Ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα για το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα που διανύουμε ετοιμάζει ο χώρος πολιτικού διαλόγου και πολιτισμού «Ιδεοδρόμιο». Πρόκειται για τρεις εκδηλώσεις με θέματα από τον χώρο της τέχνης, της λογοτεχνίας και της πολιτικής.

Δεκαπενθήμερο εκδηλώσεων στο «Ιδεοδρόμιο» (15-29 Mαϊου)

[Στη φωτογραφία διακρίνονται: Γιώργος Κεραμιδιώτης, Γιάννης Σταυρακάκης,

Άρης Στυλιανού, Νίκος Γραίκος, Θωμάς Κοροβίνης]

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΛΦΑ

Πιο συγκεκριμένα στις 15/5 θα προβληθεί το καλογυρισμένο ντοκιμαντέρ του
Κατερινιώτη Γιώργου Κεραμιδιώτη με τίτλο «Τέχνη και Πολιτική» και το οποίο καλούνται να σχολιάσουν κινηματογραφιστές, πολιτικοί επιστήμονες, ιστορικοί και κριτικοί της τέχνης: Γιώργος Κεραμιδιώτης (κινηματογραφιστής), Άρης Στυλιανού (καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας ΑΠΘ), Νίκος Γραίκος (εικαστικός, ιστορικός τέχνης), Αντώνης Κάλφας (ποιητής, φιλόλογος).

Στις 18 Μαϊου 2013, Σάββατο και ώρα 20.00 ο Θωμάς Κοροβίνης μιλά για το βιβλίο του’55 (μυθιστόρημα, εκδόσεις Άγρα). Ένα εξαιρετικά γραμμένο ιστορικό μυθιστόρημα για τις διώξεις των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης (1955) από έναν ξεχωριστό γνώστη της τουρκικής πραγματικότητας. Για το βιβλίο μιλούν: Βασίλης Καραγιάννης, συγγραφέας, εκδότης του περιοδικού Παρέμβαση και Αντώνης Κάλφας. Αποσπάσματα του βιβλίου διαβάζουν οι ηθοποιοί Κατερίνα Παρλίτση και Γιώργος Χανδόλιας.

Τέλος, στις 29 Μαϊου 2013, Τετάρτη και ώρα 20.00 συζητάμε το καινούργιο βιβλίο «Λαϊκισμός, αντιλαϊκισμός και κρίση». Εξ αφορμής του ομώνυμου βιβλίου τους (Νεφέλη 2012) οι καθηγητές Πολιτικής Φιλοσοφίας του ΑΠΘ Νικόλας Σεβαστάκης και Γιάννης Σταυρακάκης συζητούν και αναλύουν τη σύγχρονη λαϊκή αντίδραση στην κρίση, αντίδραση που οι πολιτικές ελίτ ερμηνεύουν ως «λαϊκισμό» και στον οποίο βολικά φορτώνουν κάθε κακοδαιμονία. Όπως εύστοχα υπογραμμίζει ο Γ. Σταυρακάκης ιδίως στην εποχή των μνημονίων, η διαμάχη λαϊκισμού-αντιλαϊκισμού αναδύεται πλέον σε αξονική διαιρετική τομή της ελληνικής δημόσιας σφαίρας. «Στη μνημονιακή συγκυρία ο όρος «λαϊκισμός» έχει αναδειχθεί σε πασπαρτού κάθε μορφής δημόσιου λόγου. Εκτοξεύεται ως κατηγορία σε κάθε τηλεοπτικό πάνελ, διανθίζει την καθημερινή αρθρογραφία, θεμελιώνει και νομιμοποιεί πολιτικές επιλογές και απονομιμοποιεί άλλες. Από τη μία, όπως ήταν αναμενόμενο, τα αιτήματα των κοινωνικών στρωμάτων και των πολιτών που βιώνουν την βίαιη καθοδική κοινωνική κινητικότητα σταδιακά συντάσσονται μεταξύ τους σε ένα διεκδικητικό πλαίσιο που αντιπαραθέτει τον «λαό» στις εγχώριες και ευρωπαϊκές πολιτικές και οικονομικές ελίτ. Από την άλλη, όπως δεν ήταν το ίδιο αναμενόμενο, ανίκανες και απρόθυμες να οικειοποιηθούν παραγωγικά και να μετουσιώσουν το «λαϊκό», οι εν λόγω ελίτ επιχειρούν να το απωθήσουν ανάγοντας το στο σύστοιχό του «λαϊκιστικό», στο οποίο βολικά φορτώνουν κάθε κακοδαιμονία, συμπεριλαμβανομένων και όλων των διαχρονικών δικών τους ευθυνών».