αναφορές μεταξύ άλλων στον Μ. Καλτεζα, Χ. Μαρίνο, τον Λαμπρο Φούντα αλλά και τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, οι συγγραφείς του κειμένου επιχειρούν να ταυτίσουν το ρόλο του αστυνομικού με την όπως αναφέρουν "πιο συμπυκνωμένη μορφή νόμων υποταγής και εξουσίας ταυτόχρονα"
Διαβάστε όλο το κείμενο της ανάληψης ευθύνης


"ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΒΗΜΑ. ΕΜΕΙΣ, ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Το βράδυ του Σαββάτου 28 Δεκέμβρη επισκεφθήκαμε την φωλιά των καθικιών των ΜΑΤ στη Θεσσαλονίκη όπου και τοποθετήσαμε εκρηκτικό μηχανισμό με μικρή ποσότητα εκρηκτικών και αυτοσχέδιο βραδύκαυστο φυτίλι.

Η επιλογή να χρησιμοποιήσουμε μικρή ποσότητα δεν ήταν λόγω δικιάς μας επιχειρησιακής ανικανότητας, αλλά επειδή λάβαμε υπόψιν την ύπαρξη νοσοκομείου σε ελάχιστη απόσταση από το στόχο.

Η εξουσία διηγείται. Διωγμοί, δουλεία, βασανισμοί, εκτελέσεις. Η ιστορία επαναλαμβάνει. Απελάσεις, εργασία, φυλακίσεις, “ατυχήματα”, διαπόμπευση. Νόμιμη βία. Οι άρχοντες υπάρχουν για να μοιράζουν θάνατο. Και οι νόμοι για να τους δίνουν το πάτημα για να το κάνουν.

Προκειμένου να διασφαλιστεί η αρμονική συνύπαρξη καταπιεστών και καταπιεσμένων και να προστατευτεί η ροή των κοινωνικών συναλλαγών, κράτος και κεφάλαιο, δημιουργούν δικλύδες που θα αναλάβουν αυτό το έργο. Προπαγάνδα, πρότυπα ζωής, ηθική. “Πρέπει”, “απαγορεύεται”, “κανονικό”, “υγειές”, “κοινό καλό”. Οικογένεια, πίστη, πατρίδα, κατανάλωση.

Στα μυαλά που δεν κάνει κουμάντο η δικτατορία της ηθικής, προσλαμβάνεται ο μπάτσος της σκέψης και δημιουργείται η ανάγκη για ασφάλεια. Εκεί που εκλείπει αυτή η ανάγκη στρατοπεδεύει ο φόβος και καλλιεργεί ενοχές. Μην παρανομήσω, μην αμαρτήσω, μην τιμωρηθώ.

Ο ρόλος του μπάτσου επιτελεί τον διαχρονικό παράγοντα προστασίας του εκάστοτε πολιτεύματος. Αποτελεί την πιο συμπυκνωμένη μορφή νόμων υποταγής και εξουσίας ταυτόχρονα. Είναι η επανδρωμένη μονάδα που το σύστημα επιστρατεύει για να συμμορφώσει όσους δεν τιθάσεψε η τηλεόραση, το σχολείο, η εκκλησία. Τα εν λόγω σκουπίδια, χρησιμοποιούνται κατ' εξοχήν ως ένα βασικό κατασταλτικό όπλο του κράτους. Είναι πανταχού παρόντες, έτοιμοι να εκτελέσουν τις εντολές των από πάνω.

Κάτω από τη στολή κρύβεται το πιο εκλεκτό, για τους κυρίαρχους υποκείμενο. Άβουλο, υποτακτικό και “γενναίο”. Το καλό παιδί της οικογένειας. Πάνω στη στολή υπάρχει μια άρρωστη επιλογή. Η επιλογή να δέχεσαι διαταγές,, η επιλογή του να κατέχεις τον ιστορικό τίτλο του δολοφόνου κρύβοντας την αδυναμία σου πίσω από την ασπίδα και την δειλία σου μέσα μια διμοιρία. Η επιλογή να γίνεις ο μπράβος της “πατρίδας” και το μακρύ χέρι των καπιταλιστών.

Κι αν για αυτούς αποτελεί τιμή το να παίρνεις το ρίσκο της παλουκιάς, των εκρήξεων, της φωτιάς, της σφαίρας, εμείς με χαρά θα τους κάνουμε αυτήν τη τιμή. Εχθρός μας είναι και η στολή για τα όσα πρεσβεύει και ο κάτοχος της για τα όσα υπηρετεί.

ΈΧΟΥΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ


Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

newsit.gr