Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή Τμήματος
Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ
«Από
παιδί και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», συνηθίζουμε να λέμε, άλλοτε
αστειευόμενοι άλλοτε όχι. Μια μικρή μαθήτρια, πολύ πριν τελειώσει το δημοτικό,
στη δεύτερη τάξη του, είχε άποψη για τον κόσμο και το τι (αυτονόητο) πρέπει να
γίνει, κάτι που οι αδαείς ή αφελείς ή δόλιοι πολιτικοί μας –όσο περνά ο καιρός
ο τρίτος χαρακτηρισμός ισχυροποιείται– ακόμη ψάχνουν!
Έγραφε
λοιπόν η Κυβέλη-Σ.Μ. σε έκθεση στο σχολείο της με θέμα «Τι θα ήθελα πιο
πολύ», τα ακόλουθα, που ηχούν σήμερα τόσο επίκαιρα:
«Θα
ήθελα να μας αφήσουν εμάς τα παιδιά μια βδομάδα να κυβερνήσουμε τον κόσμο. Όχι
θα έλεγα στους πολέμους, γιατί σκοτώνονται πολλοί άνθρωποι για την πατρίδα
τους. Θα απαγόρευα το κόψιμο των δένδρων γιατί είναι πηγή ζωής. Όσους δε
συμμορφώνονται θα τους πήγαινα φυλακή1. Δε θα επέτρεπα να
κυκλοφορούν ναρκωτικά γιατί οι άνθρωποι τα δοκιμάζουν και πεθαίνουν πολύ
νωρίς2. Θα φρόντιζα να φτιάχνουν καινούργιους δρόμους γιατί
παλιώνουν και σπάνε οι σωλήνες και γίνονται πλημμύρες. Θα φρόντιζα να δίνουν
στους ανθρώπους στέγη και φαγητά και θα έφερνα τους καλύτερους
γιατρούς απ’ όλη την Ελλάδα για να γιατρέψουν τους φτωχούς ανθρώπους3.
Θα έκανα σχολεία για όλα τα παιδιά για όλη τη γη, γιατί τα παιδάκια
πρέπει να μάθουν γράμματα, γιατί μας βοηθάν να έχουμε γνώση4. Θα
φρόντιζαν να υπάρχουν νοσοκομεία σε όλα τα χωριά και θα έδινα δωρεάν
φάρμακα5, και αν τα παιδάκια αρρωστήσουν θα τα έστελνα στο
νοσοκομείο. Θα έλεγα να απαγορεύσουν την πώληση των τσιγάρων από όλα τα
περίπτερα και σούπερ μάρκετ6. Δεν θα επέτρεπα να πετάνε σκουπίδια
όπου τύχει, παρά μόνο στους κάδους γιατί αλλιώς θα βρομίσει όλος ο κόσμος7.
Αν γινόταν όλα αυτά, ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο καθαρός και οι άνθρωποι πιο
υγιείς».
Οι
παραπάνω απόψεις της μαθήτριας δημοσιεύθηκαν στην Καθημερινή της 23-11-2001,
πολύ πριν λοιπόν από την κρίση που μας μαστίζει!.
Έπονται κάποια σχόλιά μας,
σχετικά με τις ανωτέρω υποσημειώσεις:
1. Άποψη που εύλογα δεν ασπάζονται
όσοι πολιτικοί και στελέχη της Διοίκησης, οδήγησαν στην οικοπεδοποίηση της
φύσης.
2. Σε αυτό καταλήγουν σχετικές
μελέτες του ΟΗΕ, άγνωστες φυσικά σε ένα παιδί. Ο νέος Νόμος περί εξαρτησιογόνων
ουσιών, (Νόμος 4139 της 20/3/2013) αν και θεραπεύει κάποιες στρεβλώσεις, εισάγει
από την άλλη ένα μοναδικό πανηγύρι σε θέματα διαφθοράς, μέσω συγκεκριμένων
άρθρων του, (π.χ. Άρθρο 26).
3. Έκφραση κοινωνικής πολιτικής, που
κάπου χάθηκε ανάμεσα στα Μνημόνια και τους κρατικούς προϋπολογισμούς μετά το
2009. Αν και δεν τολμούν ακόμη και τώρα οι κυβερνώντες (γιατί άραγε;) να
αγγίξουν τα κακώς κείμενα, (λαθρεμπόριο καυσίμων, παρεμπόριο κ.λπ), που θα
θίξουν εν πολλοίς τα εισοδήματα πλουσίων, δε διστάζουν να ψαλιδίσουν το
κοινωνικό κράτος, τις δαπάνες υγείας κ.ά, με ιδιαίτερη μάλιστα ευκολία,
επιδεινώνοντας έτσι τη θέση των οικονομικά ασθενέστερων. Κατά τα άλλα όμως,
ήταν παρόντες στις αναστάσιμες ακολουθίες των εκκλησιών της εκλογικής τους
περιφέρειας κατά προτίμηση!
4.
Δυο
νοήματα σε μια φράση. Το πρώτο: Η παιδεία είναι η πηγή της γνώσης. To δεύτερο: Οι πολιτικοί μας θεωρούν
ότι έτσι ανέμελα μπορούν να συρρικνώσουν τις δαπάνες για την παιδεία, καθώς
μάλλον θεωρούνται δεύτερης προτεραιότητας!
5. Ό,τι ακριβώς… κάνει η ηγεσία του
Υπουργείου Υγείας, που κάλλιστα μπορεί να φέρει τον τίτλο της «Ωραίας Κοιμωμένης».
Να σημειώσουμε ότι ακόμη και τώρα, παρά τις περικοπές, που δυσχεραίνουν την
εύρυθμη λειτουργία των νοσοκομείων, πολλές προμήθειες υγείας εξακολουθούν να
κοστίζουν στο κράτος 5-10 φορές περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε. (Βλ. http://www.inews.gr/0/promitheies-ygeias-to-ateleioto-party.htm).
6. Τα παιδιά μας είναι πολύ πιο
αυστηρά απ’ ότι συχνά περιμένουμε. Παρόμοια συμπεράσματα αντλούνται και από τις
εκθέσεις 33 παιδιών Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού σχολείου με θέμα της οικονομική
κρίση. Βλ. αναλυτικότερα, http://www.inews.gr/61/i-krisi-mesa-apo-ta-matia-ton-paidion-mas.htm
7. Ας όψονται οι Δήμαρχοί!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΔΑΣ
Καθηγητής
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ
Μέλος της Τοπικής Διοίκησης του Περ. Τμήματος της Κεν. Μακεδονίας του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας (ΟΕΕ)
π. Γενικός Γραμματέας Εμπορίου (2000-2002), ΥΠΑΝ
