του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
1. Στην ΑΥΓΗ (19.12.13 ) διαβάσαμε: “Όσον αφορά το ηθικό ζήτημα του θέματος, ο Ευκλ. Τσακαλώτος απάντησε ότι ‘θεωρεί υποκρισία ότι ένας άνθρωπος που είναι εύπορος δεν μπορεί να είναι και αριστερός. Ακόμα και βιομήχανος να ήταν, έχει δικαίωμα να είναι αριστερός’ (ο κ. Τσακαλώτος)”.
Παρόμοιες δηλώσεις έκαναν και άλλοι πλούσιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ:
- Γ. Σταθάκης: “Και ποιος σας είπε ότι ένας αριστερός δεν μπορεί να διαθέτει και αμοιβαία κεφάλαια ξένων funds; Ποιος το απαγορεύει;” (ΒΗΜΑ, 22.12.13).
- Δ. Τσουκαλάς: “Δεν μπορεί να είναι αριστερός όποιος ανήκει στη μεσαία τάξη;” (ΑΥΓΗ, 22.12.2013).
Όλοι τους, όμως, απαντούν σε λάθος ερώτημα: Το ζήτημα δεν είναι αν ένας πλούσιος απλός πολίτης μπορεί να είναι και αριστερός. Ασφαλώς και μπορεί!
Το θεμελιώδες ηθικό και κοινωνικό ζήτημα είναι αν ένας πλούσιος (μέχρι και βιομήχανος, εφοπλιστής ή τραπεζίτης, κε Τσακαλώτε;) μπορεί να είναι εκπρόσωπος αριστερών πολιτών.
2. Πώς συγκεκριμένα απαντά σ’ αυτό η μαρξιστική, κοινωνική και ηθική, θεωρίαπεριμέναμε να μας το πουν οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν μας το έχουν πει ακόμα… Ενώ, στην ΑΥΓΗ, αντί για μια μαρξιστική (ή, έστω, νεο-αριστερή) εξήγηση, αρθρογράφοι της επέλεξαν:
- να δικαιολογήσουν τις επενδυτικές επιλογές των πλούσιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με “επιχειρήματα” του τύπου: “Ποιες τοποθετήσεις αποταμιεύσεων είναι ηθικές και ποια είναι τα κριτήρια που τις καθορίζουν ως τέτοιες; Ένας εργαζόμενος που έχει καταφέρει να κάνει καλή αποταμίευση, δεν προβληματίζεται για το πού τον συμφέρει να τοποθετήσει τα χρήματα για τα οποία έχει δουλέψει μια ζωή; Δεν έχει ως κριτήριο την ασφάλεια και την απόδοση;” (ΑΥΓΗ 22.12.13, Δ. Χρήστου),
- να στηλιτεύσουν “το ρεύμα του λαϊκισμού, της υποκρισίας και της ζηλοφθονίας εχθρών και φίλων” και “την υποκρισία των ΜΜΕ και αρκετών μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ” (που σχολιάζουν δυσμενώς τις οικονομικές επιδόσεις των πλούσιων αριστερών βουλευτών) (ΑΥΓΗ 22.12.13, Δ. Χρήστου),
- να επιστήσουν την προσοχή των συντρόφων τους, ώστε να μην “καλλιεργούν τον φθόνο” και να μην υποκύπτουν σε… “μνημονιακά στερεότυπα”: “Ας προσέξουμε όμως, σύντροφοι της Αριστεράς. Όταν δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα σε αξιοπρεπή ζωή και εισόδημα σε σκληρά και τίμια εργαζόμενους αυτοαπασχολούμενους ή επιστήμονες, όταν χωρίς να το καταλαβαίνουμε κάνουμε τη λιτότητα ιδανικό και καλλιεργούμε τον φθόνο υποκύπτοντας στα μνημονιακά στερεότυπα, παίζουμε το παιχνίδι τους” (ΑΥΓΗ 21.12.13, Γ. Μπασκόζος).
3. Εμείς θεωρούμε πως η αριστερή λογική ανάλυση θα επιβεβαίωνε ότι:
- Δεν μπορεί να εκπροσωπεί αριστερούς ο πλούσιος, αφού το συμφέρον του τον υποχρεώνει να επιλέγει την προστασία και την αύξηση της δικής του (μεγάλης) περιουσίας (“χαρτιών”, καταθέσεων, ακινήτων…) και να αντιστρατεύεται αντικειμενικά (θέλοντας ή μη) “το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων”.
- Εκπρόσωπος αριστερών δεν μπορεί να είναι εκείνος που στηρίζει τα διεθνή καπιταλιστικά funds με πράξεις (αγορές “χαρτιών”, καταθέσεις…) και τους “κάνει κριτική” με λόγια!
- Ισχύει πάντα η γνωστή ρήση: “Είμαστε ό,τι πράττουμε, όχι ό,τι δηλώνουμε!”.
