Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η αντιπολιτευτική (και όχι αντιμνημονιακή, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του αρχηγού του στο εξωτερικό) μανία του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το ένα μοιραίο λάθος στο άλλο και από την μία επιπολαιότητα στην άλλη.
Και είναι τέτοια αυτή η μανία, που τόσο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας όσο και τα κοινοβουλευτικά στελέχη του δεν βουτούν τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσουν.
Είναι τέτοια η ορμή τους, που δεν προλαβαίνουν να θυμηθούν τι στάση έχει κρατήσει το κόμμα για το ίδιο θέμα στο παρελθόν ή να σκεφθούν πόσο μεγάλη βλάβη μπορεί να προκαλέσει μια απόφασή τους στο κοινωνικό σύνολο.
Με αποτέλεσμα να επιδίδονται σε λεκτικούς ακροβατισμούς και στρεψοδικίες.
Και είναι τέτοια αυτή η μανία, που τόσο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας όσο και τα κοινοβουλευτικά στελέχη του δεν βουτούν τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσουν.
Είναι τέτοια η ορμή τους, που δεν προλαβαίνουν να θυμηθούν τι στάση έχει κρατήσει το κόμμα για το ίδιο θέμα στο παρελθόν ή να σκεφθούν πόσο μεγάλη βλάβη μπορεί να προκαλέσει μια απόφασή τους στο κοινωνικό σύνολο.
Με αποτέλεσμα να επιδίδονται σε λεκτικούς ακροβατισμούς και στρεψοδικίες.
Όπως στην περίπτωση της τροπολογίας για την μείωση της τιμής των φαρμάκων.
Αφού ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ βιάστηκε να πει όχι στο αυτονόητο, μετά άρχισε να λέει ο καθένας ό,τι του κατέβει.
Για να αιτιολογήσουν τη στάση τους (πράγμα αδύνατο) άρχισαν να αναφέρονται σε όλα τα προβλήματα στον κρίσιμο τομέα της υγείας, να μιλάνε για την επάρκεια σε φάρμακα, να καταγγέλλουν τα γενόσημα, τον ΕΟΦ και γενικά όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
Αδιαφορώντας για το αίσθημα ανασφάλειας που προκαλούν στον κόσμο, τόσο ως προς τα γενόσημα (που χώρες οι οποίες παράγουν πρωτότυπα τα χρησιμοποιούν σε ποσοστό 90% και πουλάνε τα δικά τους τα ακριβά σε εμάς τους «έξυπνους»), όσο και ως προς τους ελέγχους (λέγοντας ότι ο ΕΟΦ είναι υποστελεχωμένος και δεν μπορεί να κάνει ελέγχους ούτε στα πρωτότυπα, ούτε στα γενόσημα και πως τα φάρμακα που εισάγονται στην Ελλάδα δεν τυγχάνουν κανενός ελέγχου).
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έφθασε στο σημείο να δώσει ολόκληρη συνέντευξη Τύπου, από την οποία δεν καταλάβαμε τίποτε.
Αναφερόμενος στη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, ρώτησε για ποια μιλάμε, την δημόσια ή την ιδιωτική; - διότι, όπως είπε, αυτός ενδιαφέρεται να μειωθεί η ιδιωτική δαπάνη.
Συγγνώμη, αλλά αν μειωθεί η τιμή των φαρμάκων δεν θα μειωθεί και η ιδιωτική δαπάνη;
Όταν η διαφορά τιμής ανάμεσα σε ένα πρωτότυπο και ένα γενόσημο ξεκινά από 0,50 ευρώ και φθάνει στα 4,60, δεν θα ωφεληθούν οι ασθενείς, όσον αφορά στη συμμετοχή τους;
Είπε πως θα υποστούν βλάβη οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες (που μπορεί, όπως είπε, να πετάξουν στο δρόμο 20.000 εργαζομένους, ενώ οι εργαζόμενοι σ’ αυτές δεν είναι πάνω από 9.000), ενώ είναι βέβαιο ότι θα κερδίσουν μέσω της αύξησης της κατανάλωσης.
Η Ινδία έχει εξελιχθεί σε πρώτη δύναμη (με κύκλο εργασιών 11 δις δολ. το 2011 και πρόβλεψη για 74 δις δολάρια το 2020), ακριβώς επειδή παράγει φθηνά φάρμακα και κερδίζει από την κατανάλωση.
Μίλησε μάλιστα ο κ. Τσίπρας για «αμφιβόλου ποιότητος γενόσημα» και αυτό είναι το επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι πολυεθνικές, οι οποίες έχουν κάθε λόγο να πουλάνε τα πανάκριβα πρωτότυπα προϊόντα τους.
Με τους εκπροσώπους τους να μιλούν για… «τις συνέπειες της εξαθλίωσης της φαρμακευτικής περίθαλψης των Ελλήνων»!
Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ να την είχε γράψει την ανακοίνωσή τους!
Φυσικά, η επιπολαιότητα δεν επιτρέπει την ενημέρωση.
Ας μάθει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ ότι την 1η Απριλίου 2013 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας απέρριψε το αίτημα ελβετικής εταιρίας για την αναγνώριση της πατέντας αντικαρκινικού φαρμάκου, προκαλώντας την ανακούφιση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που δήλωσαν ότι η απόφαση αυτή θα προστατεύσει την πρόσβαση φτωχών ασθενών από τις αναπτυσσόμενες χώρες στα γενόσημα φάρμακα.
Μάλιστα, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δήλωσαν ότι τυχόν ικανοποίηση του αιτήματος της εταιρίας, θα σηματοδοτούσε ριζική αλλαγή στον τομέα των γενόσημων, δίνοντας τη δυνατότητα στις εταιρίες να πατεντάρουν σκευάσματα και να αποτρέπουν τη διάθεση των φθηνών αντιγράφων.
Το συγκεκριμένο φάρμακο πωλείται 4.000 δολάρια ανά ασθενή και ανά μήνα, ενώ το ινδικό γενόσημο διατίθεται σε τιμή χαμηλότερη των 73 δολαρίων.
Τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ με ποιους είναι;
Διότι νομίζαμε πως είναι με τις ΜΚΟ.
Επίσης:
Στις 9 του περασμένου Σεπτεμβρίου, η Κομισιόν, δια του αντιπροέδρου της Χ. Αλμούνια και απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Γιάννη Τσουκαλά, καταδίκασε την πρακτική πληρωμών για καθυστέρηση της κυκλοφορίας γενόσημων φαρμάκων που εφαρμόζουν οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και έδωσε στη δημοσιότητα τα βαριά πρόστιμα που έχουν επιβληθεί, δηλώνοντας πως η Επιτροπή θα συνεχίσει να είναι αμείλικτη.
Ούτε αυτή την πρακτική την γνωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ας μάθει, λοιπόν, ότι σύμφωνα με την πρακτική «pay-for-delay», οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες πληρώνουν - κάτω από το τραπέζι - τις μικρότερες, με σκοπό να εξασφαλίσουν την καθυστέρηση της παραγωγής και κυκλοφορίας γενόσημων, και κατ' επέκταση φθηνότερων, φαρμάκων.
Το αποτέλεσμα είναι ότι όλες οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν όφελος (οι μεγάλες γιατί εξακολουθούν να πουλούν τα ακριβά φάρμακά τους και οι μικρές γιατί λαμβάνουν χρήματα από τις μεγαλύτερες για να καθυστερήσουν την παραγωγή γενοσήμων), ενώ οι καταναλωτές (κράτη, ασφαλιστικά ταμεία, ασθενείς) ζημιώνονται.
Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει κάποτε να μας πει με ποιους είναι.
Γιατί, ως φαίνεται, δεν αρκεί να είσαι κατά του μνημονίου…
